İnsanları birbirine bağlayan ve ilişkileri güçlendiren saygı ve sevgidir.Aksi ise insanları birbirinden ayırır, uzaklaştırır. İşte bu yüzden bir konuşmacının her cümlesini alkışlayan kendini bilmezlerin olduğu bir toplumda küçük dürüst bir grubun varlığı toplumun doğruya yönelmesi için yeterli olur.
dünyaya gelen ölen öldüren doğuran seven ve nefret eden bazen sevdiğinden nefret eden bazen kendinden nefret ettiren....anlaşılmazlıklarla dolu insan...
"Acımasız" Dediğimiz Zaman'ın .. Halimize Acıdığı Zamandayız !.. Keşke Zaman Kadar Dürüst Olabilsek .. Geldiği Belli .. Gittiği Belli .. Bittiği Belli !. Ya İnsan'ın Neyi Belli ?..
her millet birbirinden çok farklıyken tüm müslüman halklar birbirine inanılmaz benziyor.hepsinde benzer bi sıcaklık ve yakınlık var.belki de dünyanın mahzun çocukları olduğumuz için benziyoruz birbirimize
"Herşeyin" içine kendini koyarak kategorize ederek kendine isim vermiş, ama bu ismi de işlevselliği ile daha da kategorizeleştiren, bunu yaparken de daha da kategorize olup "heryeşin" dışında, içinde, üstünde, altınya, yanında, önünde veya arkasında olduğunu söyleyerek, yaptığı kategorizeyi kendine başkalaştıran yaratık.
Sadece hayatı güzel edip de ettiği güzellikleri paylaşmayı hayatın tadı yapan kişiler ölümlerinden sonra sevgiyle hatırlanırlar. İşte yaşadığı hayatla birlikte ölümden sonraki geleceği de isteyen kişi bu yüzden sadece kendi bencil zamanını yaşayıp geçmez, başka hayatlarla kendi yaşam güzelliklerini paylaşır; onlara el verir; fırsat verir. Bundan ötesi "hayatımı yaşarım" olmaktan çıkarak "hayatı yaşamak" olur. Ahret inancı olsun olmasın, insanın geleceği herkes için umursayarak yaşaması onu en güzel biçimde hatırlatacak erdemli bir zaman yontusudur. İnsan sadece hayatın varlık iliğini emerek ve ümüğünü sıkarak en zevkli yaşantıyı yapamaz. Hayatın nimetlerini tüketirken aynı zamanda o nimetleri yenileyen ve onurlandıran duygusal bir emek hayata sunulabilmişse, zamanın ruhuyla kıyaslı en zevkli yaşantı elde edilebilir... İnsan sadece var olma derdinde olan tüketici bir varlık olmaktan çıkmış, bugün artık üretici özelliğiyle var etme düzeyine evrimleşmiştir. Bu evrimsel bilgiyi yok etmedikçe insan hiçbir zaman "sadece hayatını yaşa geç git" deyişine sarılarak doygun bir yaşantı süremez…
Değerini bileceksin insanın, haddinden önce
İnsanları birbirine bağlayan ve ilişkileri güçlendiren saygı ve sevgidir.Aksi ise insanları birbirinden ayırır, uzaklaştırır. İşte bu yüzden bir konuşmacının her cümlesini alkışlayan kendini bilmezlerin olduğu bir toplumda küçük dürüst bir grubun varlığı toplumun doğruya yönelmesi için yeterli olur.
dünyaya gelen ölen öldüren doğuran seven ve nefret eden bazen sevdiğinden nefret eden bazen kendinden nefret ettiren....anlaşılmazlıklarla dolu insan...
Acaba ne kadarımız insan çok çelişkili bir durum
"Acımasız" Dediğimiz Zaman'ın ..
Halimize Acıdığı Zamandayız !..
Keşke Zaman Kadar Dürüst Olabilsek ..
Geldiği Belli .. Gittiği Belli .. Bittiği Belli !.
Ya İnsan'ın Neyi Belli ?..
hırçınlıklarım, huysuzluklarım, sebepsiz kaprislerim, kızmalarım, hepsi yanındakinin sabrıyla eriyip yok oluyor.
insan tek kelimeyle allah u tealanın kusursuz şekilde tasarladı yarattığı sanat eseridir..
güzel şiyirler
Pandora’nın kutusu...
seni sevmek balığı urfa da avlamaktır
balıklı gölde,
yasak olduğu için güzeldir.............
dünya nimetlerini adil paylaşımı yerine yetinmeyen bencil yaratık
her millet birbirinden çok farklıyken tüm müslüman halklar birbirine inanılmaz benziyor.hepsinde benzer bi sıcaklık ve yakınlık var.belki de dünyanın mahzun çocukları olduğumuz için benziyoruz birbirimize
fazilet ve erdemi amma velakin,... hani nerdeeeeeeeeee ?
İnsan ama gerçek insan şu nesli tükenen hayvanlara benziyor ..
insan ne demek mi?
insan biziz.
bu arada 9 YAŞINDAYIM
"Herşeyin" içine kendini koyarak kategorize ederek kendine isim vermiş, ama bu ismi de işlevselliği ile daha da kategorizeleştiren, bunu yaparken de daha da kategorize olup "heryeşin" dışında, içinde, üstünde, altınya, yanında, önünde veya arkasında olduğunu söyleyerek, yaptığı kategorizeyi kendine başkalaştıran yaratık.
işine geldiği davranış sergileyen tek varlık.
Beşer koşullarının tutsağıdır, zincirlerini kırana biz ‘insan’ diyoruz.
Ne demek kabasın! Benim ebemin adı bile Nezaket...
İNSAN HEM HERŞEY HEM DE HİÇBİR ŞEY...
Zerreden şemse,tohumdan ağaça kadar meratibi olan bütün kainatın misali musağarı bir vücudu ve ruhu küllidir.
Insan,
Böyle derin...Tarifi yoğun olan...Biraz da kendi kıymetini bilmeyen...
ve insan kendini en çok kendinden korumalı
Sadece hayatı güzel edip de ettiği güzellikleri paylaşmayı hayatın tadı yapan kişiler ölümlerinden sonra sevgiyle hatırlanırlar. İşte yaşadığı hayatla birlikte ölümden sonraki geleceği de isteyen kişi bu yüzden sadece kendi bencil zamanını yaşayıp geçmez, başka hayatlarla kendi yaşam güzelliklerini paylaşır; onlara el verir; fırsat verir. Bundan ötesi "hayatımı yaşarım" olmaktan çıkarak "hayatı yaşamak" olur. Ahret inancı olsun olmasın, insanın geleceği herkes için umursayarak yaşaması onu en güzel biçimde hatırlatacak erdemli bir zaman yontusudur. İnsan sadece hayatın varlık iliğini emerek ve ümüğünü sıkarak en zevkli yaşantıyı yapamaz. Hayatın nimetlerini tüketirken aynı zamanda o nimetleri yenileyen ve onurlandıran duygusal bir emek hayata sunulabilmişse, zamanın ruhuyla kıyaslı en zevkli yaşantı elde edilebilir... İnsan sadece var olma derdinde olan tüketici bir varlık olmaktan çıkmış, bugün artık üretici özelliğiyle var etme düzeyine evrimleşmiştir. Bu evrimsel bilgiyi yok etmedikçe insan hiçbir zaman "sadece hayatını yaşa geç git" deyişine sarılarak doygun bir yaşantı süremez…
insan kendini bilmeli, özü sözü bir olmalı neyi ne kadar bildiğini anlamak için daha çok öğrenmeli. aynı yerde oyalanmamalı.
Allah aşkına bu antolojide giriş yapmak bi dert çıkış yapabilmek ayrı bi dert .Şöyleki bulabilirsen eğer butonu, neden kayboluyor bu butonlar acaba.
“Güzel veya kötü olduğunu
bilmeyen insanları seviyorum.
Gücünden haberdar olanın,
adaletinden korkarım.”
.............
insan aklı pek yerinde olarak düşünüp hareket ettiğini varsayan bir memelidir
...kâinat kitabının güzel bir harfidir. Kendi güzelliğiyle ve kemaliyle iftihar edemez, gururlanamaz.
O güzellik onun kâtibine aittir.
bazen tanıdıkça hayvanları sevdiren bazen yaptığı güzelliklerle allaha götüren sonsuz ikilem