© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Malesef politik tartışmalara konu olan kavramlar/kelimler, sözlük anlamlarından öte, çağrışımları ve politik duruşlarıyla birlikte varolurlar.Ama bir kelimeye siyasi kimlik yüklemek ne kadar bilimseldir? Ne kadar doğru/dürüstçedir?
Aşağıdaki listede yukarıdan aşağı temsilde ADALET azalır, yönetimde istikrar artar.
milli bakiye
barajsız d'hont
barajlı d'hont
ülke barajlı d'hont
çifte barajlı d'hont
çifte barajlı d'hont + kontenjan
liste usülü çoğunluk
kaynak: erol tuncer (asomedya dergisi nisan 2002 sayısı http://www.tesav.org.tr/genbskon.htm)
d'hont, seçimlerde milletvekili sayısını hesaplamak için kullanılan metodtur.
örneğin:
a-partisi 120, b-partisi 50, c-partisi 28 oy almış olsun ve o il 7 milletvekili çıkarıyor olsun
a-partisine en çok oyu aldığı için 1 milletvekili
a-partisine 120 için 1 milletvekili daha
a-partisine 120/2=60 için 1 milletvekili daha
b-partisine 50 için 1 milletvekili
a-partisine 60/2=30 için 1 milletvekili daha
c-partisine 28 için bir milletvekili
b-partisine 50/2=25 için bir milletvekili daha
Türkiye' de Seçim sistemleri:(1.rakam Seçimlere Katılan
Parti Sayısıdır, 2.rakam TBMM’ye Giren
Parti Sayısıdır)
1950 Liste Usulü Çoğunluk 3 - 3
1954 Liste Usulü Çoğunluk 4 - 3
1957 Liste Usulü Çoğunluk 4 - 4
1961 Barajlı d’ Hondt 4 - 4
1965 Milli Bakiye 6 - 6
1969 Barajsız d’ Hondt 8 - 8
1973 Barajsız d’ Hondt 8 - 7
1977 Barajsız d’ Hondt 8 - 6
1983 Çifte Barajlı d’Hondt 3 - 3
1987 Çifte Barajlı d’Hondt +Kontenjan 7 - 3
1991 Çifte Barajlı d’Hondt +Kontenjan 6 - 5
1995 Ülke Barajlı d’Hondt 12 - 5
1999 Ülke Barajlı d’Hondt 20 - 5
2002 Ülke Barajlı d’Hondt 18 - 2
Türkiye'de milletin % 66' sının OY VERMEDİĞİ bir partinin, TBMM'de 3'te 2 çoğunluğa sahip olmasına yol açan sistem.
“Çoğunluğun azınlık tarafından yönetimi diktatörlüktür; azınlığın çoğunluk tarafından yönetimi de diktatörlüktür. Her iki durumda da ‘senin istediğin gibi değil, bizim istediğimiz gibi yapacaksın! ’ kuralı geçerlidir.”
(Herbert Spencer)
“Demokrasilerde bir seçmenin cehaleti, bütün halkın güvenliği için tehlikedir.”
(John F. Kennedy)
“Parlamentonun kapıları fakirlere kapalıdır.”
(Ovid)
“yönetici olarak yanlış kararlar vereceği varsayılan insanların yönetici olarak doğru kişiyi seçeceğini varsayan yönetim şeklidir”
(Zebellah)
demos: halk
kratos: egemenlik, kudret
Siyasi gücün, birkaç kişilik bir grubun elinde toplandığı yönetim, aristokrasinin daralmış biçimi.
1964'te oluşturulmuştur. Ürdün bayrağı ile büyük benzerlikler gösterir. Ürdün bayrağı gibi üç adet, eşit boyuttaki yatay şeritlerden ve bayrağın sol kenarına bitişik kırmızı bir üçgenden oluşur. Şeritlerin renkleri ise yukarıdan aşağıya; geleneksel Arap renkleri olan Siyah, Beyaz ve Yeşildir. Ürdün bayrağından tek farkı kırmızı üçgendeki yedi köşeli yıldız bulunmaz.
bütün olarak, cefakar filistin halkını temsil eder.
bir kitap:Küba Devriminin İçinden
Yazarı: Julia E. Sweig
Küba Devrimi hakkındaki genel kanı onun bir kırlardan şehirleri kuşatma öyküsü olduğudur. Oysa Küba kentlerinde Llano adlı çok güçlü bir yer altı mukavemet örgütü vardı. Küba Devlet Konseyi, Tarihsel Olaylar Bürosu arşivlerini incelemesine izin verilen tek sosyal bilimci olan Julia E. Sweig, Castro’nun dağlarda üslenen gerilla hareketi ile Havana, Santiago ve diğer kentlerin devrimcileri arasındaki ideolojik, siyasal ve stratejik tartışmaların ayrıntılarını bu kitabıyla gözler önüne seriyor. Sweig, kent yer altı hareketinin mücadelenin başını çektiği, Kasım 1956 ile Temmuz 1958 arasındaki 15 ayı mercek altına alarak, iki grup arasında, kırlarda gerilla savaşı ile kentlerde silahlı ayaklanma tezleri üzerinden cereyan eden tartışmayı inceliyerek Fidel Castro’nun Llano ile yürüttüğü işbirliğinin nasıl bir düzeye ulaştığını ilk kez belgeliyor. Sweig, Castro’nun Küba Devrimi’nin tek karar mercii olduğu şeklindeki yaygın kanının tersine olarak, Frank País, Armando Hart, Haydée Santamaría, Enrigue Oltuski ve Faustino Pérez gibi önderlerin yönetimindeki Llano’nun strateji ve taktiklerin belirlenmesi, mücadeleye tahsis edilecek kaynaklar, diğer muhalefet güçleri ve hatta ABD ile ilişkiler gibi konularda hayati kararlar verdiğini gösteriyor. Küba Devriminin İçinden kent yer altı hareketiyle Fidel Castro arasındaki gerçek ilişkiye ortaya çıkararak Küba Devrim tarihini yeniden ele alıyor; Küba’nın 1960’larda uyguladığı politikaları anlamamıza olanak sağlıyor ve bize gelecekte Küba’da meydana gelebilecek iktidar kaymalarına ilişkin ipuçları veriyor.