Durma artık burada uysal âşık! Aydınlık milinin yatağında. Bilemiyoruz belki de meşe o ağacın adı, Anlamıyoruz varolduğumuzu gölgesinde ağırbaşlılığın. Veda geliyor şimdi, öğretmek için Sergilenmeyi, uçuşan geriye dönen vakitte.Kime, kime gönderiyor incelen yapraklarını güzün, kavisin beyaz yanağıyla?Bu aklıkta, minarem mavi benim. Işığım denize kayıyor, bir sayıklama İzleğiyle, bir zamanlar pay verdiğimiz insanlığa! N.
yorulmuşum
yaşamak yordu yine
ve bu
yaşadığımın en büyük belirtisi
bitmeyen ironik yaşam öyküleri.......
herşey olacağına vardı ve herşey olacağına doğru gitmekte
evmin içini kapsar
ruhum bir düzelse
yüklerimi attım
bile isteye nefret etmiyorum
sadece eskilerden kalan nefret duygumu unutmamak için hatırlıyorum
bağırmak istersin
tekrar hatırlattı kendini
Durma artık burada uysal âşık!
Aydınlık milinin yatağında.
Bilemiyoruz belki de meşe o ağacın adı,
Anlamıyoruz varolduğumuzu gölgesinde ağırbaşlılığın.
Veda geliyor şimdi, öğretmek için
Sergilenmeyi, uçuşan geriye dönen vakitte.Kime, kime gönderiyor incelen yapraklarını
güzün, kavisin beyaz yanağıyla?Bu aklıkta, minarem mavi benim.
Işığım denize kayıyor, bir sayıklama
İzleğiyle, bir zamanlar pay verdiğimiz insanlığa!
N.
giriş menzili.
pencere ,çatlak da olur.