insanın nedir ne değil kimdir hiç bir yorum yapamıyorum komik olacak ama ben kim olduğumu öğrenmek için nette geziyordum ve bu soruyla karşılaştım aslında bu soruya cevap verme hakkım yok ama sadec bu kadarını söyleyebilirim 25 yaşındayım ve ben daha kim olduğumu öğrenemedim insan gibi muhteşem yaratılmış bir varlığın tanımını yapacak kadar aklım olduğunu sanmıyorum ama insan neyi çağıştırıyor sorusuna gelince insan deyince aklıma bütün kainat geliyor bunu bütün samimiyetimle söyleyebilirim bir laf duymuştum hatta hadis- i şerif olabilir insan kainatın küçültülmüş halidir. halbuki kainatta hala bilinmeyen o kadar çok şey olmasına rağmen ve kainat denilen çarkın mükemmel ve eksiksiz işlemeye devam etmesine ragmen ve her şeyinde insanlar için yaratıldığı bir inancın mükellefi olarak kusura bakmayın ama insanın tanımını 2 kolu 2 bacağıu vs.. olan sığ bir tanım yapamayacağım. insanın ne olduğunu öğrendiğimizde olay zaten bitmiş olur. :) haliyle o zaman da soru soracak halimiz kalmaz 4 kolluya binmiş oluruz sanırım
Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen Merdumi dide-i ekvan olan ademsin sen (Ey insan kendine iyi bak sen bu alemlerin özüsün,başlı başına bir alemsin yaratılmışların gözbebği olan insansın)
insan, şişirilen kaslar, silinen kırısıklıklarla genç kalmaz. Gençlik, gögüs gerdirmek degil, ihanetlere gögüs gerebilmektir; Yasadığıyla övünebilmek, değişimi göze alabilmek, her an başını alıp gidebilmek, hayata sil baştan başlayabilmektir. Bunu anlayanlar, yüzündeki çizgilerle yaşlanır,ama ihtiyarlamazlar...
yaratılmış en değerli varlıktır,duygu ve akıl gibi güçleri kimi zaman zafer kimi zamanda katliam için kullanan onurlu aynı zamanda bazı durumlarda en şerefsiz varlıktır.
insan tekil bi yaratıktır, her fırsatta yalnız kalmak için çabalar, yalnız kalabilemek için toplumsallaşır, ki bunun faydası yalnızlığına, tek başına kalmak istediğinde kurallarla diğerlerini kendinden uzak tutabilir. bugün hepimiz boşuna bi dağ evi sahil kenarı uçurum dibi evlerin hayalini kurmuyoruz hepimiz insanız neticede:D
Vardım, Varım, Var olacağım zamanın sonuna dek, Çünkü sonsuzum ben.
Yüzdüm sonsuzluğun geniş fezasında Uçtum hayal dünyasında, Yüce ışığın çemberine yaklaştım Ve işte tutsağıyım maddenin şimdi.
Konfüçyüs’ün öğretilerini dinledim, Kulak verdim Brahma’nın bilgeliğine, Buda’nın yanına oturdum bilgi ağacının altında, Ve işte savaşıyorum bilgisizlik ve inkârla şimdi.
Gördüm Babil’in gücünü, Mısır’ın şerefini ve Roma’nın azametini Hala görmekteyim bütün bu ülkelerde Zayıflık, aşağılanmışlık ve küçüklüğü.
Birlikte oturdum Ayndur’un büyücüleriyle, Asur’un rahipleriyle ve Filistin’in peygamberleriyle Hep Gerçeğin Şarkısını Söyledim.
Ezberledim Hindistan’a inen bilgiyi, Ezberledim Arapların yüreğindeki Fışkıran şiiri Kavradım Kuzey Afrikalıların hislerinden kopan müziği, Ama hala körüm ve görmüyorum, Sağırım ve duymuyorum.
Dayandım doyumsuz fatihlerin acımasızlığına, Acı çektim baskıcı yöneticilerin zulmünden Ve haddi aşan güçlülere kölelikten, Yine de güçlü kaldım savaşmak için günlerle.
Bütün bunları gördüm ve duydum, daha bir çocukken, Daha gençliğin getirdiklerini de duyup göreceğim, Yaşlanacağım, Mükemmelliğe ulaşacağım Ve Tanrıya döneceğim.
Vardım, Varım, Var olacağım zamanın sonuna dek, Çünkü Sonsuzum ben.
İNSAN...Gerçek bir karmaşa ancak olağanüstü yeteneklerle bezenmiş kainat hizmetine sunulmuş düşünen anlayan üreten varlık. Hala var oluş sebeplerini arayan hala pek çok şifreyi çözemeyen ama yaratılan tüm varlıkların ötesinde özel dizayn edilmiştir. İnsan bana kainatın varolma sebebini çağrıştırıyor biz varsak dünya hoş yoksak herşey boş...
Insan, insan olmaktir,kendini tanimaktir, sen kendini tanimazsan, bunca okumak ne demektir. Insan olmak insanin kendini tanimlamasina yetmez. Insan tanimlanamaz.O sir insana yaratilisindan dolayi verilmemistir. Insan olmanin sirri da yatar.
insan yaratılmış varlıklar ıçerısınde en asil ama en aciz olan yaratıktır
İNSAN BENİM, İNSAN SENSİN İNSAN ESMER,SARI,GRİ,BEYAZ,İNSAN VARLIK, İNSAN YOKLUK SONSUZLUK, İNSAN HERŞEYDİR BELKİDE HİÇBİRŞEDİR AMA kendisir
İnsan: yok olmaya yüz tutmuş canlılar grubuna girmek üzere. İnsan olmanın getirdiği insanlık günümüzde meziyet artık sonumuz hayrola
Bu kutuya sığmayacak kadar çok şeyi :) Güzellikleri ve çirkinlikleri. Ahlakı ve ahlaksızlığı. Herşeye rağmen insanları çok seviyorum.
nankör bişeydir..
varlıkların en aşşağılığı
aynı zamanda en üstünüdür
iki seçimden birini yapmaya yetkili tek yaratıktır
insanın nedir ne değil kimdir hiç bir yorum yapamıyorum komik olacak ama ben kim olduğumu öğrenmek için nette geziyordum ve bu soruyla karşılaştım aslında bu soruya cevap verme hakkım yok ama sadec bu kadarını söyleyebilirim 25 yaşındayım ve ben daha kim olduğumu öğrenemedim insan gibi muhteşem yaratılmış bir varlığın tanımını yapacak kadar aklım olduğunu sanmıyorum ama insan neyi çağıştırıyor sorusuna gelince insan deyince aklıma bütün kainat geliyor bunu bütün samimiyetimle söyleyebilirim bir laf duymuştum hatta hadis- i şerif olabilir insan kainatın küçültülmüş halidir. halbuki kainatta hala bilinmeyen o kadar çok şey olmasına rağmen ve kainat denilen çarkın mükemmel ve eksiksiz işlemeye devam etmesine ragmen ve her şeyinde insanlar için yaratıldığı bir inancın mükellefi olarak kusura bakmayın ama insanın tanımını 2 kolu 2 bacağıu vs.. olan sığ bir tanım yapamayacağım. insanın ne olduğunu öğrendiğimizde olay zaten bitmiş olur. :) haliyle o zaman da soru soracak halimiz kalmaz 4 kolluya binmiş oluruz sanırım
İÇİNDEKİ 'BEN'İ KEŞFETTİĞİNDE YARATICI İLE YÜZYÜZE GELEN, 'BİZ' OLMAYI KAVRADIĞINDA KEMALAT KAZANAN EVRENİN GERÇEKTEN İHTİYACI OLAN MUHTEŞEM VARLIK.
en yüce yaratılmış!
yaratılmışların en harikası ama en nankörü
tüm iyiliklerin ve tüm kötülüklerin öznesi...hayatı karmaşıklaştıran bir et yığını...
Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen
Merdumi dide-i ekvan olan ademsin sen
(Ey insan kendine iyi bak sen bu alemlerin özüsün,başlı başına bir alemsin
yaratılmışların gözbebği olan insansın)
insan
sakın gözlerini kapatma
dünyayı verseler, ahireti unutup nefsine kansan;
ölümü hatırlayıp doğrulamazmısın ey insan...?
insan!
olanlar bide olduğunu sananlar olmak üzere 2 çeşitlilerdir!
insan, şişirilen kaslar, silinen kırısıklıklarla genç kalmaz.
Gençlik, gögüs gerdirmek degil, ihanetlere gögüs gerebilmektir;
Yasadığıyla övünebilmek, değişimi göze alabilmek, her an başını alıp gidebilmek, hayata sil baştan başlayabilmektir.
Bunu anlayanlar, yüzündeki çizgilerle yaşlanır,ama ihtiyarlamazlar...
-Can Dündar-
Şüphesiz biz insanı, karmaşık olan bir damla sudan yarattık. Onu deniyoruz. Bundan dolayı onu işiten ve gören yaptık. İnsan süresi 2.ayet
yaratılmış en değerli varlıktır,duygu ve akıl gibi güçleri kimi zaman zafer kimi zamanda katliam için kullanan onurlu aynı zamanda bazı durumlarda en şerefsiz varlıktır.
Bazen bir hiç, bazen HERŞEY dir insan.
Hangi güçlüktür ki gayrete gelince kolaylaşmasın?
Hangi korkunç şey varki insandan korkmasın?
MEHMET AKİF
hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen,
merdüm-i dide-i ekvan olan ademsin sen.
inandığı kadardır.
isyan ve nisyandan müteşekkil aciz bir hayvan..hayvan-ı natıka..
her insan biraz uçurum..
insan tekil bi yaratıktır, her fırsatta yalnız kalmak için çabalar, yalnız kalabilemek için toplumsallaşır, ki bunun faydası yalnızlığına, tek başına kalmak istediğinde kurallarla diğerlerini kendinden uzak tutabilir. bugün hepimiz boşuna bi dağ evi sahil kenarı uçurum dibi evlerin hayalini kurmuyoruz hepimiz insanız neticede:D
yaradılmış yüce varlık
İnsanın Şarkısı
Vardım,
Varım,
Var olacağım zamanın sonuna dek,
Çünkü sonsuzum ben.
Yüzdüm sonsuzluğun geniş fezasında
Uçtum hayal dünyasında,
Yüce ışığın çemberine yaklaştım
Ve işte tutsağıyım maddenin şimdi.
Konfüçyüs’ün öğretilerini dinledim,
Kulak verdim Brahma’nın bilgeliğine,
Buda’nın yanına oturdum bilgi ağacının altında,
Ve işte savaşıyorum bilgisizlik ve inkârla şimdi.
Sina’nın üstündeydim,
Yehova Musa’ya göründüğünde,
Ürdün’ün ötesindeydim,
Gördüm Nasıralı İsa’nın mucizelerini,
Medine’deydim,
Dinledim Arapların elçisinin sözlerini
Ve işte kuşkunun esiriyim şimdi.
Gördüm Babil’in gücünü,
Mısır’ın şerefini ve Roma’nın azametini
Hala görmekteyim bütün bu ülkelerde
Zayıflık, aşağılanmışlık ve küçüklüğü.
Birlikte oturdum Ayndur’un büyücüleriyle,
Asur’un rahipleriyle ve Filistin’in peygamberleriyle
Hep Gerçeğin Şarkısını Söyledim.
Ezberledim Hindistan’a inen bilgiyi,
Ezberledim Arapların yüreğindeki Fışkıran şiiri
Kavradım Kuzey Afrikalıların hislerinden kopan müziği,
Ama hala körüm ve görmüyorum,
Sağırım ve duymuyorum.
Dayandım doyumsuz fatihlerin acımasızlığına,
Acı çektim baskıcı yöneticilerin zulmünden
Ve haddi aşan güçlülere kölelikten,
Yine de güçlü kaldım savaşmak için günlerle.
Bütün bunları gördüm ve duydum, daha bir çocukken,
Daha gençliğin getirdiklerini de duyup göreceğim,
Yaşlanacağım,
Mükemmelliğe ulaşacağım
Ve Tanrıya döneceğim.
Vardım,
Varım,
Var olacağım zamanın sonuna dek,
Çünkü Sonsuzum ben.
Halil Cibran
İNSAN...Gerçek bir karmaşa ancak olağanüstü yeteneklerle bezenmiş kainat hizmetine sunulmuş düşünen anlayan üreten varlık.
Hala var oluş sebeplerini arayan hala pek çok şifreyi çözemeyen ama yaratılan tüm varlıkların ötesinde özel dizayn edilmiştir.
İnsan bana kainatın varolma sebebini çağrıştırıyor biz varsak dünya hoş yoksak herşey boş...
Insan, insan olmaktir,kendini tanimaktir, sen kendini tanimazsan, bunca okumak ne demektir. Insan olmak insanin kendini tanimlamasina yetmez. Insan tanimlanamaz.O sir insana yaratilisindan dolayi verilmemistir. Insan olmanin sirri da yatar.
Tarifi çok zor varlıktır.