"Toprak utandı çocukları bağrına basarken, Kuşlar utandı masmavi gökyüzünde süzülürken, Ağaç utandı. Çiçek utandı. Bu neyin nesi diye. Gül utandı rengini kan kırmızıdan aldı diye. Barış utandı kanatlarına ölü çocuklar takıldı diye. Bir insanoğlu utanmadı yaptığından..”
Sürgünlerini budayan çınar gibiyim...
Nerede bir can yansa, oralı olur benim yüreğim. Tekrar tekrar geçmiş olsun İzmir...
Düştüğünüzde yanınızda olan insanları iyi tanıyın ki; kalktığınızda kiminle yürüyeceğinizi bilin..!
Yaşadım.....
Dünyada cenneti görmek istiyorsanız güldürün çocukları...
Kadın...
Kırmızı bir kiraz olmalı adın
Kadın...
İçmeden sarhoş etmeli tadın
Kadın...
Bir güvercin gibi ürkek kanadın
"Toprak utandı çocukları bağrına basarken,
Kuşlar utandı masmavi gökyüzünde süzülürken,
Ağaç utandı.
Çiçek utandı.
Bu neyin nesi diye.
Gül utandı rengini kan kırmızıdan aldı diye.
Barış utandı kanatlarına ölü çocuklar takıldı diye.
Bir insanoğlu utanmadı yaptığından..”
Belki hiç birşey yolunda gitmedi; Ama hiçbir şey de beni yolumdan etmedi..!
..hıçkırıklara gebe tebessümlerim, yenilgi yenilgi büyüyen zaferlerim var benim!
Eksik kalmış her hikaye, bitmemiş her resim, tamamlanmamış her nota bir umut taşır yüreğinde...