Kültür Sanat Edebiyat Şiir

gülü tarife ne hacet
ne çiçektir, biliriz..

penceresi kadar düşer bir eve ayın ışığı...

Her kazanım , bir kaybedişi de beraberinde getirir.
Menzile varmak bir kazanım olsa da yola çıkarken bırakılanlar da bir kaybediştir aslında :)
Bir de bazı yolculuklar ( yolcular) vardır,
varmanın önemini yitirdiği, ömür bitsin ama yol bitmesin denildiği :))

başlayan yarısını bitirmiş demektir.
bilmeye cesaret etmek ve başlamaktan korkmamak gerekir

ya geri dön hemen
ya da bütün gemilerine bir kibrit benden...

zaman su gibi akarken, pek çok anılarımızı da sürükler götürür..
kısa bir anda uzuuun kalmış gibi oluruz da , ya tebessümle ya da hüzünle çabucak kendimize geliriz..
vee iyikiler veya keşkelerle bakar kalırız ardından.
insanın hafızasından gönlüne / aklına sürekli devri daim eden bir akıştır bu….

Anlaman için bakmak gerekir,
Ve bakmak için görmek.
Görebilmek ise farkındalık ister.

Okuduk efenim okuduk :)
Ve de defalarca okuduk ve dahi hayretle, hayranlıkla, bir anda tebessüm, bir anda hüzünle okuduk.
Kaleminden düşen her kelimende , estetiğe ve derinliğe ve yeteneğe şahit olduk.
Vee bir de aklımızın ipini kaçırmamak için sıkı sıkıya tuttuk :))

bazen coşku, bazen hüzün..
harikaya / süpere de uçurur, off yaa ooff ile dibe de vurdurur....

sana benzerdi ay,
gülümsesek.
güzel birşeyle aynı izlenimi bırakıyorsun,
ama yok edici.
ışık ödünç almada yok siz ikiniz üstüne.
yanıtlanmaz birşey söylemeye can atıyorsun....