© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Herkes başkasının putuna İbrahim...
“Karıncayı bile incitmem deme!
Bile'den incinir karınca;
Söz söylemek irfan ister,
Anlamak insan"
Fuzûlî
“Yol tenha, dal mecalsiz, su durgun”
Kimse kendini yere göğe koyamıyorken, kendini başkasının yerine nasıl koyacak da onu anlayacak. Peh...
ikisi de yalancı olabilir...
Elin Açık,
Gönlün Açık,
Sofran Açık Olsun.
Ayıpları Ört,
Sırları Tut,
Öfkeni de Yut.”
H. Bektaş-ı Veli
Murada erdirmez sürüsünü bu akıntı
Yüzünü güldürmez pörsümüş umutların
Kurnaz ve aç iklimlerin merhametsiz doymazlarını doyurmak
Kaç çocuğun kalbinde mezar
Bu kaos dinmeden
Dinmeden bu korkunç hırs
Çehresi çaresiz anne babaların
Rengi ne olursa olsun
Bu devir çocukların zihninde yara
Çocukluğu geri vermeyen düzen
Eksik ve kara...
Kendini dünyalar kadar değerli zannedenlere kısa bir not; Dünya beş para etmiyor...
Ne kadar bulutlu için söylemesen de
Kaybetmiyor yüzünü, bu iyi:
Karışması, kaynaması, kabarması içinin
Bir elma kadar sade!
Karanlığın da sade, iç çekişlerin
Sakladığın ne varsa dilinin bohçasında
Çözüp açılıyorsun gözlerini kapatıp
Çözülmüyorsun yine:
Muzip bir sus işareti parmaklarında bir de!
Şimdi aklından geçti, unuttun
Herkesin içi bulutlu gibi bir cümle...
Orası öyle, derdim, tanımasam seni
Enine, boyuna, derinliğine...
Nasıl bir maharetse, bir tebessüm atölyesi
Yaşadığın şeylerle yüzün arasında
Sağalıyor, direşiyor, hayat buluyor
Sonra yüzünde uçsuz bucaksız bir şarkı:
Düşen çocuk, kırılan dal, eskiyen elbise!
Kim demiş, varsın desin
İnsan karmaşık diye!
Geldik, çağı gördük ve ürperdik... / Sezai Karakoç
...
Biliyor musunuz? Ben bu çağdan nefret ettim. Etimle, kemiğimle nefret ettim! / Cahit Zarifoğlu