Kültür Sanat Edebiyat Şiir

yapayalnızım, kalabalıklarca kuşatılmışım. kendim dışında kaçabileceğim hiçbir yer yok."

Ustalaştık biraz daha taşı kırmakta,dostu düşmandan ayırmakta (Nazım HİKMET)

hayatta uyuyabilmekten daha büyük zevk tanımıyorum. uyurken hayat hükümsüz kalır, hatırasız, yanısamasız bir gecedir uyku - ve nihayet geçmişin de, geleceğin de olmayışıdır..."

En ağırı da tiksinerek yaşamaktı

Kabul ediyorum aşşağılık biriyim ama sizin kadar da değil

Doğruluğunuz sahipsizse sessiz kalın yoksa üstüne basacağınız şeylerin altında kalırsınız...

Sende varolmak, Sende yokolmak, Sende kaybolmaktı

Can ve gönülde yani kalpte hakikat Coşkunlarını kaldıracak tâkât kulaktada bunu işitecek istidat yoksa ben kime ne söyleyeyim

Payımıza verdiğin bir parça mutluluk aldıklarının karşılığı değil biliyorsun adil olmadığın gibi cimrisin de sana asla güvenmiyorum doğumuma şahit olduğun gibi ölümümü de izleyeceksin galibiyet kahkahalarını şimdiden duyar gibiyim onca mücadeleye karşı sonunda yenilgiyi kabullendiğimi bile bile bu uğraşların hastalıklı ruhunun kemirgeni, sana tahammül etme zorunluluğumun egosunu giyinmişken birazda olsa vermenin huzurunu yüklenmiş olan cömertliğe soyunabilirdin yapmadın oysaki senin çıplaklığının bir utancı yoktu sen reddettiğini için onu ben yüklenmiştim

Düşünceleri, insanın taşıyabileceği en ulvi değerleri kuvvetle aşmış hatta tüm çirkinlikleri örtmeyi başarabilecek düzeyde kutsallaştırılmış dindarlığı bir şekile sığdırıp bununla kutsiyet yüklenen muhtemel toplum veya kişilerin odaklandığı insandan daha kutsal kabul gören, farklı desen ve renklerin işlendiği içine insanın ruhundan üfürüp adeta şekil verdiği, o oyalı, o boyalı çeşitleri ile insana şiir yazdırabilecek sanki takılmazsa insanı azdırabilecek ölçülerde boyut kazanmış haramın hakkın hukukun önemini sollamış o üstün görev atfedilen o yüce bez parçası