Kahkaha atan bir insan tablosu gibiydim. Eskidim, tozlandım, yırtıldım, döküldüm. Bakınca ne kahkaham görünüyor artık ne de renklerim ayırt edilebiliyor.
Yakın arkadaşım bana yamuk yaptı Anlamayacağımı düşündü Gittim yanına “ merhaba ben prens, beyaz atlı prens. Tanıştığıma memnun oldum” dedim. Mal mal baktı “Espri mi bu şimdi, gülmem mi lazım” dedi “Yok arkadaş, benim tanıdığım Murat böyle böyle yapmazdı, demekki tanıyamamışız birbirimizi” dedim
Bozuldu, kahvesini aldı başka masaya gitti. Umarım hesabı bana kitlemez.
Bütün güzel şeylerden uzak duruyorum
Hayata tekrar bağlanacak kadar geri zekalı değilim
Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün
Kahkaha atan bir insan tablosu gibiydim. Eskidim, tozlandım, yırtıldım, döküldüm. Bakınca ne kahkaham görünüyor artık ne de renklerim ayırt edilebiliyor.
Yakın arkadaşım bana yamuk yaptı
Anlamayacağımı düşündü
Gittim yanına
“ merhaba ben prens, beyaz atlı prens. Tanıştığıma memnun oldum” dedim.
Mal mal baktı
“Espri mi bu şimdi, gülmem mi lazım” dedi
“Yok arkadaş, benim tanıdığım Murat böyle böyle yapmazdı, demekki tanıyamamışız birbirimizi” dedim
Bozuldu, kahvesini aldı başka masaya gitti. Umarım hesabı bana kitlemez.
İlk defa seni el üstünde tutuyorlarsa
Unutma bir tabutun içinde olabilirsin
Gömmeye götürüyor olabilirler
Toz bezine benzeyen insanlar var