Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? sizce ne demek, Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? size neyi çağrıştırıyor?
Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? terimi Aslı Birer tarafından tarihinde eklendi
Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz? terimi Aslı Birer tarafından tarihinde eklendi
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!..
Necip Fazıl Kısakürek
Hele o kadınlar, öldürülen paramparça edilen kadınlar. Bir yanı anne diğer yanı çocuk, “ kadınlar”
“Yaşamak yaralanmaktır” öyle ya var mıdır herhangi bir sebepten yaralanmadan büyüyen? Bundan en büyük payeyi de ruhumuz almaz mi? Ne çok üşümüştür, ne kadar görülmez kırıklarla doludur herbirimizin can kesesi.
Ata kızı
Geçmiş olsun bize baharlar yağmur da olsan yeşermem artık.
Ata kızı
Paramparça can kaldın içimde, herbir kırığın canımı acıtıyor. Ne desen kanarım artık.
Ata kızı .
Bırakmasın nazende yürekler yazmayı
"Yaşamak yaralanmakmış" demiş Cemil Meriç
lay manifanitiko
ray şanimanitiko
hoy loy loy loy
lay lay lay lay
ma me me me
se me me me
loy loy loy loy
Bazıları da var ki ne yaparsa yapsınlar yazdıkları tutmaz çünkü yazmak samimi bir yürek ister o da onlarda mevcut değil.
Elisa çok iyi kalemi olan çeşitli tiyatro oyunlarına imza atan bir arkadaşımız ve yazmayı bırakıyor buna gönlüm razı değil nahoş bir durum o ve onun gibiler yazmalı biz de onların beyinlerini okumalıyız.
Kulak ver müziği seversin bilirim
Hayat karmaşık olabilir Elisa her düğüm çözülüyor bak. Sen de vazgeçme tut bir ucundan hayatı. Bırakma yaşarken altını üstüne getir ama bırakma sakın!
Aşk 'a serzeniş
Elisanın Günlüğü
Sonra dedim ki; masallar uzak diyarlarda ki prens ve prensesi anlatıyordu. Mutluluk, yakınlaştıkça uzaklaşır. Hayatın ters çaba kuralını kulağımıza üflemişler doğarken. Ve ağlarken güldüren, gülerken yavaş yavaş öldüren içime aldığım ilk nefestin sen... Hücrelerime işledin, kanıma yürüyorsun, kalbime dolan yine sensin gecelerime, hecelerimin iliklerine işleyen. anka kuşu dile geldi, masaldan bir parça alıntı verdi: koynunda külleri, damarları alev alev kan! Ve dedi ki ; yeniden doğsam yine severim seni ben
VAZGEÇME!!
İnsan'a yolculuk
Elisanın Günlüğü
Açılsın intihar melekleri
Gökyüzü sarsın siyahi tüllerini
Hedonist sanrılar görüyor yıldızlar
Ve ışık doğuyor kalplerine
Dünya 'dan mahşere edilen yolculuklar
Yolun sonun da kendin karşılar seni, kör bekçi
İnsan doğuyor, dünya dönüyor, yaşam sürüyor
Ve bir ipin ucun da gökyüzünden dünya ya salınan "insan" geliyor.
VAZGEÇME
Ölüm'e methiye
Elisanın Günlüğü
Zamana yenik düşenler şimdi mezarlıkta
Hepsi eşsizdi
Kendi hikayelerin de kahraman
Dünya dönerken, durduracak kadar asiydiler
Bir o kadar savaşçıYaşamın hikayesini kendi hayatlarıyla yazdılar
Şimdiler de sessizliğin sesi kuru gürültü
Asla vazgeçilmeyenlerin yurdu
Herkesin soluklandığı tek durak
Tek düşman vardı savaşların da
Kendilerine çarpan cesetler ordusu
İnsan ölümde yaşar
Ölümle uyanır
Hiçliğin ortasında çalkalanır hırslarıyla
Arzuları arş'a değer
Olduğu an' ın kalbinden uzak
Yaşar gider dünya gailesi boynunu eğerken
Ölüm de uyanır
Ve unutur yaşamak ne imiş
Uyur uyanık iken
Uyanmaz dünyadan giderken
Ve gerçeği ölüme giderken........
Şimdilerde buralar sessiz
Zamandı oysa hayatlarından kayıp giden
Dönmelisin Elisa geri dönüp yazmalısın yeniden beni okuyorsan cevap ver bil ki sen yazmalısın yeniden.
VAZGEÇME!!
Yaşamak, iki gün arası bir şeyler yapmak işte.
Bütündeki güzelliği yaratan, ayrıntılardaki zenginliklerdir.
Adam Smith
Melankoli (Tüzün Gürson çevirisi)
Sakın silmeyin, silmeyin boşuna
Ölümsüz aşkların gözyaşlarını!
Silinmiş, ölgün gözlerle bakınca
Öylesine boş, anlamsızdır dünya.
Dokunmayın, ah! Silmeyin boşuna
Umutsuz aşkların gözyaşlarını!
Çok severim Cem Adrian
Sabahın ayışına, akşamın ay ışığına
Gecenin tenhasına “ yazıyorum”
Rüzgarın telaşına, yağmurun yağışına
İnsanın aşına, “ yazıyorum”
Bana bakışına, yürek yürek akışına
Alev alev yanışına, toprağıma akışına
“Yazıyorum”
İnsanları ayırıcı gerçek ölçüt işte bu aklı nasıl kullandığıdır. Paçalarının arasına hapsolmuş insancıklar diyorum ben onlara. Ve diğerleri. Onlar konuşmaktan korkmazlar belli seviyeleri doğrultusunda edebi dili kullanmasını çok iyi bilir ve basit zekaların yetersiz dilleriyle ancak argoyla ifade edebileceklerini, üstün yetenekleriyle yerle bir edecek kudretli etkiye sahiptirler. Buradan “sevmek ayıplı bir şeydir” çıkarılmasın edebiyle sevmekte asalettir insan İçin. Erkek ya da kadın seçici olup ayırt etmeli sadece. Her şeyde olduğu gibi.
Son söyledikleriniz için teşekkür ederim. Yazmak bazıları için aşktır.
Gecenin mihengi oturmuş güz güllerime
Zerre değmez bu akşam gözüme gözün
Serde çoktan geçti senden mihr-ü mah
Meğer gözünün karasına misafirmişim
Ata kızı
İçinizdekileri sayfa da severek okuyor.
Rica ederim Ata kızı
Mümkün olduğunca katılmaya çalışıyorum..
"Geçmişi ne unut ne de büyüt"
Sevgili Tuba videolarla birlikte felsefe ve farkındalık adına yazılarımızı okuduğunuz ve yorumladığınız için teşekkürler. :)
Hayırlı akşamlar diliyorum
Çok güzel bir video paylaşımı sevgili Ata kızı teşekkürler..
Mümin Sekman'ın "Herşey seninle başlar"kitabı bu konu hakkında yardımcı olabilecek bir zenginlikte..
Sayın Bekir bey güzel şiir yüreğinize sağlık..
Saygılarımla
28.04.2023 - 20:36
M.B.N
Çok güzel bir yazı teşekkürler
ALOGİSME;
Yıllardır uslamlamayı reddeden bizleri inancılık ve sezgisel saçmalıklarla düşünmekten uzaklaştıran körelmiş hindilerin gulu gulu faaliyetlerinden kurtulup ussal ve mantıkla bireysel gücümüzün farkına varmalıyız.
Özellikle hemcinslerim
çaresizliğinin sonunun ilk
sayfasında durmak nasıl olurdu?
Demiş şair
Güzel olurdu; bize, bizim değerli olduğumuzu hissettirmek nasıl olurdu?..
İnsanlarının birbirinin çaresizliklerini
umuda dönüştürdüğü bir şehirde
yaşamak nasıl olurdu?-
Sen kendin bunu değiştirmelisin.-
Ülkenin değiştiğini
bilsen ne hissederdin?-
Sen kendin bunu değiştirmelisin.-
Hayatın ne kadar çetin
yeni ve belirsiz ve tuhaf olsa da
çaresizliğinin sonunun ilk
sayfasında durmak nasıl olurdu?