Kültür Sanat Edebiyat Şiir

...biz birşeyi birşey biliyoruz da yapıyormuşuz.

Fark göremiyorum,ya sen :)

Ramazan'ın HEEEYT TAŞ KESİL ULEYN :)) diye bağırdığında koğuşta herkesin harbiden de taş kesildiği sahne, biri vardı pancar gibi kızarması ile ödül almıştı :))

Dünya; bilinmeyen bir geleceğe doğru yapılan anlaşılmaz bir hazırlıktır.İnsan mezara adımını attığı anda ona birşey görünür gibi olur ve insan sınırlı olanı görmeye başlar,sınırlı olanı görmek ölülere vergidir,yaşayanlar sadece sonsuz olanı görebilir.
Victor Hugo

Mudanya sivil limanı.Bursanın şirin bir turistik kasabası olan Mudanya, insanlarının sıcaklığı ile kaldı aklımda.Mudanya limanına ilk bağlanışımızı hatırlıyorum da :) o ne coşkuydu öyle; o kadar insan 5dk içinde nereden duydu bir askeri geminin geldiğini, nereden buldu o kadar bayrağı, ne çabuk toplandı limana hala anlayabilmiş değilim.İnsanlar hep bir ağızdan İstiklal Marşı'nı söylüyordu, ellerindeki bayrakları sallayarak asker selamı veriyordu çocuklar. Eee bizde gaza geldik tabii, bir baş üstüne bir köprü üstüne çıkıp avazımız çıktığı kadar bağırıyorduk; 'iskele alabanda yelkenler fora'diye :))

Zayifladi iliskiler ve dostlugu çeliskilerle yediler
Insanoglu dediler her nesilde üzülen oydu
Günümün oglu ancak paraya taparak gülüverir
Yalanci gözleriyle bakarak dostlarini da üzebilir
Müzevvir olabilir, mülevves olabilir bu insan
Samimi olabilir, düzenbaz olabilir su insan
Akilsiz olabilir, gereksiz olabilir o insan
Tenasül edebilir, serefsiz olabilir her insan
Fakat asil mücadele desise yapmadan ve
Asiramento etmeden kazanmak
Ticarethane açmak is degil ki yoksa dostun
Çok arkadasina güvenerek sen dogru isten oldun
Sonra n'oldun? bittin iste kalmadin ve tabana vurdun
Tabana kuvvet yürüme makara yollar üzerinde
Düsmanlarimin kem gözleri kör olacak dikkat et
Meclisimin àlà isigidir iste merhamet

Dikkat et meclis-i ala engin bir deniz
Dostlugu çelik misali kaplanan bir filiz
Her bir kiliç samimiyetle sulanan
Ala bu meclis iste yildizlara bulanan

[dr.fuchs]

Günlerim geçiyor yavas yavas
Zamanla yarismak sanki hergün süren bir savas
Eskiden asilan yollar günler huzurla dolu kisa
Simdi hepsi girmis çikmaza
Dostlarim ve hayallerim günes kadar uzaklarda
Görülen hissedilen fakat ulasilamayan
Hedefler gibi beynimi kusatmakta
En yakin dost saydiklarim bile beni arkamdan vurmakta

Paranoyak devam eden bir yasama elverisli olanak
Saglamak bir misyon oldu kimine
Görev edindi sanki
Görebilirdi belki yüregi verebilirdi
Sevebilirdi ancak olmadi bu çünkü dürüst elin isiydi
Her darbede yeni bir arbede baslatiliyor iste
Insanoglu yeniliyor kendine ve benligine
Davul bile dengi dengine çalmaz oldu
Rengine aldanildi belkide
Arkadaslar vurdu arkadan
Kimi zaman düsmak oldular kimi zamansa pisman
Sayili arkadaslarim vaR ama bana yeterler
Düsmanim atesse dostlarim atesten beter

Dikkat et meclis-i ala engin bir deniz
Dostlugu çelik misali kaplanan bir filiz
Her bir kiliç samimiyetle sulanan
Ala bu meclis iste yildizlara bulanan


ceza

yok öyle bir deniz :) kalp var mide var ama benim bildiğim içimizde deniz yok.

ne olduğumuzu kim bilir? ne olmak istediğimizi biliriz ancak.insan olduğu gibi görünemez.olmak istediği gibi görünebilir.kendimizi bilmeliyiz ve öyle görünmeliyiz...

Bir James Dean filmi.Sinema tarihinde yalnızca üç filmde adını duyurup bir trafik kazasında öldü zannedersem.Asi gençlik güzel filmdi.

Kim kaldı bir şakayla sakat :)