Kültür Sanat Edebiyat Şiir

İlahî aşk ve vecd, insanı uyanık tutar.
Dünyevî ve şehevî aşklar ise, insanı ahmak yapar ve sersem eder.
Aşk; su ve topraktan yaratılmış insanın, yanışı ve çırpınışıdır.
Damarlarda kanın dolaşması, Yani hayatın devam etmesi değil, ciğerin aşkla kavrulması mühimdir..

Çıkmaz bir vuslata sürüklenen yüreğimde sen yanıyorsun.!
Bu gün kelimelerin tutsaklığına yer yok yüreğimde;
İster anla ister es geç ve vur sensizliği yalnızlığıma.
Çiğne kalabalığımı
Tıkansın yürüyüşlerimi ve duyma ayak seslerimi gidişinin ardından

Bir dalga boyu yetecek silmeye kuma yazılanları.
Her şey kumdan zaten düşüncemdeki.
Bir damla suda, bir kucak dalgada, en ufak adımında, bitecek her şey

Elinden geleni yaparak değil, kalbinden geleni yaparak..
Yeniden gitmelere değil, hep sende kalarak :)

Ne yani başka alternatif mi var ?
İsteyerek ya da istemeyerek elimiz mahkum seveceğiz.
E gelecekte Ay’da hayat, Mars’da toprakk… Venüs’te yaprak……
Geçiniz efendim geçiniz. Gelecek ne zaman gelecek ki,
Gün, bugünkü gün…

dünyada ne kadar insan yaşıyorsa o kadar sevda yolu olması muhtemeldir de,
ya aklın yolu, gerçekten 1 midir acaba ?
sanırım bu bakış, günümüzde etkisiz eleman haline geldi.
zira günümüz insanı için artık '' Benim aklım yerinde de, seninkiyle aynı yerde değil." kuralı geçerli :)

nicedir kavrayamam haller içinde halim
demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiğim tas bana merhaba dedi duydum
duydum yağmurların gövdemden yağdığını

martılar,
belkide denize dokunmak için öğrendiler uçmayı...

bir şarkıyı başa sarıp,tekrar tekrar dinliyorsan,
o başa sardığın şarkı değil, hayallerindir....
P.N.

hayaldaki o en güzel deniz,
henüz gidilmemiş / belkide hiç gidilemiyecek olandır...