mao zedung sizce ne demek, mao zedung size neyi çağrıştırıyor?
mao zedung terimi F tarafından tarihinde eklendi
mao zedung terimi F tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Emperyalistlerin,(Köpekler ve çinliler giremez) yazısını onlara yediren,afyonla uyuşturulmuş Çin insanını ayağa kaldıran Mao,Çin'i titreten zalim vatandaş öyle mi? Bu cahillik ötesi psikiatrik bir söylem.Bir akıl tutulması,bir aymazlık, bir mide bulantısı.Mao,Çin'dir.O olmasaydı; bir buçuk milyon Çin'li bugun A.B.D'ye kafa tutabilir miydi?
1949’da komünist ihtilalini gerçekleştirerek Çin’de idareyi ele alan Mao, korkunç bir terörle halkı sindirdi. Komünizme karşı çıkan onbinlerce çinliyi öldürttü.
Kur’an-ı Kerim’leri toplattırarak yaktırdı. Ahaliye kendi yazdığı “kızıl kitabı” zorla ezberletti.
4 yıl süren ızdıraplı yaşamının ardından,
mao 9 Eylül 1976 da öldüğünde, Çin’de Mao devri kapanmış, bir zamanlar cadde ve sokakları süsleyen mao resimleri çöplere atılmıştı.
Milyarlık Çini titreten bu zalim vatandaşta,
diğer zalimler gibi bir sonla karşılaştı.
Beyine giden damarlarıdaki kanın pıhtılaşması sonucu kısmi felç geçirdi,
yatağa çivilenmiş ve pisliklerini hemşireler alır bir durumda
ızdırap içinde can verdi.
Emperyalizm ve Proleter Devrimleri Çağı'nın beşinci ustası; faşizmin, feodalizmin ve bürokrat kapitalizmin kararlı düşmanıdır; Marksim-Leninizm'e askeri, siyasi ve felsefi katkılarıyla adını haklı olarak ekleten ve kuramın ismini 'Marksizm-Leninizm-Maoizm' olarak değiştiren bir dahidir.
maoizm in kurucusu sayılır. maozimde asya komünizmi gibi bir şeydir.
NKP(Maoist) Seçim Manifestosunu Açıkladı
Sunday, 23 March 2008
Maoistler: “Eşitsiz” Hindistan – Nepal Barış Anlaşması’nı Sona Erdireceğiz
Katmandu, 7 Mart 2008
Maoistler, 10 Nisan seçimlerine dair seçim manifestolarını bugün açıkladılar. Manifestoda 1950 tarihli “eşitsiz” Hindistan – Nepal Anlaşması’nın feshedileceği, ülkenin etnik köken temelinde 11 bölgeye ayrılacağı ve kişi başına düşen gelirin on katına çıkarılacağı sözü veriliyor
NKP-Maoist’in [Nepal Komünist Partisi – Maoist] seçim manifestosunda “Bütün eşitsiz anlaşmalar feshedilmeli ve yerlerine yeni anlaşmalar yapılmalıdır,” şeklinde ifade ediliyor ve ek olarak partinin Nepal ile Hindistan arasında imzalanmış “eşitsiz” bir anlaşma olan 1950 tarihli Barış ve Dostluk Anlaşması’nı ortadan kaldıracağı belirtiliyor.
Anayasa Koyucu Meclis seçimleri öncesinde Maoist Başkan Prachanda tarafından açıklanan manifesto, Hindistan’ı “yayılmacı bir güç” olarak tanımlıyor ve ayrıca geçmişte Nepal ile Hindistan arasında imzalanmış olan “eşitsiz” anlaşmalardan bahsediyor.
Prachanda, eğer parti iktidara gelirse, Himalaya halkının kişi başına düşen gelirinin on katına çıkarılarak yıllık 3.000 ABD dolarına ulaşacağını söylüyor.
Ayrıca kırsal kesimdeki her eve elektrik ulaştırılacağını, 10.000 mw [milyon vat] su enerjisi üretileceğini ve Himalaya ülkesine 2 milyon turistin kazandırılacağını belirtiyor.
Müreffeh ve yeni cumhuriyetçi bir Nepal inşa etmek bizim ana hedefimizdir, diyor Prachanda, başkentte 38 sayfalık bildiriyi kamuoyuna duyururken.
Maoistler, federal demokratik cumhuriyetçi bir sistem içinde Cumhurbaşkanının doğrudan seçilmesini ve Başbakanın Parlamento üyeleri tarafından seçilmesini öneriyorlar.
Maoistler ayrıca Geçici Anayasa’da bahsedildiği üzere Anayasa Koyucu Meclis’in ilk toplantısı sırasında 240 yıllık Şah Monarşisini resmi olarak ortadan kaldırarak federal demokratik cumhuriyetçi bir sistemi uygulayacakları taahhüdüne bağlılıklarını dile getiriyorlar.
Prachanda ayrıca Nepal’in etnik köken temelinde 11 bölgeye; Terai’nin ise dil temelinde üç alt-bölgeye ayrılması önerisini getiriyor.
Manifestoda açıklandığı üzere; Newa, Magarat, Tharuwan, Kirant, Tamsaling ve Limbuwan etnik köken temelinde belirlenecek bölgelerden bazısı olacak; Terai ise dil temelinde Bhojpur, Mithila ve Awadh olarak üç bölgeye ayrılacak.
Maoistler ayrıca devleti üç idari birim temelinde yeniden inşa etmeyi amaçlıyor: Merkez, eyalet ve yerel yapılar.
İş aramak üzere yabancı ülkelere giden binlerce Nepalli gencin içinde bulunduğu kötü koşullar hakkındaki kaygılarını dile getiren parti, Gorkha Askere Alma Merkezi’ni kapatarak Nepalli erkeklerin yabancı ordulara katılmak üzere gönderilmesi uygulamasına son vermeyi amaçlıyor.
Manifestoda Nepalli gençlerin ülke içinde nitelikli işleri hak ettiği belirtiliyor.
NKP-Maoist’in başkan yardımcısı Baburam Bhattarai “emperyalist bir güç olarak nitelediğimiz Amerika’ya yönelik duruşumuzu değiştirmedik,” diyor.
“Yabancı güçler Nepal’in bereketli doğal kaynaklarını tekellerine almak istiyor,” şeklinde açıklıyor manifesto.
Sorulan bir soruya karşılık olarak Bhattarai, parti seçimlerde başarısız olsa bile Maoistlerin yeniden silaha sarılmayacaklarını belirtiyor. Halkın kararını kabul edecek ve artık şiddete teslim olmayacağız, diyor
[email protected]
WWWW.SOLUNDOGUSU.NET
MAO ZEDUNG
Mao Zedong ya da Mao Çe-tung (Çince:毛 澤 東 ; Pinyin: Máo Zédō ng) , (26 Aralık 1893 - 9 Eylül 1976) , Çin Komünist Partisinin (ÇKP) ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurucu ve önderlerinden. Çin'in Hunan eyaletinde doğdu. 1943'ten itibaren ÇKP Politbüro Başkanı, 1945'ten itibaren ÇKP Merkez Komitesi Başkanı.
Mao hakkındaki tartışmalar ölümünden otuz yıl sonra da devam etmektedir. Taraftarlarına göre Mao, büyük bir devrimci önderdir ve görüşleri Marksizmin gelişmiş yorumunu oluşturur. Çin'deki destekçileri, Mao'yu 20. yy'daki büyük Çin devletini yaratan siyasi ve askeri lider olarak görürler.
Mao; Sağcı Karşıtı Kampanya, Büyük İleri Atılım, Kültür Devrimi gibi isimler verdiği, kolektifleştirmeyi de kapsayan çeşitli sosyo ekonomik projeler geliştirdi. Bu projeler sayesinde güçlü, müreffeh ve eşitlikçi bir Çin yaratmayı hedefledi.
Ancak genel görüş bu projelerin başarısız olduğu yönündedir. Eleştirmenler, Mao'yu on milyonlarca Çinlinin ölümüne sebep olmakla, Çin kültürüne, toplumuna, iktisadına ve dış ilişkilerine zarar vermekle suçladılar. Mao, bazı uluslararası çatışmalara taraf olduğu için Çin dışında tepki topladı. Günümüzde Çin'de hala resmen saygı görmekle birlikte, Çin hükümeti adını nadiren anmakta, Maoist siyasetten gitgide uzaklaşmaktadır. Ölümünden sonra Mao'nun Çin siyasetine etkisi azalmıştır.
Konu başlıkları [gizle]
1 İlk yılları
2 Savaş ve Devrim
3 Çin'de Komünist Partisi İktidarı
4 Mao'nun Bilimsel Sosyalizme Katkısı
5 Dış bağlantılar
İlk yılları [değiştir]Bir zengin köylü ailesinin aşırı zeki çocuğuydu. Öğretmenlik eğitimi almak üzere köyden ayrıldıktan sonra, 1911 devriminde Hunan eyalet ordusunda çarpıştı. Daha sonra okula geri döndü ve fizik dayanaklılık ve kollektif hareket üzerine çalıştı.
1918'de mezun olduktan sonra Dört Eylül Hareketi sırasında Pekin'e gitti; burada, ileride kayınpederi olacak Profesör Yang Changji ile karşılaştı. Pekin'de derslerine katıldığı ve kendisini etkileyen diğer kişiler, Li Dazhao ve Chen Duxiu'dur. Burada kütüphaneci olarak iş bulmuştu, zaten okumayı seven Mao, Çin ve dünya ile ilgili binlerce eser okudu. Yine aynı yıllarda Yang Kaihui ile tanıştı ve evlendi.
1920'lerde Çin'i gezmeye çıktı. Seyahati yine Hunan'da bitti, ancak artık Çin üzerine oturmuş fikirlere sahipti.
27 yaşında, Temmuz 1921'de Çin Komünist Partisinin Şanghay'daki ilk kongresine katıldı. İki yıl sonraki üçüncü kongrede ise MK üyeliğine seçildi. İlk Guomindang-ÇKP birleşik cephesi sırasında Guomindang'ın Köylü Eğitim Enstitüsü yöneticisi oldu. Yine bu yıllarda, 1927 başlarında yazdığı Hunan'da köylü sorunu üzerine incelemesi, Mao'nun ilk ciddi teorik yazısı olarak bilinir.
Savaş ve Devrim [değiştir]Mao, Çin'de halk savaşının örgütleyicisi, planlayıcısı ve önderidir. O zamanlar 400 milyonu bulan bu köylü ülkesinde gerçekleşen devrim, esas olarak Mao Zedung'un eseridir.
1927 bahar ve yaz aylarında Guomindang'ın birleşik cepheye ihanetiyle ortaya çıkan beyaz terörden zorlukla kaçtı. Karısı öldürüldü. Aynı yıl Hunan'da Güz Hasadı Ayaklanmasını yönetti, ancak başarısız oldu. Burada da Guomindang askerlerinin elinden kurtulmayı başardığında kurşuna dizilmeye götürülüyordu. Artık bir avuç kalmış takipçileriyle birlikte güneydoğu Çin'deki Jinggang dağlarına gittiler. Burada 1931-1934 yılları arasında bir kurtarılmış bölgede Çin Sovyet Cumhuriyeti kuruldu ve Mao da onun başkanı seçildi. Aynı yıllarda He Zizhen ile tanıştı ve evlendi.
Mao burada Zhu De'nin yardımlarıyla küçük ama etkili bir gerilla ordusu kurdu. Toprak reformu hareketi başlattı. Şehirlerdeki komünist kırımından kaçanlara sığınak sundu. Bu sırada Guomintang baskısı artarken ÇKP içinde de liderlik yarışı ortaya çıkmıştı. Mao görevinden uzaklaştırıldı, yerine de o sırada Moskova'dan yönlendirilen (veya ÇKP yöneticilerinin Moskova'dan yönlendirildiğini iddia ettikleri) çizgiye sadık olan Zhou Enlai'ın da içinde olduğu kişiler geçirildi. Bunlar '28 bolşevik' olarak tanınacaklardır.
Katliamların başındaki isim olan Guomindang lideri Çan Kay Şek, komünistleri ortadan kaldırmaya kararlıydı. Gerek bu dönemde ÇKP içinde şabloncu çizginin hakim olmasının, gerekse de Çan Kay Şek'in bu kararlılığının neticesi olarak komünistler büyük yürüyüşe başladılar. Çin'in güneydoğusundan kuzey batısına kadar yürüdüler; ki bu, toplam 9.600 km kadardır. Mao'nun tepedeki komünist lider olarak tanınması bu yürüyüş sırasında olmuştur; bunda en etkili olay ise, Zunyi Konferansı ve Zhou Enlai'ın Mao'nun saflarına geçmesidir. Bu konferansta Mao ÇKP Politbürosu'nun İcra Komitesine seçildi.
Büyük Yürüyüşün sona erdiği Yan'an'daki üs bölgesinden, Mao 1937-1945 arasındaki Çin-Japon savaşında Japonlara karşı direnişi yönetecektir. 1942'de ise ÇKP içindeki rakip önderlere karşı düzeltme harekatı başlatarak önderliği kesin olarak ele alacaktır.
Yine bu dönemde He Zizhen'den ayrıldı ve oyuncu Lan Ping ile (Jiang Qing olarak bilinir) evlendi.
Çin-Japon savaşı sırasında Mao ısrarla Guomintang'la bir ittifak arayışına girdi, bunda başarılı da oldu. İttifak kuvvetleri içinde zaman zaman çatışma çıksa ve hatta Guomindang ÇKP kuvvetlerini çatışmaların büyük bölümünde yalnız bıraksa dahi, sonuç, Halk Kurtuluş Ordusu'nun ve ÇKP'nin yüzmilyonlarca insanın kafasında meşrulaşması oldu. Bu dönemde ÇKP hemen sadece düşman birliklerinden yardım alıyordu; oysa ABD sürekli olarak Guomindang kuvvetlerini teçhiz ediyordu.
Bununla birlikte daha o dönemde ABD Mao'nun kuvvetlerinin önemini belli belirsiz kavramış görünüyor; bunun en belli başlı örneği, 1944'de Ya'nan bölgesine gönderilen Amerikan diplomatı Dixie misyonudur.
İkinci Dünya Savaşından sonra da ABD Çan Kay Şek kuvvetlerine yardıma devam etti. Oysa bu sırada ÇKP ve Guomindang arasındaki ittifak sona ermiş ve yeni bir iç savaş başlamıştı. Dolayısıyla ABD, açıkça bu çatışmada taraf oluyordu.
Bu dönemde Stalin önderliğindeki Sovyetler Birliği de ÇKP birliklerine yardımda bulunuyordu, ancak bunların çok az ve esasen de Japon birliklerinden kalan teçhizatlar şeklinde olduğu biliniyor.
21 Ocak 1949'da Guomindang kuvvetleri ÇKP kuvvetlerine karşı çok ağır yenilgiler aldılar. Kurtuluşun ilanından sonra kıta Çin'inde kalan son Guomindang çekirdeği de 10 Aralık 1949'da Chengdu'da yok edildi. Çan Kay Şek de aynı gün Tayvan'a kaçtı.
Çin'de Komünist Partisi İktidarı [değiştir]Çin Halk Cumhuriyetinin kuruluşu bu halk savaşının neticesinde olmuştur. Savaş Çin'de, önce savaş ağaları ittifakı olan Guomindang partisiyle iç savaş, sonra Japonlara karşı direnme savaşı ve son olarak da bir kez daha Guomindang partisiyle iç savaş biçiminde gelişmiştir. Mao'nun 1 Ekim 1949'da Pekin'deki Tiananmen meydanında yaptığı açıklamayla Çin Halk Cumhuriyeti kurulmuştur.
İktidardayken Büyük İleri Atılım'la Çin'in sanayileşmesini sağlamaya çalışmıştır. Stalin'in 1953'te ölümü ve Kruşçev'in 1956 20'nci Kongre raporuyla birlikte Sovyetler Birliği'yle Çin arasındaki ilişkiler gerginleşmiş, daha sonra da Sovyetler Birliği'nin sosyal emperyalist olduğu teorileri ortaya çıkmıştır. Mao bu gerginliğin başlarında haklı bir noktadayken daha sonra milliyetçi bir anlayışa kaymış, bu durum bütün Çin'in geleceğini de etkilemiştir. 1966'da başlatılan Kültür Devrimi ile birlikte bütün Çin sathında geniş kapsamlı bir ideolojik eğitim başlatılmış, ama iki çizgi mücadelesi teorisi nedeniyle hiziplerin meşru görülmesi sonucu bu da kalıcı bir sonuca ulaşamamıştır. Sosyalizmin inşasında yapılan yanlışlar ve parti içi mücadeleye yanlış bakış, Çin'in uzun bir süre bir ileri bir geri gidiş gelişlerinin de nedenidir.
1954-1959 yılları arasında Mao ÇHC başkanı olarak görev yaptı. Bu dönemde Pekin'deki yasak şehirde bulunan Zhongnanhai'da kaldı. Yasak şehirde bugün de o dönemden kalma yüzme havuzu ve diğer binalar vardır. Mao çalışmalarını esas olarak buradan sürdürüyordu.
İktidarı aldıktan sonra Mao 1958'e kadar süren bir kollektivizasyon kampanyası başlattı. Bu sırada enflasyona karşı sert bir fiyat kontrolü ve eğitimsiz köylü nüfusu için de yaygın bir okuma yazma kampanyası başlatıldı. Toprak, toprak ağalarından alınarak yoksul köylülere dağıtıldı. Geniş kapsamlı sanayileşme programları uygulanmaya çalışıldı. Bu dönemde Çin'in yıllık büyümesi, kültüre gelişme bir tarafa konulaca olursa, yüzde 4 ila 9 arasındadır.
Yine bu dönemde Yüz Çiçek Kampanyası başlatıldı. buna göre, herkes Çin'in nasıl yönetilmesini istediğini söylemekte serbestti. İfade hürriyeti tanınmasıyla ÇKP'ye yönelik burjuva liberal çevrelerin eleştirileri de arttı ve bunlar örgütlenmeye başladılar. Parti bunların yapıcı eleştiriler olduğunu düşünüyor ve bu yüzden cesaretlendiriyor ve hoşgörü gösteriyordu. Bununla birlikte birkaç ay sonra tehlike büyüdü ve Sağa Karşı Harekat başlatıldı.
Yine 1958'de Büyük İleri Atılım başlatıldı. Bu, Sovyet sanayi modelinin dışındaydı; bu yüzden parti içinde de muhalefetle karşılaştı. Buna göre Çin tarımı kollektivize edilecek ve kırsal alanda endüstri özendirilecekti.
Başlangıçta Büyük İleri Atılım gerçekten büyük başarı gösterdi. Ancak Mao'nun da içinde olduğu parti çevrelerinde b başarının daha da artırılabileceği düşünceleri de yaygınlaştı. Artan sayıda köylüler çelik üretimine kaydırıldı.
Bu nedenlerle 1959'da Büyük İleri Atılım bir felakete yol açtı. Gerçi çelik üretim hedeflerine ulaşılmıştı ama açığa çıtı ki bunların önemli bölümü kullanılamaz durumdaydı.
Yine aynı dönemde Çin-Sovyet ilişkileri de bozuluyordu. Kruşçev bu nedenle Çin'e Sovyet yardımını kesti; buna karşı tepki ise Çin'de Sovyet düşmanlığıyla karakterize olan milliyetçiliğin tırmanması oldu. Artık Sovyetlerle sınır çatışmaları bile görülmeye başlanmıştı. ÇKP tarafında ise ekonomide hatalar sürüyordu; gerçekçi olmayan tahıl talep ediliyordu. Böylece, savaş sonrası yeniden sanayileşme hamleleriyle bir parça düzelen ekonomi, açlıkla sonuçlandı. Bu dönemdeki felaketin sonuçları tam olarak bilinmiyor, ancak bazıları (örneğin Amerikalı tarihçi Edwin Moise) 12 milyon kadar insanın öldüğünü iddia ediyorlar.
Bunların sonucu olarak parti içinde çatışmalar da artıyordu. Liu Shaoqi ve Deng Xiaoping'in de aralarında olduğu bazı önderler Mao'yu iktidardan uzaklaştırarak ona sembolik görevler yüklemek istiyorlardı. Böylece Mao'yu marjinalize etmeye başladılar; 1959'da da Liu Shaoqi devlet başkanı oldu. Boylece Mao parti başkani oldu.
Kültür Devrimini başlatan esas olay da parti içi bu muhalefettir. 1966'da başlayan Kültür devrimiyle parti hiyerarşisi hiçe sayılarak iktidar doğrudan doğruya Kızıl Muhafızlara verildi. Bunlar çoğunlukla gençlerdi ve kendi mahkemelerini bile oluşturuyorlardı. Sonuçta yüzmilyonların kitle inisiyatifleri bu hareketle ayağa kaldırıldı; ama bunun bedeli ağır oldu. Ekonomik ve sosyal kaos artarken yüzyıllara dayanan kültürel değerler de tahrip ediliyordu. Bu dönemde Mao halefi olarak bütün savaş yıllarından tanıdığı Lin Biao'yu seçti. Ancak çatışmalar öyle noktalara dayanmıştı ki, Lin'in Mao'ya karşı askeri bir darbe düzenlemeye çalıştığı iddia edildi, Lin ise resmi açıklamaya göre Çin'den Sovyet Rusya'ya kaçmaya çalışırken Moğolistan üzerinde şüpheli bir uçak kazasında öldü.
1969'da Mao, Kültür Devriminin sona erdiğini açıkladı. Kültür Devrimin suresince cok sayida ilim adami ve aydin kimseler tafsiye edildi. Resmi Çin tarihi ise Kültür Devriminin Mao'nun 1976'da ölümüyle sona erdiğini iddia eder. Mao hayatının son yıllarında Parkinson hastalığına yakalandı. Ayrıca akciğer ve kalbi de teklemeye başlamıştı. Komünist Partisi içinde pekçok fraksiyon Mao'nun ölümünden sonra iktidara sahip olmak için harekete geçerlerken Mao sessiz kaldı.
9 Eylül 1976'da ölümünden sonra Çin'de iktidar mücadelesi ortaya çıktı. Bunların bir kısmı, daha sonra Dörtlü Çete denilen ve Mao'nun karısının da içinde olduğu gruptu ki, bunlar devrimci kitle seferberliği siyasetine devam edilmesini istiyorlardı. Hua Guofeng'in önderlik ettiği bir diğer grup, Sovyet modelinde bir merkezi planlamayı savunuyorlardı. Reformistlerin lideri olan Deng Xiaoping ise Çin ekonomisinin faydacı bir siyaset temelinde inşasını savunuyordu ve eknomik ve siyasi gelişmelerde ideolojinin tayin edici önemini reddediyordu.
Sonuç olarak iktidarı Deng Xiaoping kazandı.
Mao'nun Bilimsel Sosyalizme Katkısı [değiştir]19. yüzyıl sosyalizmi
19. yüzyılın büyük ustalarının sosyalizmin kuruluş sürecine ilişkin teorileri sınırlıydı. Çünkü o zaman henüz dişe dokunur bir sosyalizmi kurma pratiği yoktu. 20. yüzyılda ise, dev sosyalizm pratikleri gerçekleşti. Bu pratikler kapitalistleşme açısından geri ve köylülüğün yoğun olduğu ülkelerde yaşandı. Bu toplumsal yapı, sosyalizmin kuruluş sürecinin sorunlarını da belirledi.
Sovyetler Birliği deneyiminde, üretim araçlarının büyük sanayiden başlayarak toplumsallaştırılmasıyla birlikte kapitalizme geri dönüş tehlikesinin de kalkacağı düşünülüyordu. Bu görev tamamlandıktan sonra sınıflar ve sınıf mücadelesi son bulacak, geri dönüşün toplumsal ve ekonomik zemini yok olacaktı. 19. yüzyıldan kalan bu teori, 1960’larda Sovyetler Birliği’nde yoğunlaşan olgular karşısında geçerliğini kaybetti. Modern Revizyonizmin Sovyetler Birliği’nde iktidara gelişi, sosyalist harekette yeni bir bunalım yarattı.
Mao’nun katkısı
Bu noktada Mao Zedung, Sovyetler’deki geri dönüş sürecini ve Çin pratiğini tahlil ederek “Proletarya iktidarı altında devrimi sürdürme teorisi’'ni ortaya koydu:
Sosyalizm, proleter devrimiyle başlayan ve sınıfsız topluma kadar sürecek uzun bir tarihi dönemi kapsar. Bütün bu süreç boyunca üretim araçlarının toplumsal mülkiyeti esas olarak tamamlandıktan sonra da, kapitalizme geri dönüş tehlikesi hâlâ vardır; iki sınıf, iki yol, iki çizgi arasındaki çelişmeler devam eder. Başka deyişle proletarya ile burjuvazi, sosyalist yol ile kapitalist yol, Bilimsel Sosyalizm ile Revizyonizm arasındaki mücadele sürer. Bir hukuki biçim olarak toplumsal mülkiyet, geri dönüş tehlikesini bütünüyle bertaraf edemez. Üretim araçlarının mülkiyetinin toplumsallaştırılmasından sonra esas tehlike, tasfiye edilen burjuvaziden değil, bizzat parti ve devlet aygıtı içinde yer alan mevki sahibi kapitalist yolculardan kaynaklanır. Sınıfsız topluma ilerleyen sosyalizmi kurma sürecinin itici gücü, sınıf mücadelesidir, emekçi kitlelerin inisiyatifidir, devrimdir.
Mao’nun teorisi, burjuva çoğulculuğunu merkez alan burjuva demokrasisinden de köklü bir kopuşu temsil eder, yeni bir emekçi demokrasisi geliştirir. Parti, devrimin gereğidir, varlık nedeni yönetmek değil, sınıfa hizmettir. Sosyalizmin güvencesi, emekçilerin iktidarı yaygınlığına ve derinliğine yeniden ve yeniden fethetmesidir. Parti, bu inisiyatifin önderi olabildiği sürece sosyalizm yolunda ilerleyebilir. Sosyalizimin kuruluşu için sıradan emekçi kitlelerin inisiyatifini seferber etme ve onları öncülere dönüştürme görevini terk eden bir öncü, yozlaşma ve çürüme sürecine girerek, burjuva yolcular sınıfını oluşturmaya başlar ve emekçiler üzerinde diktatörlük uygulamaya yönelir. Böyle bir öncünün denetlediği devlet mülkiyeti de, artı değere bir azınlık sınıf tarafından elkonulmasına temel oluşturan bir tür özel mülkiyete dönüşür.
Mao’nun teorisi kanıtlandı
Mao’nun teorisi, Sovyetler Birliği’ndeki son gelişmelerle kanıtlandı. Bu teoriyi benimsemeden Sovyetler’deki çözülüşü açıklama ve burjuvazinin ideolojik saldırısını göğüsleme olanağı yoktur.
Bugün herkes Sovyetler Birliği’nde sosyalizmden geri dönüldüğünü görüyor, otuz yıllık tartışma bitti. Fakat sorun, gözlemi teori düzeyine yükseltmektir: Rusya’da kapitalizme geri dönülmesi, ülkeyi kapitalizme götüren bir hakim sınıfın l99O'dan önce oluştuğunu kanıtladı. Gorbaçov ve Yeltsin, 1917’de yıkılan burjuvazinin temsilcileri değildi, “Komünist” adını taşıyan Parti’nin ve “sosyalist” adını taşıyan bir devletin başta gelen sorumlularıydı. Üstelik çevrelerindeki Parti ve devlet yöneticileri de onlarla birlikte kapitalizme geçişe önderlik ettiler.
Her toplumsal sistem, bir sınıf tarafından kurulur. Kapitalist sistemi de burjuvazi kurar. Rusya’da 1991 yılında açıkça ilan edilen kapitalizmi de, kapitalist sınıf getirdi. Ancak bu kapitalist sınıf, feodalizme karşı mücadele sürecinde değil, sosyalizmin yozlaşması sürecinde doğmuş ve kapitalizme geri dönüş sürecinde gelişmişti. Devlet iktidarını elinde tuttuğu için üretim araçlarını da denetimi altına alan bu yeni tipte burjuvazi, Kuruşçev’le birlikte emekçiler üzerinde diktatörlük kurmuş ve kapitalizmin inşasına girişmişti. Gorbaçov ve Yeltsin’ler işte otuz yıldan uzun zamandır iktidarı elinde tutan bu sınıfın liderleriydi. Devlet burjuvazisi, daha önce oluştuğu ve iktidarı ele geçirdiği içindir ki, l990 yıllarına gelindiği zaman, başında bulunduğu sistemin de adını koydu.
Yaşanan süreç, Mao'nun l96O'larda açıkladığı tahlili doğruladı. Böylece Mao'nun teorisi kanıtlandı ve kanun haline geldi.
Mao Lenin’i tamamladı
20. yüzyılda Bilimsel Sosyalizme ilk önemli katkıyı, Ekim Devrimi’nin önderi Lenin yaptı. Lenin, kapitalizmin emperyalizm aşamasına geldiği gerçeğine dayanarak, çağımızda proletarya devriminin stratejisini belirledi, böylece 19. yüzyılın Avrupa merkezli teorisini aştı, Bilimsel Sosyalizmi dünyalılaştırdı. Mao’nun sosyalizmde sınıf mücadelesi teorisi, Lenin’in katkısını tamamladı. Emperyalizm aşamasında devrimin geri ülkelere kayması, geri dönüş tehlikesini de kaçınılmaz olarak içeriyordu. Lenin, devrimin artık kapitalizmin en çok geliştiği ülkelerde olmayacağını açıklamıştı. Mao ise, sosyalizmin kuruluşu teorisini bu 2O. yüzyıl gerçeği üzerine oturttu. Dünyanın ezilen kutbunda, kapitalizmin gelişmediği ülkelerde kurulan sosyalizm, geri dönüş tehlikelerini içeren uzun bir sınıf mücadelesi sürecinden geçerek sınıfsız topluma ilerleyecekti.
Dünyayı emekçilerle değiştirme
Mao, sosyalizmin sorunlarını emekçi kitleleri seferber ederek çözme teorisiyle Marx’ın teorisine derinlik getirdi. Marx, “En büyük üretici gücün devrimci sınıfın kendisi olduğunu” belirtmişti. Yine Marx, “Devrim niçin zorunludur” sorusuna şu yanıtı getirmişti: “Devrim, yalnızca yönetici sınıfı devirmenin başka bir yolu olmadığı için değil, fakat aynı zamanda onu deviren sınıf ancak bir devrim içinde kendisini geçmişin birikmiş tortularından temizleyebileceği ve böylece toplumu yeniden kurabileceği için de zorunludur.”
Devrim yapan emekçi kitleler, en büyük üretici güçtür. Öte yandan yeni toplumu kuracak sınıf, ancak ve ancak devrim için ayağa kalkmış olan sınıftır. Emekçileri eski toplumun bütün yüklerinden ve olumsuz özelliklerinden arındıran süreç, devrimci kitle eyleminin kendisindedir.
Mao, devlet aygıtına değil, emekçi kitlelerin devrimci eylemine yaptığı vurguyla, sömürü, baskı ve yabancılaşmadan arınmış yeni bir toplum kurmak isteyenlere ışık bırakmıştır.
Mao Zedung’un proletarya iktidarı altında sınıf mücadelesi teorisi, Bilimsel Sosyalizmin 20. yüzyılda ulaştığı doruğu belirler.
Mao, bu teoriyle 19. yüzyıl sosyalizmini aşmış ve 21. yüzyılın yeni sosyalizm dalgası için temel oluşturmuştur. Bu nedenle Mao Zedung’un katkılarını içermeyen bir Bilimsel Sosyalizm artık düşünülemez.
20. yüzyılda Bilimsel Sosyalizm, ideolojik planda Lenin ve Mao Zedung’un katkıları kanalında ilerledi. Bu çizgi, devrim yaptı, sosyalizmi kurma pratiğine girişti, dünyayı değiştirdi ve bu büyük pratikle teorideki büyük atılımların malzemesini de yarattı. Böylece 21. yüzyıla bir insanlık ve devrim köprüsü kurdu.
.........................................................................................................
م ا و ت س ي ت و ن غ
م ن و ي ك ي ب ي د ي ا ، ا ل م و س و ع ة ا ل ح ر ة
ا ذ ه ب إ ل ى : ت ص ف ح , ا ب ح ث
م ا و ت س ي ت و ن غ ◄ ا س ت م ع (م ع ل و م ا ت ;) (26 د ي س م ب ر
م ا و ت س ي ت و ن غ ف ى أ ق ل م ن ج ي ل ح و ل م ا و ت س ي ت ا ن ج ا ل ص ي ن م ن أ م ة م ت خ ل ف ة م ن ط ر ح ة أ ر ض ا ً ب ا ل ف ق ر و ا ل ح ر ب ا ل م د ن ي ة إ ل ى س ل ط ة ع ا ل م ي ة ع د و ا ن ي ة ب ا ل ق ن ا ب ل ا ل ه ي د ر و ج ن ي ة و ا ل ص و ا ر ي خ و ث ا ل ث أ ك ب ر ج ي ش ع ل ى ا ل ا ر ض ، م غ ي ر ا ً م ي ز ا ن ا ل ق و ى ف ي ا ل ع ا ل م . ك س ي د س ي ا س ى م ط ل ق ل 800000000 م ن ا ل ص ي ن ي ن - و ه و أ ق ر ب م ن إ ل ه ب ا ل ن س ب ة ل ه م - ي ع ي ش م ا و ب ا ل ك ل م ا ت ا ل ت ى ك ت ب ه ا م ن ف ت ر ة ط و ي ل ة . ا ل أ م ة ا ل أ ك ث ر ا ز د ح ا م ا ً ب ا ل س ك ا ن . أ ص ب ح ت أ و س ع م ع م ل ل ل ح ي ا ة ع ن د م ا ف ت ح ه ا م ا و ف ي 1949. ل ق د أ ق ا م ن ظ ا م م ر ك ز ى ع م ل ا ق ف ي ص و ر ة ح ز ب ا ً و ا ح د ا ً ل ل ت ح ك م ف ي ك ل ق ط ا ع م ن ح ي ا ة ا ل ص ي ن ي ن ، ك ل ا ل ص ن ا ع ا ت و ض ع ت ت ح ت ت ص ر ف ا ل د و ل ة ل ي ا د ت و ز ي ع ه ا ل خ د م ة ا ل م ج ت م ع ا ل ث و ر ى ، ل م ي ع د ه ن ا ك ا ى ن و ع م ن ا ل ح ر ي ا ت ا ل ا ع ل ا م ي ة م ث ل ا ل ص ح ا ف ة ، ا ل ا ذ ا ع ة و ب ا ق ى ا ل و س ا ئ ل ب ل ت ح و ل ت إ ل ى ا د و ا ت ل ل د ع ا ي ة ل ل ن ظ ا م و ا ل م د ا ر س و ا ل ج ا م ع ا ت ا ض ح ت ق ن و ا ت ل ت ر و ي ج و ن ش ر ا ف ك ا ر م ا و و أ ض ح ى ا ل ع ل م ا ء ف ي م خ ت ل ف ا ل م ج ا ل ا ت ف ي س ب ا ق ل ب ن ا ء ا ل ق و ة ا ل ع س ك ر ي ة ، و ك ا ن ا ل ج ي ش ي ُ س ت خ د م ل ب ق ا ء ا ل م ع ا ر ض ة ص ا م ت ة . ل ه خ م س ة م ن ا ل ا و ل ا د ، ب ن ت ا ن م ن ز و ج ت ه ا ل ر ا ب ع ة ا ل م م ث ل ة ش ي ا ن ج ش ي ن ج ، و و ل د ل ن و ب ن ت م ن ز ي ج ا ت ه ا ل س ا ب ق ة ، ق ت ل ا ب ن ل ه ف ي ح ر ب ك و ر ي ا ، و ا ل ا خ ر م ت ر ج م ر و س ى ف ي ب ك ي ن . ن ش أ ت ه و ل د م ا و ف ي 26 د ي س م ب ر 1893 ف ي م ق ا ط ع ة ه ي و ف ن م ن ا ب ف ل ا ح و ع ن د م ا ك ا ن ف ي ا ل ث ا م ن ة ع ش ر ة م ن ع م ر ه ق ا م ت ا ث و ر ة ض د ا ل ن ظ ا م ا ل م ل ك ى ا ل ف ا س د ا ل ذ ى ي ح ك م ا ل ب ل ا د م ن ا ل ق ر ن 17 و ب ع د ش ه و ر م ن ق ي ا م ه ا ا ن ت ه ت ا ل م ل ك ي ة و ا ع ل ن ت ا ل ج م ه و ر ي ة ، و ف ش ل ا ل ن ظ ا م ا ل ث و ر ي ف ي إ ن ش ا ء ح ك و م ة م س ت ق ر ة ف ك ا ن ت ق ا ع د ة ل ح ر ب أ ه ل ي ة م س ب ب ة ا ل ف و ض ى و ظ ل ت ا ل ص ي ن ك ذ ل ك ح ت ى 1949
ا ر ا د م ا و ا ن ي ص ب ح ا س ت ا ذ ا ً ف د خ ل ج ا م ع ة ب ك ي ن ف ي 1918 و ه ن ا ك ا ع ت ن ق ا ل ش ي و ع ي ة ك و ن ه ي س ا ر ي ا ً ف ي أ ف ك ا ر ه و ف ي 1920 ك ا ن و ا ض ح ا ً ا ن ه م ا ر ك س ى م ت ع ص ب ك ع ش ر ا ت ا ل ص ي ن ي ن و ف ي ي و ن ي و 1921أ ص ب ح و ا ح د ا ً م ن ا ل ا ث ن ى ع ش ر ا ل ذ ي ن ا س س و ا ا ل ح ز ب ا ل ش ي و ع ى ف ي ش ن غ ه ا ى .و ت ر ق ى ف ي ه ب ب ط ء ف ك ا ن ز ع ي م ه ف ي 1937.
ف ه ر س [إ خ ف ا ء ]
1 ف ل س ف ت ه
2 م ص ا ع ب و ا ج ه ت ا ل ح ز ب
3 ا ل س ل ط ة
4 أ ه م ا ن ج ا ز ا ت ه
5 م ش ر و ع ا ل ق ف ز خ ط و ة إ ل ى ا ل أ م ا م
6 ا ل ث و ر ة ا ل ث ق ا ف ي ي ة
7 ا ل ن ا ح ي ة ا ل ع س ك ر ي ة
8 ع ل ا ق ت ه ب ر و س ي ا
9 م ؤ ل ف ا ت ه
10 ا ل م ص ا د ر
[ت ح ر ي ر ] ف ل س ف ت ه
ف ى ا ل ب د ا ي ة ا ع ت ق د م ا و ا ن ا ن ص ا ر ا ل ح ز ب ي ج ب ا ن ي ك و ن و ا ا ل ع م ا ل ف ي ا ل م د ن ، م ت ف ق ا ً م ع ك ا ر ل م ا ر ك س و ف ى 1925 ت غ ي ر ت ف ك ي ر ه ب ع د أ ن ت غ ي ر ت ظ ر و ف ا ل ص ي ن ، و ا ع ت م د م ا و ع ل ى ا ل ف ل ا ح ي ن ، م و ج ه ا ً ك ل ت ر ك ي ز ه إ ل ى ا ل ت ن م ي ة ا ل ز ر ا ع ي ة .ع م ل م ا و ع ل ى ت ط و ي ر م ف ه و م ج د ي د ل ل ش ي و ع ي ة س ُ م ّ ي 'ب ا ل م ا و ي ة ' و ك ا ن م ز ي ج م ن ش ي و ع ي ة ل ي ن ي ن و م ا ر ك س . و ع م ل ع ل ى ا ل ت ح ا ل ف م ع ا ل إ ت ح ا د ا ل س و ف ي ي ت ي و م ن ث م ّ ة ا ل خ ر و ج إ ل ى ا ل ج م و ع ا ل ص ي ن ي ة ب ا ل ث و ر ة ا ل ث ق ا ف ي ة
[ت ح ر ي ر ] م ص ا ع ب و ا ج ه ت ا ل ح ز ب
ت م ز ق ا ل ت ح ا ل ف ب ي ن ا ل ج ي و ش ا ل ق و م ي ة ، و ا ل ش ي و ع ي ة ف ي ع ا م 1927 ع ن د م ا ب د أ ش ي ا ن ج ك ا ى ش ى ت ط ه ي ر ا ً ع ن ي ف ا ً ل ل ح م ر ه ر ب م ا و و ز م ل ا ئ ه إ ل ى ا ل ج ب ا ل ع ل ى ح د و د ه ي ز ا ن ك ي ا ن ج س ى ل ت ن ظ ي م أ و ل ح ك و م ة س و ف ي ا ت ة ص ي ن ي ة ي ر ت ك ز ع ل ى ا ل ف ل ا ح ي ن . ف ى س ن ة 1934 أ ح ا ط ا ل ق و م ي و ن ب س و ف ي ت ه ي و ا ن – ك ي ا ن ج س ى ف ا ن س ح ب ا ل ش ي و ع ي و ن و ب د أ و ا ف ي ا ل ه ر و ب م ن خ ل ا ل ر ح ل ة ط و ل ه ا 6000 م ي ل ن ح و ا ل ح د و د ا ل غ ر ب ي ة أ ك ث ر م ن 100000 ر ج ل ، و ا م ر أ ة ، و ط ف ل ، س ا ف ر و ا س ي ر ا ً ع ل ى ا ل ا ق د ا م ل م د ة ع ا م م ا ر ي ن خ ل ا ل 12 م ق ا ط ع ة ، 24 ن ه ر ، ا ل ع د ي د م ن س ل ا س ل ا ل ج ب ا ل ، ا ل غ ا ب ا ت ا ل ك ث ي ف ة ، و ا ل ص ح ا ر ى ا ل م ه ج و ر ة و ل م ي ن ج و م ن ه م ا ل ا 20000.
[ت ح ر ي ر ] ا ل س ل ط ة
و ض ع ا ل ح ز ب خ ط ة ب ط ي ئ ة ا ل ت ق د م ل ل ا س ت ي ل ا ء ع ل ى ا ل ح ك م و ب ع د أ ن أ غ ت ي ل ع د د ة ق ا د ة ش ي و ع ي و ن أ ص ب ح م ا و ا ل ق ا ئ د ا ل و ح ي د و ف ي ع ا م 1947 ب د أ ا ل ت ح ر ك ل ق ل ب ن ظ ا م ا ل ح ك م ب ز ع ا م ة ش ي ا ن ج ، و ف ي 1949 ا ن ت ص ر ت ا ل ق و ا ت ا ل ش ي و ع ي ة ، ك ا ن م ا و ف ي ا ل س ا د س ة و ا ل خ م س ي ن ، ا م ا ب ل ا د ه ف ك ا ن ت ق د ا ن ه ك ت ه ا ا ل ص ر ا ع ا ت و ا ل ح ر و ب ف ي ح ا ل م ن ا ل ف ق ر و ا ل ت خ ل ف و ا ل ج ه ل ، و ه ر ب ش ي ا ن ج إ ل ى ت ا ي و ا ن . ا س ت خ د و م ا و ا س ا ل ي ب و ح ش ي ة ل ي ح ك م ق ب ض ت ه ع ل ى ا ل ص ي ن ف ق ت ل ا ل م ل ا ي ي ن ب ع د ه م م ن ق ا د ة ا ل ث و ر ة ا ل م ع ا د ي ة ل ه و ا خ ر ي ن م ن ا ل ا م ب ر ي ا ل ي ي ن و م ن ا ل ر ج ع ي ن ا ل س ي ا س ي ن و ق ط ا ع ا ل ط ر ق .
[ت ح ر ي ر ] أ ه م ا ن ج ا ز ا ت ه
ا خ ذ م ا و ع ل ى ع ا ت ق ه ت ع ص ي ر ا ل ص ي ن و ت ح و ي ل ه ا إ ل ى أ م ة ع ص ر ي ة ق و ي ة ، ب د أ ب ا ل ع ن ا ي ة ب ا ل ت ع ل ي م و ا ل ت ص ن ي ع و ا ل ص ح ة ح و ل ا ل ن ظ ا م ا ل ا ق ت ص ا د ى م ن ر أ س م ا ل ي ة إ ل ى إ ش ت ر ا ك ي ة ، و س ي ط ر م ا و ع ل ى ك ل أ ج ه ز ة ا ل د و ل ة و ا س ت خ د م ه ا ل ل د ع ا ي ة ، ف ب ع د أ ن ك ا ن ت ا ل ص ي ن ت ق د س أ ل ا ب ا ء و ا ل أ ج د ا د م ن ذ ا ل ا ف ا ل س ن ي ن أ ص ب ح ت ت ق د س ا ل و ط ن و ب د أ ت ت ع ا ل ي م ك و ن ف و ش ي و س ف ي ا ل ا ن ق ر ا ض ح ت ى ا خ ت ف ت .
[ت ح ر ي ر ] م ش ر و ع ا ل ق ف ز خ ط و ة إ ل ى ا ل أ م ا م
ا ع ت ب ر ه ا ل غ ر ب م ن أ خ ط ر ا ل م ش ا ر ي ع ا ل ت ى ت ب ن ا ه ا م ا و و ك ا ن و ق ت ذ ا ك ف ي ا ل س ت ي ن ا ت م ن ع م ر ه ، ف ف ى 1958 ب د أ ا ل م ش ر و ع و ك ا ن ي ر ت ك ز ع ل ى ا ل ص ن ا ع ا ت ا ل ص غ ي ر ة ف ي ا ل ح ق و ل و ا ل ق ر ى ف ي ا ل ر ي ف ، ح ي ث أ ج ب ر ا ل م ل ا ي ي ن م ن ا ل ف ل ا ح ي ن و ا ل ع م ا ل و ا ل م د ن ي ي ن ع ل ى ا ل ع م ل ف ي ه ذ ا ا ل ب ر ن ا م ج ا ل ص ن ا ع ى ب م ع د ل س ر ي ع ل ت ح ق ي ق ن ت ا ئ ج ك ب ي ر ة ، و ل ك ن ل م ي س ت ط ع ا ل ش ع ب أ ن ي و ا ك ب ا ل س ر ع ة ا ل م ط ل و ب ة ف ا ن ه ا ر ا ل م ش ر و ع ، م خ ل ف ا ً خ س ا ئ ر ض خ م ة ت خ ط ت ه ا ا ل ص ي ن ب ع د س ن ت ي ن و ف ي ه ذ ه ا ل ف ت ر ة ا ل ع ص ي ب ة ، د ف ع ا ل ش ع ب ا ل ث م ن م و ا ج ه ا ً ف ق ر م د ق ع ب ل ا ط ع ا م و ب م ل ا ب س ر ث ة ، ا م ا م ا و ف ا ض ط ر أ ن ي ش ت ر ي ا ل ق م ح م ن ا ل د و ل ا ل ر ا س م ا ل ي ة ل ي ط ع م ش ع ب ه .
[ت ح ر ي ر ] ا ل ث و ر ة ا ل ث ق ا ف ي ي ة
ف ى 1966 أ ش ع ل م ا و ا ل ث و ر ة ا ل ث ق ا ف ي ة ا ل ك ب ر ى و ك ا ن ف ي ا ل س ب ع ي ن ا ت م ن ع م ر ه و ق ت ه ا ، ل أ ر ا د م ن ه ا س ح ق ا ل م ع ا ر ض ة ، ف ق ا م ب إ ط ل ا ق م ل ا ي ي ن ا ل ط ل ب ة م ن ا ل م د ا ر س ا ل ع ل ي ا و ا ل ج ا م ع ا ت ل ي خ د م و ا ك ح ر س ح م ر و ل ك ن ه م س ب ب و ا ا ل ف و ض ى ف ي ا ل ب ل ا د ، د ا ف ع ي ي ن ب ا ل ص ي ن إ ل ى ح ا ف ة ح ر ب أ ه ل ي ة د ا ر ي ة .
[ت ح ر ي ر ] ا ل ن ا ح ي ة ا ل ع س ك ر ي ة
ف ى ا خ ر 1950 ا ر س ل م ا و ق و ة ع س ك ر ي ة ض خ م ة م ن ا ل م ت ط و ع ي ن إ ل ى ش م ا ل ك و ر ي ا ل م ح ا ر ب ة ج ي ش ا ً ا م ر ي ك ي ا ً ت ح ت ق ي ا د ة ا ل ج ن ر ا ل د و ج ل ا س م ا ك آ ر ث ر ه ا ز م ا ً ا ي ا ه ، م م ا ج ع ل ا ل ج ي ش ا ل ا م ر ي ك ى ا ل م ه ز و م أ ن ي ت ق ه ق ر إ ل ى ك و ر ي ا ا ل ج ن و ب ي ة .
ب ع د ذ ل ك ب ع ا م غ ز ت ا ل ق و ا ت ا ل ص ي ن ي ة ج ب ا ل ا ل ت ب ت ، و ق ت ل و ا ا ل ا ف م ن ا ل م ق ا و م ة ا ل ت ب ت ي ة . و ف ي 1962 ا ر س ل م ا و ج ي ش ا ً ع ب ر ح د و د ا ل ه ي م ا ل ا ي ا ا ل ه ن د ي ة ف د خ ل ت ا ل ه ن د ا ل ا ق ل ت ج ه ي ز ا ً ا ل ح ر ب ، و ب ع د ا س ا ب ي ع ا ن س ح ب ت ا ل ص ي ن ب ع د ا ن غ ز ت م س ا ح ا ت ل ا ت ذ ك ر ع ل ى ا ل ح د و د .
ر غ م ا ن ه م ف ق د و ا م س ا ع د ة ا ل ر و س ا ل ف ن ي ة ل ه م أ ث ر ا ل خ ل ا ف ا ل ذ ى د ب ب ي ن ه م ب ع د ا ل م ص ا ل ح ة م ع ا ل و ل ا ي ا ت ا ل م ت ح د ة ، ا ل ا ا ن ه م ا س ت ط ا ع و ا ا ن ي خ ت ب ر و ا ق ن ب ل ت ه م ا ل ذ ر ي ة ا ل ا و ل ى ع ل ى أ ر ض س ن ك ي ا ن ج ا ل ب و ر ف ي 1964، ث م ا ل ق ن ب ل ة ا ل ه ي د ر و ج ي ن ي ة ب ع د ه ا ب ف ت ر ة و ج ي ز ة ، ا س ر ع م م ا ا ع ت ق د ك ل ا م ن م و س ك و و و ا ش ن ط ن
[ت ح ر ي ر ] ع ل ا ق ت ه ب ر و س ي ا
ف ى ا و ا خ ر ا ل خ م س ي ن ا ت س ا ئ ت ا ل ع ل ا ق ة ب ي ن ا ل ص ي ن و ا ل ك ر م ل ي ن و ز ا د ت ح د ت ه ا ب ع د ا ن ق ر ر ت م و س ك و ل ل ت ع ا ي ش ا ل س ل م ى م ع ا ل و ل ا ي ا ت ا ل م ت ح د ة ، و ه ا ج م ه م م ا و م ع ل ن ا ً ا ن ي خ د م ب إ خ ل ا ص ف ك ر ل ي ن ي ن ا ل م ا ر ك س ى ا ل ذ ى ي د ع و إ ل ى ت د م ي ر ا ل ر أ س م ا ل ي ي ن ،
1893 إ ل ى 9 س ب ت م ب ر 1976) ز ع ي م ا ل ح ز ب ا ل ش ي و ع ي ا ل ص ي ن ي م ن ذ 1935 ح ت ى و ف ا ت ه .ت ر ا ج ع م ن س ح ب ا ً أ م ا م ا ل ج ي ش ا ل و ط ن ي ف ي 'ا ل م س ي ر ة ا ل ط و ي ل ة '. و م ن ذ ت أ س ي س ا ل ح ز ب ا ل ش ي و ع ي ح ت ى ك ت ا ب ة ه ذ ا ا ل م ق ا ل ، ح ا ف ظ ا ل ح ز ب ع ل ى ق ي ا د ة ا ل ص ي ن ن ت ي ج ة ا ن ت ص ا ر م ا و ت س ي ت و ن غ ف ي ا ل ح ر ب ا ل أ ه ل ي ة ف ي ا ل ص ي ن و ت أ س ي س ج م ه و ر ي ة ا ل ص ي ن ا ل ش ع ب ي ة ع ا م 1949.
[ت ح ر ي ر ] م ؤ ل ف ا ت ه
.........................................................................................................
Asturianu
Mao Zedong
De Uiquipedia
Saltar a: navegación, busca
Semeya de Mao Zedong na puerta de Tian'anmen na Ciudá Prohibía de Pequín.Mao Zedong (Pronunciación) (chinu simplificáu: 毛 泽 东 ; chinu tradicional: 毛 澤 東 ; pinyin: Máo Zédō ng, Wade-Giles: Mao Tse-tung;
Nacíu en Shaoshan, Hunan, 26 de payares de 1893 - Pequín, 9 de setiembre de 1976, el so apellíu ye Mao, Zedong ye'l nome de pila. Foi el másimu dirixente del Partíu Comunista de China (PCCh) y de la República Popular China. Baxo'l so llideralgu, el Partíu Comunista fízose col poder na China continental en 1949, cuando se proclamó la nueva República Popular, tres la victoria na Guerra Civil escontra les fuercies de la República de China. La victoria comunista prevocó la fuxida de Chiang Kai-shek y los sos acólitos del Kuomintang a Taiwán y convirtió a Mao nel llíder másimu de China hasta la so muerte en 1976.
Nel planu ideolóxicu, Mao asumió los plantegamientos del marxismu-leninismu pero con xeitos propios sofitaos nes carauterístiques de la sociedá china, muy desemeyada de la europea. En particular, el comunismu de Mao da un papel central a la clase campesina como motor de revolución, plantegamientu que deseméyase del camientu tradicinal marxista-leninista de la Xunión Soviética, que veía a los campesinos como una triba d'escasa capacidá de movilización y axudicaba a los trabayaores urbanos el papel central na llucha de clases.
La etapa de gobiernu de Mao tuvo carauterizada por intenses campañes de reafirmación ideolóxica, que prevocaríen descomanaes conmociones sociales y polítiques en China, como'l Gran Saltu Alantre y especialmente la Revolución Cultural, intre nel que'l so poder algamó les cotes másimes al desendolcase un intensu cultu a la personalidá alrodiu de la so figura. Entá güei, el papel hestóricu de Mao ta arrodiáu d'una gran controversia.
Años dempues de la so muerte, en 1981, el Partíu Comunista de China asoleyó un analís oficial sobro la responsabilidá de Mao nos problemes sociales y económicos derivaos de les sos polítiques, nel que-y achacaben errores graves, entá cuando se-y reconocía el so papel como gran llíder revolucionariu y artífice de la xubida al poder del Partíu comunista. Dende entós, el Partíu Comunista de China caltien esta valoración hestórica de Mao como un gran llider, fonte de llexitimidá del propiu partíu, que sicasí, fizo dellos errores graves. Fuera de la República Popular, les valoraciones de Mao camudaren dende la visión bonal que lu amosaba como un llíder popular.
Mao na proclamación de la República Popular China el 1 d'ochobre de 1949.Esta visión fízose enforma popular n'Occidente gracies al llibru del estaunidense Edgar Snow Red Star over China ('Estrella roxa sobro China') , asoleyáu en 1939, hasta'l collumbramientu de la so etapa nel poder como un exemplu d'autoritarismu tiránicu y brutal. Chang y Halliday (2006) consideren a Mao un dictador tiránicu, que fuera responsable direutu de la muerte d'hasta 70 millones de chinos. Li Zhishui (1995) , qu'afitaba ser el mélicu personal de Mao, amuesa a Mao como un llíder caprichosu osesionáu col poder.
La gran desemeyanza ente estes visiones opuestes de la figura de Mao, básense en cual foi el so nivel de responsabilidá nel fracasu de munches de les polítiques radicales que s'adoutaren demientres el so llideralgu, asina como a les cifres de muertos de mena direuta o indireuta d'eses campañes polítiques.
.........................................................................................................
Б ъ л г а р с к и
М а о Д з ъ д у н
о т У и к и п е д и я , с в о б о д н а т а е н ц и к л о п е д и я
Н а п р а в о к ъ м : н а в и г а ц и я , т ъ р с е н е
З а д р у г и з н а ч е н и я н а д у м а т а в и ж т е М а о (п о я с н е н и е ;) .
----------
М а о Д з ъ д у н
к и т а й с к и п о л и т и к
Р о д е н : 26 д е к е м в р и 1893
К и т а й
П о ч и н а л : 9 с е п т е м в р и 1976
П е к и н , К и т а й
М а о Д з ъ д у н (н а к и т а й с к и : 毛 泽 东 ;) е к и т а й с к и п о л и т и к и д ъ р ж а в н и к , с ъ з д а т е л н а К и т а й с к а т а к о м у н и с т и ч е с к а п а р т и я (К К П ;) и К и т а й с к а т а н а р о д н а р е п у б л и к а (К Н Р ;) . Т о й е о с н о в о п о л о ж н и к н а р а з к л о н е н и е н а м а р к с и з м а , н а р е ч е н о н а н е г о в о и м е - м а о и з ъ м .
М а о Д з ъ д у н о г л а в я в а п р е з 30-т е г о д и н и н а 20 в е к к о м у н и с т и ч е с к и т е р а й о н и н а п р о в и н ц и я Ц з я н с и . П р и д ъ р ж а с е к ъ м м н е н и е т о з а н е о б х о д и м о с т т а о т о с о б е н а и д е о л о г и я н а к и т а й с к и я к о м у н и з ъ м , в к о я т о в о д е щ а р о л я д а и м а с е л я ч е с т в о т о . С л е д 'В е л и к и я м а р ш ', е д и н о т р ъ к о в о д и т е л и т е н а к о й т о с е я в я в а М а о , н а н е г о м у с е о т д а в а в ъ з м о ж н о с т д а з а е м е в о д е щ а р о л я в К П К .
П р е з 1949 г о д и н а М а о Д з ъ д у н п р о в ъ з г л а с я в а К и т а й с к а т а н а р о д н а р е п у б л и к а и с т а в а н е и н ф а к т и ч е с к и л и д е р д о с в о я т а с м ъ р т .
О т 1945 г о д и н а и д о с м ъ р т т а с и е п р е д с е д а т е л н а к и т а й с к а т а к о м у н и с т и ч е с к а п а р т и я , п р е з 1954-59 г . е п р е з и д е н т н а К Н Р .
П р о в е ж д а н я к о л к о ш у м н и к а м п а н и и , н а й -г о л я м а о т к о и т о с е я в я в а 'К у л т у р н а т а р е в о л ю ц и я ' (1966 – 1976) , п р и к о я т о з а г и в а т н я к о л к о м и л и о н а ч о в е к а . У п р а в л е н и е т о н а М а о с е х а р а к т е р и з и р а с о б е д и н е н и е т о н а с т р а н а т а с л е д д ъ л ъ г п е р и о д н а р а з д р о б е н о с т , р ъ с т н а и н д у с т р и а л и з а ц и я т а и у м е р е н р ъ с т н а б л а г о с ъ с т о я н и е т о н а н а р о д а о т е д н а с т р а н а , п о л и т и ч е с к и т е р о р , б е з с м и с л е н и к а м п а н и и , у п а д ъ к в с ф е р а т а н а к у л т у р а т а и к у л т к ъ м л и ч н о с т т а н а М а о о т д р у г а .
.........................................................................................................
Brezhoneg
Mao Zedong
Diwar Wikipedia, an holloueziadur digor
Mont da: merdeiñ, klask
Mao ZedongMao Zedong (sinaeg: 毛 泽 东 ;) a zo bet ganet d'an 26 a viz Kerzu 1893 ha marvet d'an 9 a viz Gwengolo 1976.
Emsaver komunour sinaat, prederour, milour, barzh, skrivagner, den-Stad
.........................................................................................................
Bosanski
Mao Zedong
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Idi na: navigacija, pretraga
Mao Tse-tung ili Mao Zedong (26. decembar 1893. - 9. septembar 1976.) je kineski politič ar, vojskovođ a, revolucionarni vođ a i drž avnik koji se smatra najvaž nijom lič nošć u u modernoj kineskoj historiji i jednom od najveć ih lič nosti 20. vijeka.
Kao dijete imuć nih seljaka se tokom školovanja uključ io u radikalnu politiku, da bi godine 1921. postao č lanom KP Kine. Kao jedan od vođ a KP Kine izbjegao je bijeli teror godine 1927. U planinama jugoistoč ne Kine je započ eo ustanak i stvorio Kinesku sovjetsku republiku te razvio vlastitu marksistič ko-lenjinistič ku doktrinu koja ć e se poslije nazvati maoizam. Njegovo insistiranje na seljacima kao bazi revolucionarnog pokreta i gerilskoj strategiji je dovelo do sukoba s dogmatima koji su inzistirali na oslanjanju na radnič ku klasu i borbu u gradovima. Mao je taj sukob izgubio, pa su kineski komunisti, odbacivši njegovu strategiju poraž eni u sukobu s nacionalistič kom vojskom Chang-Kai-Sheka i prisiljeni na Dugi marš u Yenan. Tamo se Mao ponovno nametnuo kao vođ a i iz te baze rukovodio borbom protiv Changa i japanskih osvajač a koji su napali Kinu godine 1937. Nakon japanskog poraza u drugom svjetskom ratu komunisti i nacionalisti su nastavili rat, da bi krajem 1949. komunisti odnijeli konač nu pobjedu. 1. oktobra 1949. je proglašena NR Kina, a prež ivjeli nacionalisti su pobjegli na otok Tajvan, koji se danas služ beno smatra 'otpadnutom' kineskom provincijom.
Mao Tse-tung je tako nakon više od jednog vijeka po prvi put uspio sve kineske teritorije staviti pod jednu vlast i okonč ati građ anske ratove, ustanke i revolucije. Godinu dana kasnije je uspješna kineska intervencija u korejskom ratu poveć ala prestiž mlade drž ave. Prvih devet godina pod Mao Tse-tungom su takođ er zapamć ene po uvođ enju niza reformi - pojednostavljanju kineske abecede u svrhu poveć anja pismenosti, zaustavljanju inflacije i agrarnoj reformi. No, sva su ta dostignuć a zasjenjena ekonomskom katastrofom u koju se pretvorio Veliki korak naprijed. Nešto kasnije se NR Kina odmetnula od svog tradicionalnog saveznika SSSR-a i postala jednom od najizoliranijih drž ava svijeta. Pod Mao Tse-tungom Kina je stvorila i testirala nuklearno oruž je i tako postala velikom svjetskom silom. U nastojanju da suzbije opoziciju svojoj vlasti, Mao je godine 1966. pokrenuo Kulturnu revoluciju koja je dovela do opć eg ekonomskog i društvenog kaosa. Kaos je zaustavljen tek nekoliko godina kasnije.
Kult lič nosti koji je započ eo za Maovog ž ivota u NR Kini je nastavljen i nakon njegove smrti. Dok ga se u Kini smatra najveć im nacionalnim junakom, dotle ga u ostatku svijeta, pogotovo međ u antikomunistič kom javnošć u, smatraju jednim od najveć ih zlotvora 20. vijeka. S druge strane, mnogi njegovu revolucionarnu strategiju smatraju jednim od najblistavijih primjera vojne teorije.
.........................................................................................................
Català
Mao Zedong
De Viquipèdia
Dreceres ràpides: navegació, cerca
Nom
Noms
Tradicional 毛 澤 東 潤 芝 ¹
Simplificat 毛 泽 东 润 芝
Pinyin Máo Zédō ng
Wade-Giles Mao Tse-tung
Alfabet Fon. Int. /mau̯ ː tsɤ tʊ ŋ /
Escoltar
Cognom: Mao
¹Originalment 詠 芝 (咏 芝 ;)
毛 泽 东 també es pot trobar escrit com Mao Tse Tung, Mao Tse-Tung o Mao Zhe Tung
Mao Zedong (?) , polític,estadista i poeta xinès (Shaosan, Hunan, 26 de desembre de 1893 – Beijing, 9 de setembre de 1976) Al 1921 va ser un dels fundadors del Partit Comunista de Xina. Va revoltar els pagesos i intentà un aixecament a Hunan, però fracassà. Progressivament imposà els seus criteris a dins el partit, arribant a cap del moviment comunista al 1935. Al 1949 després d'una llarga guerra civil proclamà la República Popular de Xina.
Va ser President del Politburó del Partit Comunista de Xina des del 1943 i president del Comitè Central del Partit Comunista de Xina des del 1945 fins a la seva mort. Sota aquest lideratge, el Partit Comunista governa Xina com a resultat de la victòria en la guerra civil xinesa i en funda la República Popular de la Xina el 1949.
Mao va desenvolupar una branca sinificada del marxisme-leninisme coneguda com a maoisme, en paral·lel a la ideologia política de l'estalinisme, i mentre estava en el poder va colectivitzar l'agricultura durant l'anomenat Gran Salt Endavant. Va crear, i més tard trencar, l'aliança amb la Unió Soviètica. Més endavant va encetar la Revolució Cultural.
A Mao se li reconeix la creació d'una Xina unificada, en pau i sense dominació estrangera per primer cop des de la Guerra de l'opi; al mateix temps és molt criticat pels episodis de gana de 1958–1961 i per la violència que va acompanyar la Revolució Cultural.
[edita] Culte a Mao
Una de les raons per les quals Mao és més recordat és el culte a Mao, el culte a la personalitat que es va crear al seu voltant. Mao es presentava com un enemic dels terratinents, homes de negocis i de les potències d'Occident, particularment els Estats Units. Per altra banda, declarava ser aliat dels camperols i treballadors. Tot i que el culte a la personalitat topi amb els ideals del marxisme, sembla que Stalin va començar a endegar un culte a la personalitat i, també, Lenin encara que aquest va desitjar obertament que no es construís cap monument abans de la seva mort.
Mao va dir al congrés del partit de Chengdu, manifestant-se favorable als cultes a la personalitat, inclòs en personatges com Stalin:
'Hi ha dos tipus de culte a la personalitat. Un és sa, com és venerar homes com Marx, Engels, Lenin i Stalin, perquè sostenen la veritat en les seves mans. L'altre és un culte a la personalitat fals, no analitzat i cec.'
El 1962, Mao va proposar la creació del Moviment d'Educació Socialista, el qual havia de protegir als camperols de les temptacions del feudalisme i el capitalisme que pensava estaven començant a sorgir en les àrees rurals. Es va publicar una gran quantitat de propaganda en la qual Mao era la figura central. Nombroses tanques i cançons es referien a Mao com El sol vermell en el centre dels nostres cors i El salvador del poble.
El culte a Mao va ser vital pel llançament de la Revolució Cultural. La joventut xinesa havia crescut sota el règim comunista i se'ls havia inculcat l'amor cap a Mao. Aquesta és la raó per la qual en aquesta revolució es van convertir en els seus principals seguidors.
A l'octubre de 1966 es van publicar les Cites del President Mao, llibre recopilat per Lin Biao, amb cites i dites de Mao. Als membres del partit se'ls exigiria dur sempre damunt aquest llibre. Al llarg dels anys la imatge de Mao apareixia a tot arreu, en tots les llars, oficines i comerços. Les seves dites apareixien en publicacions escrites de qualsevol naturalesa.
[edita] Retrat de Mao
Retrat de Mao Zedong a la Plaça de Tiananmen de PekínMao no és només un president de la Xina, és la figura que retorna o crea l'orgull nacional al poble xinès. Pacifica i unifica el seu país i s’erigeix com figura pseudodivinitzada del maoisme. La seva imatge es difon sistemàticament des d'enclavaments significatius com places o encapçalaments de locomotores. El seu retrat substitueix divinitats antigues en llocs tan casolans com les cuines. Es veneren escultures i es produeix tot tipus d'objectes amb la seva efígie, com per exemple clauers, i s'imposa el seu vestit que influencia la moda d'occident amb el 'coll Mao'.
El primer dia d'octubre, se celebra la creació de la República Popular Xina, dia en què es canvia la pintura que penja a la tribuna de la plaça de Tiananmen. Aquestes pintures estan fetes copiant la que va pintar Zhang Zhenshi el 1950, Chairman Mao Zedong, 91 x 69 cm. El 3 de juny del 2006, el quadre Chairman Mao Zedong s’havia de posar a subhasta, però davant l'allau de crítiques que es desfermaren per internet, es va suspendre la subhasta el 28 de maig del 2006. La darrera noticia d'aquest afer és que l'antic propietari dona la pintura al Museu xinès.
El periodista Yu Dongyue que es va manifestar amb dos amics a la revolta de 1989, va ser acusat per tirar pintura al retrat de Mao Zedong de la plaça de Tiananmen, la premsa recull que van ser els mateixos manifestants que els van entregar a la policia. Yu Dongyue va passar 14 anys a la presó. Diferents organitzacions han denunciat tractes vexatoris i tortures durant el seu empresonament
.........................................................................................................
Č esky
Mao Ce-tung (tradič ní č ínština: 毛 澤 東 , zjednodušená č ínština: 毛 泽 东 , pī nyī n: Máo Zédō ng; nové jméno: Rùnzhī 润 芝 ;) (26. prosince 1893 – 9. zář í 1976) byl od ledna 1935 tajemníkem a od roku 1943 př edsedou Komunistické strany Č íny. Zvítě zil v obč anské válce s nacionalisty a od roku 1949 byl nejvý znamně jší osobností v nově vzniklé komunistické Č ínské lidové republice, a to až do své smrti v roce 1976. Mě l oficiální př ezdívku Velký kormidelník (伟 大 舵 手 ;) .
[editovat] Ž ivot
Narodil se ve vesnici Šao-šan v pomě rně bohaté rolnické rodině v provincii Chu-nan, vzdě lání se mu dostalo v Č chang-ša. Mao se následně vě noval vyuč ování a novinař ině . V roce 1918 zač al pracovat v knihovně Pekingské univerzity a na rozdíl od svý ch souč asníků nevyuž il mož nosti studovat v cizině . V Pekingu se seznámil s myšlenkami marxismu a v roce 1921 pomáhal budovat Komunistickou stranu Č íny. Jako revolucionář se vě noval organizování rolníků v politickou sílu a roku 1928 se zúč astnil povstání, po jehož neúspě chu se uchý lil do sově tu v Ť iang-si. Obklíč ení této oblasti Č ankajškový mi silami vedlo k tomu, ž e Mao spolu s dalšími soudruhy zahájili tak zvaný Dlouhý pochod - právě bě hem ně j se Mao prosadil jako vů dce. V polovině tř icátý ch let, kdy jeho zdecimované síly dorazily do Jen-anu, již byl Mao s to bránit se Stalinovu tlaku na dosazení promoskevského vedení. V této době si vytvoř il kult osobnosti a vyvinul i vlastní politickou filosofii, která vešla ve známost jako Mao Ce-tungovo myšlení.
Vyhlášení Č LR v Pekingu 1. ř íjna 1949Spojenectví s Kuomintangem bě hem války proti Japonců m a pomoc Moskvy mu umož nily vybudovat znač nou vojenskou sílu a rozšíř it síť guerillový ch jednotek. Schopnost udrž et stranu př i ž ivotě i v tě ch nejtě ž ších podmínkách a rozhodná vítě zství bě hem obč anské války mu po vytvoř ení Č ínské lidové republiky 1. ř íjna 1949 př inesla obrovský vě hlas.
Maovi systém sově tského stylu, vytvoř ený po roce 1949, nevyhovoval. Proto se v roce 1958 rozhodl př istoupit k Velkému skoku vpř ed, který mě l zemi rychle př iblíž it komunistické Utopii. Avšak následný hladomor př inesl smrt zhruba 20 až 40 milionů m lidí. Totální fiasko Velkého skoku bylo pro Maa tě ž kou ranou a poníž ením. Ve snaze obnovit svou prestiž a moc, s úč elem eliminovat nepř átele, zahájil v roce 1966 Kulturní revoluci, bě hem níž byli postiž eni všichni č lenové strany, které podezř íval z neposlušnosti.
V roce 1959 Mao narušil vztahy se Sově tský m svazem a Č ínu odř ízl od zbytku komunistického bloku. Byl př esvě dč en, ž e se neodvratně blíž í atomová válka se Sově tský m svazem. Proto zemi uvrhl do stavu horeč ného zbrojení, které do jeho smrti témě ř úplně zruinovalo hospodář ství.
.........................................................................................................
Ч ă в а ш л а
М а о Ц з е д у н
В и к и п е д и р и м а т е р и а л
К у çа с : н а в и г а ц и , Ш ы р а в
М а о Ц з э д у н (р а ш т а в , 26 1893 — а в ă н , 9 1976) — XX ĕ м ĕ р т и К и т а й ă н п а т ш а л ă х т а т а п о л и т и к а ĕ çч е н ĕ , к и т а й к о м м у н и с ă м ĕ н т ĕ п т е о р е т и к ĕ .
Т у п м а л л и [к ӑ т а р т м а л л а м а р ]
1 А ч а л ă х ĕ п е çа м р ă к л ă х ĕ
1.1 П о л и т и к ă ĕ ç-х ĕ л н е п у çă н н и
2 Г р а ж д а н в ă р çи т а п х ă р ĕ н ч е
2.1 Ц з я н с и С о в е т Р е с п у б л и к и
3 Т ă в а н ĕ с е м
4 С у й л а с а и л н и с е м
5 В у л а м а л л и
6 К а çă с е м
[т ӳ р л е т ] А ч а л ă х ĕ п е çа м р ă к л ă х ĕ
Я ч ĕ с е м
Я ч ĕ И к к ĕ м ĕ ш я ч ĕ
Й ă л а л л ă 毛 澤 東 潤 芝
А н с а т . 毛 泽 东 润 芝
П и н ь и н Máo Zédō ng Rùnzhī
У э й д -Д ж а й л с Mao Tse-tung Jun-chih
П а л л . М а о Ц з э д у н Ж у н ь ч ж и
[т ӳ р л е т ] П о л и т и к ă ĕ ç-х ĕ л н е п у çă н н и
Ю н ы й М а о , с т у д е н т . Ч е н д у х у л и .
[т ӳ р л е т ] Г р а ж д а н в ă р çи т а п х ă р ĕ н ч е
[т ӳ р л е т ] Ц з я н с и С о в е т Р е с п у б л и к и
[т ӳ р л е т ] Т ă в а н ĕ с е м
С у л а х а й р а н с ы л т ă м а л л а : М а о Ц з э т а н , М а о Ц з э м и н , В э н ь Ц и м э й , М а о Ц з э д у н . Ч а н ш а , 1919.В э н ь Ц и м э й (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1867—1919) , а м ă ш ĕ .
М а о Ж е н ь ш э н ,(Ш а б л о н :Lang-zh2, 1870—1920) а ш ш ĕ .
М а о Ц з э м и н (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1895—1943) , ш ă л л ĕ .
М а о Ц з э т а н (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1905—1935) , ш ă л л ĕ .
М а о Ц з э х у н , й ă м ă к ĕ .
А р ă м ĕ с е м
Л о Ш и , ю р и а р ă м ĕ 1907 çу л т а н п а , и р ĕ к с ĕ р а в л а н т а р н ă , М а о й ы ш ă н м а н .
Я н К а н х у э й (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1901—1930) , 1921 — 1927 çу л с е н ч и а р ă м ĕ .
Х э Ц з ы ч ж э н ь (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1910—1984) , с у п р у г а с 1928 — 1939 çу л с е н ч и а р ă м ĕ .
Ц з я н Ц и н (Ш а б л о н :Lang-zh2, 1914—1991) , 1938 — 1976 çу л с е н ч и а р ă м ĕ .
[т ӳ р л е т ] С у й л а с а и л н и с е м
«К у л л е н х и ĕ ç п и р к и » (Ш а б л о н :Lang-zh2) , 1937
«О т н о с и т е л ь н о п р о т и в о р е ч и я », 1937
«Л и б е р а л и с ă м а х и р ĕ ç», 1937
«Т ă с ă л ă в л ă в ă р çă п и р к и » (Ш а б л о н :Lang-zh2) , 1938
«Çĕ н ĕ д е м о к р а т и п и р к и » (Ш а б л о н :Lang-zh2) , 1940
«Л и т е р а т у р ă п а ӳ н е р л ĕ х çи н ч е н », 1942
«С л у ж и т ь н а р о д у », 1944
«П а р т и к о м и т е ч ĕ с е н ĕ çл е в м е с л е ч ĕ с е м », 1949
«О п р а в и л ь н о м р а з р е ш е н и и п р о т и в о р е ч и й в н у т р и н а р о д а » (Ш а б л о н :Lang-zh2) , 1957
«Р е в о л ю ц и е т ĕ л л е в н е çи т е р е с с и », 1960
[т ӳ р л е т ] В у л а м а л л и
М а о , Ц з э -Д у н . И з б р а н н ы е п р о и з в е д е н и я в ч е т ы р е х т о м а х . И з д а т е л ь с т в о и н о с т р а н н о й л и т е р а т у р ы , М о с к в а , 1952.
М а о , Ц з э -Д у н . В о с е м н а д ц а т ь с т и х о т в о р е н и й . И з д а т е л ь с т в о и н о с т р а н н о й л и т е р а т у р ы , М о с к в а , 1957.
М а о , Ц з е -Д у н . В ы д е р ж к и и з п р о и з в е д е н и й . И з д а т е л ь с т в о л и т е р а т у р ы н а и н о с т р а н н ы х я з ы к а х , П е к и н , 1966.
М а о , Ц з э д у н . С б о р н и к в ы с к а з ы в а н и й 'М а о Ц з е д у н '. Н е в а , О л м а -П р е с с , С а н к т -П е т е р б у р г , 2000.
Ш о р т , Ф и л и п . М а о Ц з е д у н . А С Т , М о с к в а , 2001г .
Б у р л а ц к и й , Ф .М . М а о Ц з э д у н . 2003.
Г а л е н о в и ч , Ю .М . П э н Д э х у а й и М а о Ц з э д у н . П о л и т и ч е с к и е л и д е р ы К и т а я XX в е к а . О г н и , 2005.
Snow, Edgar. Red Star over China. Hesperides Press, 2006. (п о с л е д н е е и з д а н и е ;)
Spence, Jonathan D. Mao Zedong. New York, Viking, 1999.
Schram, Stuart R. Mao Tse-Tung. New York, Simon and Schuster,
,
.........................................................................................................
daha fazla bilgi için
www.wikipedi.org
1893 yılında Çin'in Human eyaletinde doğdu. Babası zengin bir kişiydi. 13 yaşına kadar sabahları tarlada çalışan öğleden sonraları da okula giden Mao Zedong, 1911 yılında Guomindang ordusuna katıldı. Bu ordu 1912 yılında Mançu Hanedanı'nı devirerek cumhuriyet ilan etti. Mao, Marksist fikirlerle de öğretmen okulunda okurken tanıştı; bu fikirler Pekin'e yaptığı bir gezi sırasında pekişti; bu gezi aynı zamanda ÇKP'yi kuracak olan öncülerle tanışma fırsatı verdi Mao'ya
.
Mao, soydaşı olan Li Dazhao'dan çok etkilendi ve Li'nin 'Çin'deki devrimin ancak köylü tarafından başarılabilir' fikrini daha sonraki mücadelelerinde ana düstur olarak benimsedi.
Mao, ilk siyasal faaliyetlerini Hunan'da özerklik yanlısı bir hareket içinde yürütmeye ve bu hareketin sosyalist gençlik bölümünü örgütlemeye koyuldu. Ardından ÇKP'nin eylemlerine katılacak ve onun desteklediği işçi sendikalarıyla bağlantılı bir madenciler grevi örgütleyecektir. 1921'de yapılan ÇKP kongresinde Mao sekreter oldu. ÇKP'nin ilk taktiği, birleşik milliyetçi taktiği oldu; bu cephede anarşistlerle omuz omuza mücadele yürütüldü ve hatta Cumhuriyetçi Sun Yat-Sen'in Guomindang'ı ile bütünleşildi.
ÇKP, 1925 yılındaki ilk devrimci ayaklanmasını organize etti ve bu ayaklanma kanlı bir şekilde bastırıldı. Bu ayaklanma ÇKP için sonun başlangıcı gibiydi; 1927'ye gelindiğinde hemen hemen sıfır noktasına gelmişti. On yıl sonra parti Japon işgalcilerine karşı bir kez daha Guomindang ile işbirliği yaptı; ancak bu kez, kendi birliklerinin bağımsızlığını korudu; çünkü rüzgar artık Mao'nun kızıl devrimcilerinden yana esiroydu.
Aslında Mao, 1925 yılından itibaren parti ile ters düşen tezleri savunuyordu. Büyük ayaklanmalar geleneğini sürdüren Mao, Hunan eyaletinde ilk köylü birliklerinin kuruluşunu destekledi. Mao, yabancı etkisine açık olan şehirlerinden ziyade bu etkiye kapalı olan köylülerin harekete geçirilmesinin daha kolay olduğunu düşünüyordu. Ayrıca ÇKP'nin şehirli yöneticilerinin SSCB'nin sözcülüğünü yapmaktan başka bir iş yapmadığını düşünüyordu. Bu hareket Mao'nun liderliğe yükselmesinde önemli bir dönüm noktası oldu.
1927'deki kırımdan sonra komünistlerin yeniden örgütlenişi sırasında Çin Köylüler Birliği'nin yönetimine seçildi Mao. 'Güz hasadı ayaklanması'ndan arta kalan birkaç köylüyü bir araya getiren Mao, ilk devrimci orduyu kurdu. Ne var ki Guomindang'ın lideri General Çan Kay-Şek'e bağlı hükümet birlikleri, Mao'nun devrimci ordusunu Jinggang Dağlarına sığınmaya zorladı; Mao, burada Parti'nin destek vermemesine rağmen, kasım 1927'den itibaren toprakları köylüler arasında paşlaştırdı ve köylüleri silahlandırdı. Kızıl Ordu'nun gelecekte komutanı olacak olan Zhu De'nin askeri yardımıyla kızıl üsler, özellikle Jiangxi Eyaletinde çoğaldı. 1931'de devlet başkanlığını Mao'nun üstlendiği bir Çin Sovyet Cumhuriyeti ilan edildi; iki yıl sonra, Parti Merkez Komitesi'nin geri çekilmesi üzerine Mao bu eyalette komünist devrimin başına geçti.
UZUN YÜRÜYÜŞ VE İKTİDAR
Komünistler, 1934 sonbaharında bir yıl sürecek bir Uzun yürüyüş için Jiangxi'yi boşaltmak zorunda kaldılar: yola çıkan yaklaşık 100 000 kişiden yürüyüşün sonunda ancak onda biri hayattta kalabilmiştir. Kızıl Ordu birlikleri, düşman kuşatmasından kurtulmak için kendinden daha kalabalık ve daha iyi silahlanmış hükümet kuvvetleriyle çarpışa çarpışa kuzeybatıya doğru zorlu bir dağlık arazide 10 000 kilometre yol yürümüşlerdi.. İşte bu Uzun Yürüyüş'ün mimarları ve kalan 10 000 kişi, Çin devriminin de seçkinlerini oluşturdu.
Uzun yürüyüş ve daha sonraki dönemde ÇKP ve Mao, milliyetçi tepkiden de destek alarak kendi yönetimi altındaki topraklarda karşılıklı yardımlaşma ekipleri oluşturarak ekonomik örgütlenmeyi sürdürdü. Bu tarz örgütlenme şu ilkeden hareket ediyordu: 'Parti otoritesi, ilke olarak tabana ifade özgürlüğü tanıyan ama yukarıdan alınan kararların tartışılmasını yasaklayan bir demokratik merkeziyetçilik ve dünşünceyi baskı altına alan 'özeleştiri'. Mao, Makyavel'den itibaren siyasette geçerli olan bir ilke ile başlangıçta, Parti'nin genel direktiflerine aykırı olarak (hedef için her yol meşrudur) , zengin köylülerin desteğini yitirmemek için, aşırı sert bir tarım reformundan uzak durma politikasını uyguladı.
Mao, Guonmindang'a karşı üç yıl süren savaş ve Kuzey Çin köylülerinin yoğun bir biçimde hareket geçirilişi sonucunda, 1 Ekim 1949'da Pekin'de Tian An Men Meydanı'nda bir bildiri okuyarak Çin Halk Cumhuriyeti'ni ilan etti. (Kaynak: Büyük Ansiklapedi) 1954 yılında Devlet başkanı seçilen Mao, artık rejimin ideolojik güvencesi ve yeniden kavuşulan birliğin simgesiydi.
DÜŞÜNCESİ
1956'da Hrusçov'un Stalin'in kişiliğini tapınmayı eleştiren ve hatalarını ortaya koyan raporundan sonra, Çinli yöneticiler, ölmüş totoliter şefi savunmaya kalkıştılar; böylece Mao'ya yönelebilecek eleştirilerin önünü kesmek istediler. Nitekim Mao da, 1957'de verdiği Halkın İçindeki Çelişkilerin Adil Çözümü konulu söylevinde Marksist ve Leninis anlayışlarla arasındaki mesafeyi dile getirdi.
Sosyalizme geçiş evresi boyunca, Marksiszm-Leninizm, önceliği ekonomik etkenlere verir ve partinin ideolojisinin egemen olduğu kültürel alanı her türlü çelişkiden uzak tutar. Mao, Taocu yin ve yang geleneğine yaslanmakta tereddüt göstermeyerek, çelişkili etkenlerin ortadan kalkması nedeniyle, ideolojik devrimin ekonomik devrimden önce geldiği 'kitle çizgisi' halinde kollektif enerjiyi seferber edecek ard arda devrimlerin zorunlu olduğunu ileri sürdü. Bu bağlamda, İleriye Doğru Büyük Sıçrama (1957-1960) gönüllü stratejisini benimsedi; bu doğrultuda 'tarım cephesi askerleri' haline getirilmiş köylülerden ölçüsüz bir üretim çabası istendi. Büyük Sıçrama'nın sonucu 13 milyon kişinin açlıktan ölmesine yol açan bir kıtlık oldu. Bunun üzerine 'Büyük Önder(!) ' ülkenin doğrudan yönetiminden çekildi.
Mao'nun önemli fikir kaynaklarından biri de Charles Darwin'di. Daha sonra anlatılacak olan Kültür Devrimi*'nin temelinde de bu fikirlerin olduğu görülecektir. K. Mehnert, bu konuda 'Mao, kurduğu bu düzenin felsefi dayanağını 'Çin sosyalizminin temeli, Darwin'e ve Evrim Teorisi'ne dayanmaktadır' diyerek açıkça belirtmişti' demektedir.
II. DÖNEM İKTİDAR
1963'ten itibaren, belli başlı Maocu tezlere dayalı olarak olağanüstü bir propaganda saldırısı, bir sosyalist eğitim kampanyası başlatıldı: partinin kitleler tarafından denetlenmesi, hiyerarşiye son verilmesi, el emeğiyle kafa emeği, şehirle köy arasındaki faklılığın kaldırılması. Halk Kurtuluş Ordusu'nun yöneten Lin Biao, Mao'nun kişiliğinde gerçek bir tapınmayı örgütledi. Mao, bir kez daha ekonomi uzmanlarına karşı çıktı ve iktidarı ele geçirmek üzere parti aygıtına karşı Kültür Devrimi'ni (1965-1969) yönetti. Dört Eski'yi (eski düşünceler, eski kültür, eski alışkanlıklar ve eski adetler) yok etmeyi, Kültür Devrimi, bürokrasiyi eleştiriyordu.
Liselerde ve üniversitelerde şiddet hareketleri başladı, öğretmenler dövüldü; 1966'da çoğunluğu öğrencilerden, fanatik gençlerden oluşan milyonlarca Kızıl Muhafız'ın seferber edilmesiyle terör doruk noktasına ulaştı. Bu döneme hakim olan Kaostu. Komünizmin Kara Kitabı adlı eserde bu dönem şöyle tasvir ediliyordu: 'Hepsi ölüme mahkum edilen devrim karşıtları, bütün halkın davet edildiği açık duruşmalarda, Kızıl muhafızlar tarafından parçalanıyorlardı. Halk ise bu esnada 'öldür öldür! ' diye bağırıyordu. Kızıl Muhafızlar bazen parçaları kızartıp yiyor ya da hala canlı olan mahkumun gözleri önünde ailesine yediriyordu; herkes 'eski mülk sahibi'nin karaciğerinin ve kalbinin yendiği ziyafetlere ve konuşmacının yeni kesilmiş kafalardan yapılmış bir kazık dizisi önünde konuştuğu toplantılara davetliydi.'
Çin'de yamyamlığa varacak kadar şiddetlenen nefret ve vahşet hakimdi. (Komünizmin Kara Kitabı, s. 617) ' Kızıl Muhafızlar, şehirleri denetim altına aldılar ve geçmişin simgesi dedikleri her şeyi yakıp yıktılar. Kendi içlerinde de bölünmüş haldeki Kızıl Muhafızlar, ordu tarafından düzene uymaya çağrıldı. Bu düzenleme bizzat Mao tarafından yönetildi. Mao'nun en çok eleştirilen yönü de bu oldu.
Kendisinden sonra gelen yöneticiler tarafından Mao'nun uyguladığı Kültür Devrimi, rejimin uğradığı tüm başarısızlıkların nedeni olarak gösterildi. Aynı şekilde, İleriye Doğru Büyük Sıçrama'dan başlayarak, Mao'nun tüm hataları, ihtiyarlayan otokrat üzerinde büyük etkisi olan eşi Jiang Quing**'in yönettiği Dörtlü Çete'ye mal edildi. Kültür Devrimi'nin hem örgütlenmesine hem bastırılmasına katılmış olan bu önde gelen Maocular, 9 Eylül 1976'da Mao'nun ölmesinden sonra iktidarlarını sürdüremediler.
*Kültür Devrimi: Mao Zedung iktidar mücadelesi sırasında çok planlı hareket etmiş, büyük bir sabırla başarısızlıklardan geçe geçe başarıya ulaşmıştır. Ülke içinde kendisine karşıt güçleri yenilgiye uğrattıktan, II. Dünya Savaşı sonrası emperyalizmin tasfiyesini sağladıktan, 1 Ekim 1949'da Çin Halk Cumhuriyeti'ni ilan ettikten sonra, artık yeni hedefi kuracağı düzeni daim kılmaktı. Bu amaçla tasarlamış olduğu insan modeline ulaşmak için 1966 Kasımında 'Büyük Proleter Kültür Devrimi'ni başlatmıştır. Bu devrimin önemli ilk öğesi, Mao'nun adeta putlaştırılmaya varan önemi yani halka benimsetilen; insanı, toplumu, doğayı dönüşüme uğratan; insanları kendi sistemine göre varoluşları hakkında bilgilendiren bir düşünce tarzı olan 'Mao Zedung Düşüncesi(MZD) 'dir. Bu düşünce tarzıyla Mao, bir çok sistemin, ideolojinin sahip olduğu yapısına uygun tek tip insan ütopyasını bir süreliğine gerçekleştirmiştir.
**Jiang Qiang: 1980'de Dörtlü Çete duruşmasında, ömür boyu hapse mahkum edilen Jiang Wuing, 1991'de intihar etti.BÜYÜK PROLETER DEVRİMİ'NİN MİMARI BAŞKAN MAO,NUN KISA FAKAT KİTAPLARA SIĞMAZ HAYATI.
PATİKAYOLU@MSN
Çinlileri arkasına takarak ne amaçlı yapmıştır bilmem ama uzun yürüşü yaptıktan sonra çinlilerin sevgilisi olmuş ve çinde liderlik yapan komünist devlet adamı
Diktatör..
Doğu Türkistanda yaklaşık 25 Milyon müslüman uygur türkünü öldürmüş.
kırsalında en az şehirler kadar hayatın merkezi,kıvılcım merkezi oldugunu hatırlatan bir sima..
Kapitalistler öylesine para delisidirler ki, bize bir gün onları asacağımız urganı bile satarlar. (Mao.)
1893'te doğmuş Çinli devlet adamıdır. Toprak sahibi bir köylü ailesinin oğlu olarak dünyaya gelen Zedong babası tarafından okulu bırakmaya zorlanınca, evden kaçmış ve ilköğretmen okuluna girmiştir. 1918'de Pekin Üniversitesi'nde kitaplık yardımcılığına gelince Bakunin ve Kropotkin'in eserlerini okumuş ve Marksizme yönelmiştir. Aynı yıl Marksizmi incelemek için bir dernek kuran Zedong 1921'de Çin Komünist Partisi'nin kuruluş kongresine Hunan temsilci olarak katılmış ve partinin Hunan sekreterliğine gelmiştir. Human'daki Köylü Hareketi Üzerine Soruşturma adlı incelemesinde, köylülerin devrimde öncü rolü üstlenebileceğini ileri sürmüştür. Çin Komünist Partisinin Guomindang'la birleşmesi sona erdikten sonra Çankayşek kuvvetleri ile komünistler arasındaki savaşta Hunan ayaklanmasını yönetmiş ve başarısızlığa uğrayınca Jianxi'ye sığınmıştır (1927) . Hunan'da Kızıl Ordu'yu kuran Zedong, köylülerin desteğini sağlamak için bir toprak reformu uygulayarak ilk sovyetleri oluşturmuştur. 1931'de geçici sovyet hükümetinin başkanlığına seçilmiş ve kırsal çevrelerde komünist hareketi yaymaya çalışmıştır. Ancak farklı düşüncelerde olan partide yetkili kişilerce parti yönetim organlarından çıkarılmıştır. Çankayşek kuvvetlerinin orduda kazandıkları başarılar üzerine, ülkenin batısına doğru Uzun Yürüyüş'ü başlatmış ve başarıyla sonuçlandırarak, Çin Komünist Parti'sinin yönetimini resmen ele almıştır. Çin-Japon savaşının başlaması üzerine Japon emperyalizmine karşı savaşta kullanılacak taktiği belirleyerek, Çin Devrimci Savaşı'nda Stratejik Sorunlar (1936) , Uygulama Üzerine (1937) , Çelişki Üstüne (1937) , Uzatmalı Savaş Üzerine (1938) , Yeni Demokrasi (1940) adlı eserleri yazmıştır. Marksizm'i Çin gerçeğine uygulama yolundaki görüşlerini ortaya koymuştur. Daha sonraları 'Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulduğunu ilan etmiş ve Sovyet sosyalizminden daha özgün bir sosyalizme geçilmiştir. Ancak daha sonraları sosyalizm amacıyla çeşitli kampanyalar düzenleyen Zedong, Büyük Proleter Kültür Devrimi'ni başlattı (1966) . Kültür Devrimi'nden daha da güçlenmiş olarak çıktı ve Çin'i emperyalistlerin 'üçüncü dünya' diye ifade ettiği ülkelerin başlarına getirmeyi başardı (1973) . 1976'da Pekin'de yaşamını yitirdi.
Kötü niyetleri olmayan bir adam olsa bile, o kadar büyük hatalar yapmistir ki, bu da büyük seylere malolmustur. Bir Stalin gibi art niyetleri nedeniyle halkı zarar görmemiş, aksine, hatalarından dolayı zarar gormustür.
1893 yılında doğdu.Çin Devrimi’ne önderlik etti.Sol düşüncelerle üniversite öğrenimi sırasında tanıştı. 1921 yılında kurulan ÇKP (Çin Komünist Partisi) ’nin 12 kişilik kurucu delegesinden biriydi.
ÇKP’nin kurulduğu dönem, onbinlerce köylünün toprak ağalarına karşı ayağa kalktığı, işçi ve öğrenci hareketlerinin yükseldiği bir süreçti. ÇKP, bu dönemde, büyük bir etki sağladı.
ÇKP, emperyalist işgale karşı, burjuvazi ile Komintang içerisinde ittifak kurdu. 1924-1927 yıllarında başlattığı silahlı ayaklanma bastırıldı. ÇKP 6. kongresinde, “Halk Savaşı Stratejisi” olarak ifade edilen, kırın kenti kuşatması devrimci savaş stratejisini kabul etti. Yoğunlaşan yerli direnişler karşısında geriye çekilmeye mecbur kaldı ve Mao’nun öncülüğünde büyük Uzun Yürüyüş başladı.Eylül 1934’ten Ekim 1935’e kadar süren yürüyüşte Çin’in bir ucundan diğer ucuna yürüyen komünistler, onbinlerce kayıp verdi. Mao, 1935’te ÇKP’nin liderliğine getirildi. Çin’in özgün koşullarından dolayı kır çalışmasına ağırlık veren Mao liderliğindeki ÇKP, Kızıl Ordu’yu kurarak, mücadeleyi gerilla savaşı biçiminde başlatıp, kurtarılmış alanlar yaratarak ilerledi. Çin Halk Devrimi 1949’da zafere ulaştı; Mao devlet başkanlığına seçildi. 1949’dan ölümüne kadar, Çin Halk Cumhuriyeti’nin tartışılmaz lideri oldu.
1956’ya kadar geleneksel Sovyet ekonomi ve devlet modelini yakından izleyen iktisadi ve politik dönüşümler; 1956-1957’de “yüz çiçek açsın, yüz düşünce yarışsın” sloganı ile yürütülen liberal dönem; 1958’de “büyük sıçrayış ve halk komünleri” kampanyası; “Kültür Devrimi”, 1960’lardan sonra Çin-SSCB arasındaki çekişme ve anlaşmazlıklar, ABD’ye yakınlaşma politikaları ve dış politikada ulaşılan bu son noktanın “Üç Dünya Teorisi” ile sistematikleştirilmesi, bu önemli dönemeçlerden başlıcalarıdır. Dünyanın pekçok yerinde komünist hareketleri etkilemiş olan Mao, 1976 yılında öldü.
Çin devrim önderini..'bir çiçek açsın bin fikir tartışsın-çarpışsın'aklımda yalnış kalmış olabilir.
uzak asyada ezilenlerin sosyalizm adına yola çıkılarak o kadar geri bir ülkede böyle bir devrimi gerçekleştirmesi büyük başarıdır..
dünya devrin önderlerinden Mao Zedung saygı ile anarken teşekkürlerimle şiirle çağlamanızı dilerim.saygılar sevgiler