cümlede 'dahi' anlamına gelen 'de' ekini sözcüğe birleşik yazanlardan nefret ediyorum! .. bir de 'de' ekini 'te' şeklinde ayırarak yazanlar var ki onlara 'insan' demeye dahi dilim varmıyor! :P
islam sevmeyi emrettiği gibi nefret etmeyide emreder o çirkin işleri, kötülüğü, zinayı, hırzızlığı, haksızlığı, içkiyi ve kumarı, zulmü ve zalimi sevmemeyi nefret etmeyi emreder kişi bu fiillerden nefret etmediği sürece o kötülüklere açık demektir bir bakarki kendiside kınadığı insanlar arasında görür 'Muhammed SAS Allah'ın elçisidir ve onun yanındakiler kâfirlere karşı şiddetli, kendi aralarında merhametli ve şefkatlidirlerİ
birinden veya bişeyden nefret etmek çok kolay birşey olmasa gerek...ama maalesef herkes rahatlkla birşeylerden nefret edebiliyor artık...bu da insanların psikolojisinin gün geçtikçe bozulduğunu gösteriyor...insanlar yalnızlıkla yalnız kaldıkları sürece öncelikle kendilerinden nefret edeceklerdir...sonra da etrafına saçacaklardır bu duyguyu...
nefret etmek bence hiç bişey hissetmemektir yani bir insan, birine ya da bir şeye karşı aşırı kin besliyorsa ben onda nefret d eğil tutku ararım oz aman. ben nefret ettiğim şeyi ya da insanı yok sayarım Yani gerçekten yok ederim ortadan ve hayatımdan Ama o şeyle uğraşmam ya da üstüne gitmem Ama görmeye de dayanamam tabii
Her şeyi bildiğini iddia edenlerden, 'bana dokunmayan yılan bin yaşasın'diyenlerden..Komünistlerden,teröristlerden...Hepsinden nefret ediyorum..Birde Gökhan Özen'den.. :)
Ya ben kıro olduğum için anlamıyom, yada bazıları çok artiiiizzzz.Kardeşim şimdi bu ne?
okunası öpülesi yenilesi ısırılası izlenilesi
her kelimenin sonuna 'ası, usu, esi ' gibi ilaveler yapılınca daha mı 'entel dantel' oluyoruz. İşte ben bundan nefret ediyorum.Tavsiye ederim. hohoho yyy
son günlerde epey yoğunlaştı isyanım sevgiye. duyduğum her sevgi sözcüğü, gördüğüm sevecenlik taklitleri tiksindiriyor beni. kendi sevgilerimi, sevgi doluluğumu, tevazu dolu sevecenliğimi, sevgi yoğunluğundan körlüğümü ve sırf bu nedenle utanmazca edilginliğimi sorguluyorum.
şimdi merkezde ben yokum. öğrenilmiş bir sevgiyi yaşamak zorunda mıyım, sırf onların çocuğu olduğum sanrısını sürdürebilmek için. bu sanrıdan vazgeçmek mümkün mü peki diğer birçoğunu da unutmak pahasına. suçlamaların sonu gelmiyor. çok içiyorum, çok düşünüyorum. değil hissetmek, düşünmeyi dahi kendime ayıpladığım kıskançlıkla doluyum. eksikliğinden hayıflandığım şeyleri seyrettiğim kişilik kırıntılarına karşı duyduğum...
kisinin icinde nefret barindirmasi bile bana göre cok yanlis cünkü normal hayatda hele hele burda bile bazen yazilanlari okuyorum yada okudum hayret ettim yani bazi kimselerin icinde buderecemi nefret kin olurya cok hayret verici bir durum sanirim bunun sebebleri kisinin kendi icinde beyninde bariniyor yada sorunu kendileriyle diye düsünmekdeyim,,enbüyük sebep kisin herseyden nefret ediyor olmasi ki buda yasadigi bütün olumsuzluklari 'sevgisizlikleri 'haksizliklari ''baskalarindan cikartma istegi ' sebebler ufacik'' anlamsiz bile olsa buderece sevgisizlik hayret verici oysa azicik 'cok degil'' az biraz sevgi ve anlayis olsa bukadar büyük kin nefret olamaz bazen öyle seyler yazilmis ki buraya olabilir yaslari kücükde olsa buderece nefret pes dogrusu OYSA dünyaya sevgiyle bakmak varken yüreginde insanin hosgörü anlayis tasimasi varken niye buderece nefret? ? cevremize herseye sevgiyle bakmasini ögrenmek engüzeli kapkara degil bembeyazda bakmasini bilelim, nefret veya kini yenebilmek bir erdemdirr
nefret=sevgi. sevgi, nefret yani manevi olarak göreceli olan kavramlar aslında birbirlerine eşit oldukları için farklı ad alamazlar ve yokturlar. hepsi tek bir şeydir; farklı oluşumlar içindeki duygudur hepsi.
'Eğer birinden nefret ediyorsan, önce kendi ruhunu sayısız şekilde yaralaman gerekiyor; başkalarına zehir atabilmek için önce bu zehri içinde biriktirmen gerekiyor.'
bile isteye nefret etmiyorum
sadece eskilerden kalan nefret duygumu unutmamak için hatırlıyorum
Müracaat etmediğim bi duygu
şu günlerde insanlara karşı hissettiğim en baskın duygumdur!
copu disari birakmaktan.
bu cümleyi kurmaktan nefret ediyorum..ağzımdan da düşmüyor..
her şeyden nefret etmek istiyorum..biraz sabır..yapıcam ben bunu...
cümlede 'dahi' anlamına gelen 'de' ekini
sözcüğe birleşik yazanlardan nefret ediyorum! ..
bir de 'de' ekini 'te' şeklinde ayırarak yazanlar var ki
onlara 'insan' demeye dahi dilim varmıyor!
:P
islam sevmeyi emrettiği gibi nefret etmeyide emreder
o çirkin işleri, kötülüğü, zinayı, hırzızlığı, haksızlığı, içkiyi ve kumarı, zulmü ve zalimi sevmemeyi nefret etmeyi emreder
kişi bu fiillerden nefret etmediği sürece o kötülüklere açık demektir
bir bakarki kendiside kınadığı insanlar arasında görür
'Muhammed SAS Allah'ın elçisidir ve onun yanındakiler kâfirlere karşı şiddetli, kendi aralarında merhametli ve şefkatlidirlerİ
birinden veya bişeyden nefret etmek çok kolay birşey olmasa gerek...ama maalesef herkes rahatlkla birşeylerden nefret edebiliyor artık...bu da insanların psikolojisinin gün geçtikçe bozulduğunu gösteriyor...insanlar yalnızlıkla yalnız kaldıkları sürece öncelikle kendilerinden nefret edeceklerdir...sonra da etrafına saçacaklardır bu duyguyu...
nefret etmek bence hiç bişey hissetmemektir
yani bir insan, birine ya da bir şeye karşı aşırı kin besliyorsa ben onda nefret d eğil tutku ararım oz aman.
ben nefret ettiğim şeyi ya da insanı yok sayarım Yani gerçekten yok ederim ortadan ve hayatımdan Ama o şeyle uğraşmam ya da üstüne gitmem Ama görmeye de dayanamam tabii
sadece edenden....
şebnem ferahın şarkı sözleri geliyor aklıma...'sakın nefret ettiğimi düşünme bende böyle duygular barındıramazsın...'
bazı insanların sevgisini örtmek için kullandığı kelime...
insanca
nefret etme hakkı olmasaydı insanın
bu duygu ona verilmezdi zaten..
İdam sehpamı yemeği göze alıyorum.
Cinayet işlemek istiyorum.
Nefret ediyorum! ..
Kelimeler kifayesiz kalıyor..
Acıdan ördüğüm duvarlar üstüme yıkılıyor.
Kalbime saplanıyor yerdeki kırıklıklar..
Gözyaşlarım kurumuş
Derdimi anlatamıyor gözlerim..
Umut bağladığım hayaller kül olup gitmiş;
Geriye nefretimin buğusu kalmış.
Nefret ediyorum;
Öyle bir nefret ki
Aşk denirmiş..
çok sevip değer vermeyi izleyen duygu..
Beni buna o zorladı. Etmeyecektim aslında.
yılanlar, şişman insanlar, aptallar, vb. için beslenen his...yüzde ekşimeyle kendini belli eder...
Her şeyi bildiğini iddia edenlerden, 'bana dokunmayan yılan bin yaşasın'diyenlerden..Komünistlerden,teröristlerden...Hepsinden nefret ediyorum..Birde Gökhan Özen'den.. :)
Banu alkan ve fenerbahçe
Herşeyden nefret ediyorum.hiçbirşey bana zevk vermiyor. nefretimin ateşinde yanıyorum.
çarmıha gerin beni.
Ya ben kıro olduğum için anlamıyom, yada bazıları çok artiiiizzzz.Kardeşim şimdi bu ne?
okunası
öpülesi
yenilesi
ısırılası
izlenilesi
her kelimenin sonuna 'ası, usu, esi ' gibi ilaveler yapılınca daha mı 'entel dantel' oluyoruz. İşte ben bundan nefret ediyorum.Tavsiye ederim. hohoho yyy
nefret etmek bana fenerbahçeyi çağrıştırıyor yok yok aziz yıldırımı...
son günlerde epey yoğunlaştı isyanım sevgiye. duyduğum her sevgi sözcüğü, gördüğüm sevecenlik taklitleri tiksindiriyor beni. kendi sevgilerimi, sevgi doluluğumu, tevazu dolu sevecenliğimi, sevgi yoğunluğundan körlüğümü ve sırf bu nedenle utanmazca edilginliğimi sorguluyorum.
şimdi merkezde ben yokum. öğrenilmiş bir sevgiyi yaşamak zorunda mıyım, sırf onların çocuğu olduğum sanrısını sürdürebilmek için. bu sanrıdan vazgeçmek mümkün mü peki diğer birçoğunu da unutmak pahasına. suçlamaların sonu gelmiyor. çok içiyorum, çok düşünüyorum. değil hissetmek, düşünmeyi dahi kendime ayıpladığım kıskançlıkla doluyum. eksikliğinden hayıflandığım şeyleri seyrettiğim kişilik kırıntılarına karşı duyduğum...
nefret, özkıyım çabasının kontrolsüz yansımalarıdır.
kisinin icinde nefret barindirmasi bile bana göre cok yanlis cünkü
normal hayatda hele hele burda bile bazen yazilanlari okuyorum yada okudum hayret ettim
yani bazi kimselerin icinde buderecemi nefret kin olurya cok hayret verici bir durum sanirim bunun sebebleri kisinin kendi icinde beyninde bariniyor yada sorunu kendileriyle diye düsünmekdeyim,,enbüyük sebep kisin herseyden nefret ediyor olmasi ki buda yasadigi bütün olumsuzluklari 'sevgisizlikleri 'haksizliklari ''baskalarindan cikartma istegi ' sebebler ufacik'' anlamsiz bile olsa buderece sevgisizlik hayret verici
oysa azicik 'cok degil'' az biraz sevgi ve anlayis olsa bukadar büyük kin nefret olamaz bazen öyle seyler yazilmis ki buraya
olabilir yaslari kücükde olsa buderece nefret pes dogrusu OYSA dünyaya sevgiyle bakmak varken yüreginde insanin hosgörü anlayis tasimasi varken
niye buderece nefret? ? cevremize herseye sevgiyle bakmasini ögrenmek
engüzeli
kapkara degil bembeyazda bakmasini bilelim,
nefret veya kini yenebilmek bir erdemdirr
nefretimi hak edecek biriyse ederim.. :) aksi takdirde tepkisizlik en güseli..
nefret=sevgi.
sevgi, nefret yani manevi olarak göreceli olan kavramlar aslında birbirlerine eşit oldukları için farklı ad alamazlar ve yokturlar. hepsi tek bir şeydir; farklı oluşumlar içindeki duygudur hepsi.
insanlar nefret edilmeyecek kadar dergerli varlik...
'Eğer birinden nefret ediyorsan, önce kendi ruhunu sayısız şekilde yaralaman gerekiyor; başkalarına zehir atabilmek için önce bu zehri içinde biriktirmen gerekiyor.'
Osho/ Cesaret