İnsan, yaratıcı tarafından yaratılırken, hayvandan ayrıcalıklı, düşünebilen ve konuşabilen iradesi ile hareket edebilen, varlık olarak yaratılmış hayvandır. bu nedenle hep insan olarak kalmalıyız.
insan: Allahin kulu (dünyada olan her varlik gibi) günahkar camurdan yaratilmis kimisi beyaz kimisi siyah kimisi zayif kimisi güclü.... saygilarrrrr :-)
küçükken hep allaha dua ederdim..bunun nedeni yazlıkta bıraktığım köpeğimdi..onun oralarda ölmemesini insanların ona acı çektirmemesini isterdim.bu yüzden hep derdim ki'noolur hayvanlar insanlar ve bitkiler hep sevgi içinde yaşasın' şimdi düşünüyorum da aptal dediğimiz yaşalrda aslında ne denli gerçekçi imişiz
Olabildiğince açık, hayatını kasmadan yaşayan insanlara saygım var... Saygım olan insanları, her şartta severim...Yerinden kımıldamadan, sadece bekleyen ve beklediği geldiğinde de alan ve cevap veren biri için, gönlümde yer açmak bana göre değil... Keşfedilmeyi beklemek, sadece hayata mahsustur...Bence insanlara özgü bir şey değildir...Gerçek bir hümanist olmak gerekir... İnsanlara yeni fikirler sunmada usta olmalı...Hayatı ve getirdiklerini kabul etmek...Ve bu kabullerle, tercübeleri birleştirip yola devam etmeli... Kıvrak, ama yumuşak bir zeka ve sıcak bir kalp ile cevap vermesini bilmek... Unutmayalım ki, kimse bu hayatta yaptıklarının faturasını, bedelini ödemeden gitmiyor...Erteleyebiliriz, ama bu hayat mutlaka bize bu bedeli ödetiyor...
Benim en dayanamadığım yol, kendine acındırmaktır. Sürekli insanların ona ne kadar haksız davrandığını anlatan, zavallı bir türlü anlaşılamayan BEN'ler. Diğer taraftan sadece BEN varım diye dolaşanlar vardır ki, onları zaten görüp tanırsınız. Tamam, canım sen oyuncakların tümünü al. Şekerlerin ve de çikolataların çoğunluğu senin olsun, harçlıkların tümünde senin gözün var ama azıcığını bana bırak, gönlünden ne koparsa. Sana sürekli bunları verdiğimde ve de sürekli kendimden vazgeçtiğimde benim ne hissettiğim hiç önemli değil, çünkü bir gün sen de büyüyeceksin. Büyüyemezsen de sevgili hayat senin karşına senin kadar açgözlü ve de şımarık bir BEN çıkaracaktır. Bu durumda seni ona bırakmak gerekir, bazen en iyi tedavi Aynadır. Baktıkça kendini görüp sinirlendiğin. Ve işte o gün beni hatırladığın...
tevbe suresinden bahsetmek lazım biraz... nazil oluşu tebük savaşı sonrasına denk gelir...
ve bu sure besmele ile başlamaz... sebebine gelince: hz. Ali der ki:besmele bir emandır...karşı tarafa emniyette, emin bir yerde olduğunun ifadesidir...ancak bu surede kılıç ile ve anlaşmanın bozulduğyunu karşı tarafa tebliğ eden bir ifade ile başlamaktadır...düşmanla her türlü irtibat kesilir ve ültimatom verilirken besmele bu sure başına yazılmamıştır..nitekim ilk ayet böyle başlamaktadır...
ve devamında gelen ayetlerde de o döneme ait bir olaya dair ifadeler yer almaktadır.. efendim müşriklerle olan bir hadiseye ait ayetlkeri çekip çekip çıkartıp çıkartıp alın size savaşın dedi diye suratımıza çarpmanız cehaletin ötesinde bir şy olmadığı gibi sizi de gülünç duruma düşürecektir...
İnsan üçbeş damla kan, ırmak üçbeş damla su,, Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.. Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek. Söyleyin hayat süren leşler, sizi kim diriltecek...
Ruhun şaad olsun, dünden bugünü görmüş rahmetli, ama doğru söylemiş, dünümüz neydiki, bugünümüzde ne olsun...
İnsan, yaratıcı tarafından yaratılırken, hayvandan ayrıcalıklı, düşünebilen ve konuşabilen iradesi ile hareket edebilen, varlık olarak yaratılmış
hayvandır. bu nedenle hep insan olarak kalmalıyız.
Ey insan! Kuşkusuz sen Rabbine doğru çaba üstüne çaba sarfetmektesin, nihayet O'na varacaksın. (insikak 6)
tek başına içinde bir dünyayı barındıran varlık...cözülmesi en zor varlık...
insan pek perisan yorgun uykusuz ve nicin aci cektiginden bihaber puf ve benim ki yine tani besinde aptal aptal...
Bilgi, zeka, cesaret ve iyi niyet aynı kişide birleşirse, üstün insan doğar...
İnsanın, hayata bulaşmak istemediği günler vardır.
insan...müsveddelerine boğulduk...
insan...kılıklı ifritler etrafta...
insan...nerde halifesi yerin...
insan...nerde görürseniz bana da haber verin...
çok gibi görünüp az olan bir şeyi
İki başlı organizma...
Bir başı her türlü güzelliği üretip yaşayabilme yeteneğinde iken,diğer başı dünyayı yerlebir etmeye yetecek kadar bilgi ve güç sahibidir...
düntadaki en tehlikeli varlığı
insan:
Allahin kulu (dünyada olan her varlik gibi)
günahkar
camurdan yaratilmis
kimisi beyaz kimisi siyah
kimisi zayif kimisi güclü....
saygilarrrrr :-)
Yunus Emre cevaplıyor 'Ete,kemiğe büründüm/Yunus oldum göründüm'
Mükemmel Varlik (?)
Zalim ve Namkör (?)
gah çıkarım gökyüzüne seyreylerim alemi-gah inerim yeryüzüne seyreder alem beni....diyor nesimi...
dünyaya gelmiş en muhteşem yaratıklardan biri. malesef kendi bunun farkında değil...
acizlik...
küçükken hep allaha dua ederdim..bunun nedeni yazlıkta bıraktığım köpeğimdi..onun oralarda ölmemesini insanların ona acı çektirmemesini isterdim.bu yüzden hep derdim ki'noolur hayvanlar insanlar ve bitkiler hep sevgi içinde yaşasın' şimdi düşünüyorum da aptal dediğimiz yaşalrda aslında ne denli gerçekçi imişiz
Sen O Zaman İnsansın
İnsanlık doğup da yaşamak değil
Sadece bir beden taşımak değil
İnsansan insanın kıymetini bil
Sen o zaman, sen o zaman insansın
Yarına bir umut katabildinse
Düşenin elinden tutabildinse
Uyurken huzurla yatabildinse
Sen o zaman, sen o zaman insansın
Hayatın anlamı elbette derin
Yalnız nefes almak değil değerin
İnsanlıktan yana varsa eserin
Sen o zaman, sen o zaman insansın
Gerçekten insan olan; yaratılan en üstün varlıktır.
alçalabilen varlıkta yine insandır
Insan bence Toprak demektir, çünkü insan asildan topraktan yaratilmistir.
kısaca nankör...
Olabildiğince açık, hayatını kasmadan yaşayan insanlara saygım var...
Saygım olan insanları, her şartta severim...Yerinden kımıldamadan, sadece bekleyen ve beklediği geldiğinde de alan ve cevap veren biri için, gönlümde yer açmak bana göre değil... Keşfedilmeyi beklemek, sadece hayata mahsustur...Bence insanlara özgü bir şey değildir...Gerçek bir hümanist olmak gerekir... İnsanlara yeni fikirler sunmada usta olmalı...Hayatı ve getirdiklerini kabul etmek...Ve bu kabullerle, tercübeleri birleştirip yola devam etmeli... Kıvrak, ama yumuşak bir zeka ve sıcak bir kalp ile cevap vermesini bilmek...
Unutmayalım ki, kimse bu hayatta yaptıklarının faturasını, bedelini ödemeden gitmiyor...Erteleyebiliriz, ama bu hayat mutlaka bize bu bedeli ödetiyor...
İnsan
Bir bölünmez ki, insan, onu zaman bölüyor;
İnsan her ân dirilip her saniye ölüyor...
1978
Necip Fazıl Kısakürek |
Benim en dayanamadığım yol, kendine acındırmaktır. Sürekli insanların ona ne kadar haksız davrandığını anlatan, zavallı bir türlü anlaşılamayan BEN'ler.
Diğer taraftan sadece BEN varım diye dolaşanlar vardır ki, onları zaten görüp tanırsınız. Tamam, canım sen oyuncakların tümünü al. Şekerlerin ve de çikolataların çoğunluğu senin olsun, harçlıkların tümünde senin gözün var ama azıcığını bana bırak, gönlünden ne koparsa.
Sana sürekli bunları verdiğimde ve de sürekli kendimden vazgeçtiğimde benim ne hissettiğim hiç önemli değil, çünkü bir gün sen de büyüyeceksin.
Büyüyemezsen de sevgili hayat senin karşına senin kadar açgözlü ve de şımarık bir BEN çıkaracaktır.
Bu durumda seni ona bırakmak gerekir, bazen en iyi tedavi Aynadır. Baktıkça kendini görüp sinirlendiğin.
Ve işte o gün beni hatırladığın...
Bu çağda nesli tükenmiş yaratık türü... Bazıarı hala kendini bu soyun devamı sanıyor olması bu gerçeği değiştirmez...
bir altta verilen ayetlere geçmeden önce;
tevbe suresinden bahsetmek lazım biraz...
nazil oluşu tebük savaşı sonrasına denk gelir...
ve bu sure besmele ile başlamaz...
sebebine gelince:
hz. Ali der ki:besmele bir emandır...karşı tarafa emniyette, emin bir yerde olduğunun ifadesidir...ancak bu surede kılıç ile ve anlaşmanın bozulduğyunu karşı tarafa tebliğ eden bir ifade ile başlamaktadır...düşmanla her türlü irtibat kesilir ve ültimatom verilirken besmele bu sure başına yazılmamıştır..nitekim ilk ayet böyle başlamaktadır...
ve devamında gelen ayetlerde de o döneme ait bir olaya dair ifadeler yer almaktadır.. efendim müşriklerle olan bir hadiseye ait ayetlkeri çekip çekip çıkartıp çıkartıp alın size savaşın dedi diye suratımıza çarpmanız cehaletin ötesinde bir şy olmadığı gibi sizi de gülünç duruma düşürecektir...
bilginize...
Türk Dil Kurumumuzdan aynen aktarıyorum:
''İki eli olan, iki ayak üzerinde dolaşan, sözle anlaşan, akıl ve düşünme yeteneği olan en gelişmiş canlı.''
ve bunun üzerine yorum yapmıyorum..(bilemem ne kadar yorumsuz kalabilirim ama şimdilik böyle :))
İnsan üçbeş damla kan, ırmak üçbeş damla su,,
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu..
Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek.
Söyleyin hayat süren leşler, sizi kim diriltecek...
Ruhun şaad olsun, dünden bugünü görmüş rahmetli, ama doğru söylemiş, dünümüz neydiki, bugünümüzde ne olsun...
Arapçanın güzelliğidir bu zaten.
Kelimelerin farklı anlamlarının olması ve zahirdeki farklılıkların semantik olarak 'aynı' olması..
nisyan da kök kabûl edilebilir...
unutmak demektir ki insana en yakışan anlam sanırım budur...
unutur insan... ezeli...ebedi...dünyayı..ukbayı...
kendini...
unutur da unutur...