Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Asi Hayat 08.06.2007 - 15:35

bir zamanlar ailelerin parçalanmadığı,bir ev,bir tarla,bir öküz,bir saban ve bir geçim, yaşandığı zamanlar..aynı teknede hamur,aynı tencerede yemek,aynı tasta kaşıklar..bir odada bir yığın yer yatağı,kiminin karanlığa karışmış çocuk çabası,kiminin 'nooluyor'a kulak kabartısı..ırgat olsun adına yapılan bir sürü çocuk..okul yok,okumak yok...şimdilerde çalışan aileler..sabah herkes işine,akşam herkes kendi dünyasına..otel gibi kullanılan evler,sinema salonu gibi salonlar,kuru,yavan bir sessizlik..adı geçim..! ! ! çalışan ana babaların neredeyse tümünün ve çocuklarının aile yansımaları..hepsi bir aynaya bakar gibi.. tüm sevginin çocuğun eline sıkıştırılan bir kaç kuruşa devredildiği aile yansıması...yani hayatın bir kesitinde ki bu kesit en önemli kesit ucuza kapamak bu kesiti...sen sana ben bana...yaşayabilidiğin,kabullenebildiğin,içine içine döndüğün,yalnızlıklara sığındığın,zamanla asıl yalnızlığın kabulü eşiğinde çırpınmaların faydasız kalacağı,sorumsuzluğun zirveye vurduğu,ama, 'çocuk sorunlu çıkt'ı nidalarının yalancılığı,kabahatlerin çocuklar da arandığı, sen sana ben bana yaşam..ama gerçekte acı yaşam..((((((
ve aileler bunun farkında bile olamıyor..ne zaman mı oluyorlar...BİLMEYECEK NE VAR Kİ..? ?
sonrası kırılma noktası hayata....! ! ! !

Nihan Koçyiğit 24.08.2006 - 23:46

jenerik hayatlar.

Oktay Karaca 23.02.2005 - 16:10

notası yoktur bunların