Infinito: potere Indicativo presente: posso Participio passato: potuto
Indicativo presente: io posso tu puoi lui/lei può noi possiamo voi potete loro possono
"Le bambine possono preparare la colazione."
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır: "dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek). Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere) (Ders çalışmak zorundayım.) - Puoi aiutarmi, per favore? (Potere) (Bana yardım edebilir misin lütfen?) - Sai cucinare bene? (Sapere) (İyi yemek yapabilir misin?) - Oggi non voglio fare niente. (Volere) (Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Indicativo presente: io voglio tu vuoi lui/lei vuole noi vogliamo voi volete loro vogliono
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır: "dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek). Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere) (Ders çalışmak zorundayım.) - Puoi aiutarmi, per favore? (Potere) (Bana yardım edebilir misin lütfen?) - Sai cucinare bene? (Sapere) (İyi yemek yapabilir misin?) - Oggi non voglio fare niente. (Volere) (Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo "sapere" / İt. Infinito: sapere Indicativo presente: so Participio passato: saputo
Indicativo presente: io so tu sai lui/lei sa noi sappiamo voi sapete loro sanno
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır: "dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (bilmek, -ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek). Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere) (Ders çalışmak zorundayım.) - Puoi aiutarmi, per favore? (Potere) (Bana yardım edebilir misin lütfen?) - Sai cucinare bene? (Sapere) (İyi yemek yapabilir misin?) - Oggi non voglio fare niente. (Volere) (Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Indicativo presente: io devo; debbo tu devi lui/lei deve noi dobbiamo voi dovete loro devono; debbono
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır: "dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek). Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere) (Ders çalışmak zorundayım.) - Puoi aiutarmi, per favore? (Potere) (Bana yardım edebilir misin lütfen?) - Sai cucinare bene? (Sapere) (İyi yemek yapabilir misin?) - Oggi non voglio fare niente. (Volere) (Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır: "dovere" (zorunda olmak, -meli, -malı), "potere" (-ebilmek, yapabilmek), "sapere" (bilmek, -ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek). Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere) (Ders çalışmak zorundayım.) - Puoi aiutarmi, per favore? (Potere) (Bana yardım edebilir misin lütfen?) - Sai cucinare bene? (Sapere) (İyi yemek yapabilir misin?) - Oggi non voglio fare niente. (Volere) (Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo "sentire"(Hissetmek) / İt.
Infinito: sentire
Indicativo presente: sento
Participio passato: sentito
Indicativo presente:
io sento
tu senti
lui/lei sente
noi sentiamo
voi sentite
loro sentono
Come ti senti quando parli in una lingua straniera? (Yabancı bir dil konuşurken nasıl hissediyorsunuz?)
Verbo "sentire"
Infinito: sentire
Indicativo presente: sento
Participio passato: sentito
Indicativo presente:
io sento
tu senti
lui/lei sente
noi sentiamo
voi sentite
loro sentono
Come ti senti quando parli in una lingua straniera? (Yabancı bir dil konuşurken nasıl hissediyorsunuz?)
Pochissimo: Çok az / İt.
Il libro é ancora disponibile per pochissimo tempo (Kitap çok kısa bir süre daha mevcut)
Verbo "Potere": / İt.
Infinito: potere
Indicativo presente: posso
Participio passato: potuto
Indicativo presente:
io posso
tu puoi
lui/lei può
noi possiamo
voi potete
loro possono
"Le bambine possono preparare la colazione."
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır:
"dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek).
Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere)
(Ders çalışmak zorundayım.)
- Puoi aiutarmi, per favore? (Potere)
(Bana yardım edebilir misin lütfen?)
- Sai cucinare bene? (Sapere)
(İyi yemek yapabilir misin?)
- Oggi non voglio fare niente. (Volere)
(Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo"Volere" (İstemek) / İt.
Infinito: volere
Indicativo presente: voglio
Participio passato: voluto
Indicativo presente:
io voglio
tu vuoi
lui/lei vuole
noi vogliamo
voi volete
loro vogliono
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır:
"dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek).
Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere)
(Ders çalışmak zorundayım.)
- Puoi aiutarmi, per favore? (Potere)
(Bana yardım edebilir misin lütfen?)
- Sai cucinare bene? (Sapere)
(İyi yemek yapabilir misin?)
- Oggi non voglio fare niente. (Volere)
(Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo "sapere" / İt.
Infinito: sapere
Indicativo presente: so
Participio passato: saputo
Indicativo presente:
io so
tu sai
lui/lei sa
noi sappiamo
voi sapete
loro sanno
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır:
"dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (bilmek, -ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek).
Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere)
(Ders çalışmak zorundayım.)
- Puoi aiutarmi, per favore? (Potere)
(Bana yardım edebilir misin lütfen?)
- Sai cucinare bene? (Sapere)
(İyi yemek yapabilir misin?)
- Oggi non voglio fare niente. (Volere)
(Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo "dovere" (Zorunda olmak, -meli, -malı) / İt.
Infinito:dovere
Indicativo presente: devo; debbo
Participio passato: dovuto
Indicativo presente:
io devo; debbo
tu devi
lui/lei deve
noi dobbiamo
voi dovete
loro devono; debbono
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır:
"dovere" (zorunda olmak, -meli,-malı), "potere" ( Güç, yetki, -ebilmek, yapabilmek), "sapere" (-ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek).
Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere)
(Ders çalışmak zorundayım.)
- Puoi aiutarmi, per favore? (Potere)
(Bana yardım edebilir misin lütfen?)
- Sai cucinare bene? (Sapere)
(İyi yemek yapabilir misin?)
- Oggi non voglio fare niente. (Volere)
(Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
VERBI MODALI: "DOVERE, POTERE, SAPERE, VOLERE"
Italyanca'da, yardımcı fiil gibi kullanılan dört temel fiil "verbi modali" vardır:
"dovere" (zorunda olmak, -meli, -malı), "potere" (-ebilmek, yapabilmek), "sapere" (bilmek, -ebilmek, yapabilmek), "volere" (istemek).
Bu dört fiilin ardından gelen fiil her zaman "infinito" mastar halde kullanılır.
- Devo studiare. (Dovere)
(Ders çalışmak zorundayım.)
- Puoi aiutarmi, per favore? (Potere)
(Bana yardım edebilir misin lütfen?)
- Sai cucinare bene? (Sapere)
(İyi yemek yapabilir misin?)
- Oggi non voglio fare niente. (Volere)
(Bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum.)
Verbo "potere" (Güç, yetki,- ebilmek, yapabilmek) / İt.
Infinito: potere
Indicativo presente. posso
Participio passato: potuto
Indicativo presente:
io posso
tu puoi
lui/lei può
noi possiamo
voi potete
loro possono
Indicativo futuro semplice:
io potrò
tu potrai
lui/lei potrà
noi potremo
voi potrete
loro potranno
Verbo "Potere": / İt.
Infinito: potere
Indicativo presente: posso
Participio passato: potuto
Indicativo presente:
io posso
tu puoi
lui/lei può
noi possiamo
voi potete
loro possono
Le bambine possono preparare la colazione.