bir parçam gibisin hüzün...seni seviyorum..gelip konuyorsun ansızın yüreğime.. beni alıp götürüyorsun çok uzaklara.. acıtıyorsun yüreğimi ama ben seni seviyorum hüzün iyki varsın..olmasaydın onca şiiri nasıl yazardım :)
kapı, pencere...neden olduğunu tam bilmiyorum elbetteki sizlerden bir kaç profösör çıkıp bir fikir atabilir ortaya, kendinden emin ama çocukluğumdan beri başka evlerin kapıları, penceden sezilen evi içi hüzünlendirir beni...
aşklarım vardır benim ne beni ne de mavili hüzünler güzelini anlatır bir yelkovan rüzgarıdır düşlerim yaşanmayan bir masalda güneşi hep yokolan acılarımla beni aldatır görünen hep gece oldu gözlerimde yanan çocuğa ölüp dirilen bedendim ben yalnızcakaçtığım köşelerde birileri bekler alırlar gözyaşlarımı yeni doğmuş denizlere dökerler bittiği yerden geri döndü masallar düşlerin ressamı hep mavilerei arzular boncuklar düşer merdivenlerden o hep boncukları kovalar değişen zaman mıydı yoksa içi boş değişkenler mi olduk bütün aşklarım adına hoşçakal dünya sen hüzünler güzeliydin düşlerime mavilerde girip sonra kaybolan
gurbet yumakları ördüm ellerimde kalbine dair bütün limanların dinlenen gemilerine doğru koştum her vakit
patetes ve soğuk içecek ne de güzel giderdi aşklar sohbetinde yazgıya yenilen büyük sevdalardık yalnızca bittiği yerden geri döndü masallar düşlerin ressamı hep mavilerei arzular boncuklar düşer merdivenlerden o hep boncukları kovalar değişen zaman mıydı yoksa içi boş değişkenler mi olduk bütün aşklarım adına hoşçakal dünya sen hüzünler güzeliydin düşlerime mavilerde girip sonra kaybolan...
sevdigin ve sevildigin halde onsuz yasamak ve ona dair ne varsa hatirlamak..kisacik dakikalarda sevgini anlatmaya calismak ve aylarca onu gorememek....
hayat zaten tamamen hüzün degil mi?ne zaman ne olacagını bilmeden bir sağa sola savruluyoruz..en mutlu anımızda bile bizi hüzünlendiren bir seyler oluyor...hüzün paylaşılmayan tek duygu...
'el-farah seb'ate eyyâm vel huzn tûlül ömr...'
sevinç yedi gün sürer, hüzün bir ömür boyu...
İçimde bir hüzün war yıllardır bitmek tükenmek bilmeyen,sonu bucağı olmayan......
ne zaman son bulacağıda bilinmeyen.
uzaklardan geliyor bir hüzün,
sakin ola ki kapiyi acma Tüzün...
bir parçam gibisin hüzün...seni seviyorum..gelip konuyorsun ansızın yüreğime.. beni alıp götürüyorsun çok uzaklara.. acıtıyorsun yüreğimi ama ben seni seviyorum hüzün iyki varsın..olmasaydın onca şiiri nasıl yazardım :)
'İçimde acıyan bir yer' var diyen ruhumun en yalnız olduğu andır.
insanlık hallerinden, kuşağı kuşağa bağlayan rabıtalardan.
'melâli anlamayan nesle aşinâ değiliz' demiş haşim. ne güzel demiş, biz hüzünle tâ bezm i elestten tanışığız.
'o zaman ki bezm i canda bölüşüldü kâle i kâm
bize hisse i mahabbet dîl i pâre pâre düşdü'
(gâlip dede)
menem kaafile salâr kârbân ı gaamem
müsâfir i reh i sahra yı mihnet ü elemem
hakir bahma mene kimesneden sağınma kemem
fakîr i pâdşeh-âsâ gedâ yı muhteşemem..
(fuzûli)
kapı, pencere...neden olduğunu tam bilmiyorum elbetteki sizlerden bir kaç profösör çıkıp bir fikir atabilir ortaya, kendinden emin ama çocukluğumdan beri başka evlerin kapıları, penceden sezilen evi içi hüzünlendirir beni...
Dilde gam var şimdilik lutfeyle gelme ey sûrur
Olamaz bir hânede mihmân mihmân üstüne...
Rasih
(Gönülde hüzün var şimdilik lutfeyle gelme ey neşe
Bir ev içerisinde misafir misafir üstüne ağırlanmaz..)
Ne hoş bir yorum... ne kadar tatlı bir ifade....
duygularin padisahidir...
hic bir seyin anlaminin kalmadigini anladiginda icini saran lacivertliktir...
yelkenin gözyaşları..........
aşklarım vardır benim
ne beni ne de mavili hüzünler güzelini anlatır
bir yelkovan rüzgarıdır düşlerim
yaşanmayan bir masalda
güneşi hep yokolan acılarımla beni aldatır
görünen hep gece oldu gözlerimde yanan çocuğa
ölüp dirilen bedendim ben yalnızcakaçtığım köşelerde birileri bekler
alırlar gözyaşlarımı yeni doğmuş denizlere dökerler
bittiği yerden geri döndü masallar
düşlerin ressamı hep mavilerei arzular
boncuklar düşer merdivenlerden
o hep boncukları kovalar
değişen zaman mıydı
yoksa içi boş değişkenler mi olduk
bütün aşklarım adına hoşçakal dünya
sen hüzünler güzeliydin
düşlerime mavilerde girip sonra kaybolan
gurbet yumakları ördüm ellerimde kalbine dair
bütün limanların dinlenen gemilerine doğru koştum her vakit
patetes ve soğuk içecek ne de güzel giderdi
aşklar sohbetinde
yazgıya yenilen büyük sevdalardık yalnızca
bittiği yerden geri döndü masallar
düşlerin ressamı hep mavilerei arzular
boncuklar düşer merdivenlerden
o hep boncukları kovalar
değişen zaman mıydı
yoksa içi boş değişkenler mi olduk
bütün aşklarım adına hoşçakal dünya
sen hüzünler güzeliydin
düşlerime mavilerde girip sonra kaybolan...
gün batımı..
hayatın kendisidir hüzün.yağmurun sahibidir, içinde gökkuşağını barındıran...
Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş......
hüzün aşktantan daha vefali, daha samimi ve daha gercektir.....
sevdigin ve sevildigin halde onsuz yasamak ve ona dair ne varsa hatirlamak..kisacik dakikalarda sevgini anlatmaya calismak ve aylarca onu gorememek....
Hüznümün sebebi uzağımdaki...yüzün
Gidişinle payıma düşen kördüğüm...HÜZÜN
sabah çıktığın evi akşama özlemektir Hüzün!
Kesik iki dalın birbirine dokunmasıdır Hüzün!
Gemiler uyurken kendinle konuşmandır Hüzün!
Gidenden geriye kalan Aşktır hüzün...
Tren son istasyona doğru giderken,yağan yağmura bakıp geçmiş günleri hatırlamaktır.
Hüzün,güneşli cıvıl cıvıl bir bahar sabahında beyazı siyah görmektir...
Yaman bir sessizlik içinde boğazınız yanar,hüzünler çoğalır çocuksu gülüşlerde...
hayat zaten tamamen hüzün degil mi?ne zaman ne olacagını bilmeden bir sağa sola savruluyoruz..en mutlu anımızda bile bizi hüzünlendiren bir seyler oluyor...hüzün paylaşılmayan tek duygu...