bu yolculuğa çıkmak kolay da menzili nerde ya da bu menzile ulaşmak mümkünmüdür ? işte orası bir muamma.. ayrıca bu yolculukta gidip de gelememek var. İşin içinden çıkmamak var.. :)) haydi gelindi diyelim, kendisini bıraktığı yerde eskisi gibi görmemek de var :P en iyisi ‘’ booşşverrr ‘’ modunda olup , böyle sıkıntılı ve çetrefilli yolculuklara hiç çıkmamak mı acaba
Zaman her şeyi alıp götürürken, bazı duyguları direnir insanın.. Bir şarkının tınısında, Bir eski fotoğrafın köşesinde, Ya da söylenmiş ve sürekli tekrar edilmiş kelimelerin duygu yoğunluğunda.. Oradadırlar ,sessizce ama kararlılıkla.. Çünkü insnaın kalbinde ve aklında kaybolmaz da sadece şekil değiştirir bazı yaşanmışlıklar.. Özlemler , mecburi kabullenişlere dönüşse de ‘’ iyi ki yaşamışımın ‘’ zaferidir aslında…
Gözlerini karanlık bir boşluğa açtı. Her şeyini yitirmenin duygusunu biliyordu sadece, bütün benliğinde hissediyordu. İşte yine olmuştu. Her şey bitmiş, her şey yeniden başlıyordu
bazen kalemi eline alınca zihnin dumura uğrar, kararsızlığınla baş başa kalırısın.. neler yazacağını önceden düşünmüş olsan da.. düşündüğün şeyleri kelimelere dökemezsin, kafanda şekillenen ayrıntıları bir bütün edemezsin.. ve yazmaya her yeltenmende tee en başa dönersin tekrar tekrar.. vee yazının ana fikri karamsarlık olur artık, bırakırsın kalemi kağıdı, su gibi akacağını ve güzel cümlelere dönüşeceğini umduğun kelimelerle vedalaşırsın.. vuslatın hangi baharda hasıl olacağını bilmeden…
duyguların, mantığa galebe çaldığı andır O.. '' ya tutarsa '' beklentisi insan için tadımlık da olsa lezzetli bir hayat iksiridir belki.. imkansızı bile, olur diye hayal etmek '' bir ümittir '' kii ,ümitsizlikten daha iyidir aslında :P
bu yolculuğa çıkmak kolay da menzili nerde ya da bu menzile ulaşmak mümkünmüdür ?
işte orası bir muamma..
ayrıca bu yolculukta gidip de gelememek var. İşin içinden çıkmamak var.. :))
haydi gelindi diyelim, kendisini bıraktığı yerde eskisi gibi görmemek de var :P
en iyisi ‘’ booşşverrr ‘’ modunda olup ,
böyle sıkıntılı ve çetrefilli yolculuklara hiç çıkmamak mı acaba
Zaman her şeyi alıp götürürken, bazı duyguları direnir insanın..
Bir şarkının tınısında,
Bir eski fotoğrafın köşesinde,
Ya da söylenmiş ve sürekli tekrar edilmiş kelimelerin duygu yoğunluğunda..
Oradadırlar ,sessizce ama kararlılıkla..
Çünkü insnaın kalbinde ve aklında kaybolmaz da sadece şekil değiştirir bazı yaşanmışlıklar..
Özlemler , mecburi kabullenişlere dönüşse de ‘’ iyi ki yaşamışımın ‘’ zaferidir aslında…
ne çok yakışır bazısına :D
Gözlerini karanlık bir boşluğa açtı.
Her şeyini yitirmenin duygusunu biliyordu sadece, bütün benliğinde hissediyordu.
İşte yine olmuştu.
Her şey bitmiş, her şey yeniden başlıyordu
her gün biraz daha ustalaştık taşı kırmakta,
dostu düşmandan ayırmakta. Pp
brütüs'tür belki, sezar'ı anlamlı kılan...
bazen kalemi eline alınca zihnin dumura uğrar, kararsızlığınla baş başa kalırısın..
neler yazacağını önceden düşünmüş olsan da..
düşündüğün şeyleri kelimelere dökemezsin, kafanda şekillenen ayrıntıları bir bütün edemezsin..
ve yazmaya her yeltenmende tee en başa dönersin tekrar tekrar..
vee yazının ana fikri karamsarlık olur artık,
bırakırsın kalemi kağıdı, su gibi akacağını ve güzel cümlelere dönüşeceğini umduğun kelimelerle vedalaşırsın..
vuslatın hangi baharda hasıl olacağını bilmeden…
Dileklerimin, dilediğimce tam da dileklerim doğrultusunda, dilediğim şekilde olmasını diliyorum :))
yoo kolay oldu..
tüm hükmün bir '' unuttumdan '' ibaretmiş....
duyguların, mantığa galebe çaldığı andır O..
'' ya tutarsa '' beklentisi insan için tadımlık da olsa lezzetli bir hayat iksiridir belki..
imkansızı bile, olur diye hayal etmek '' bir ümittir '' kii ,ümitsizlikten daha iyidir aslında :P