ey topraklara bulanmış misafir! Eteğinde ne gizlemektesin kuru ve ölü yapraklardan başka? Dünyaya verecek neyin var koyu sessiz günbatımların, şairin gönlüne yıktığın hüzünden başka? ...
Güz, ey mihnet yüklü terâne seni! Güz, solgun tebessümler sahibi seni!
Sonbahar'in bir diger adidir... Ama, ne zaman baslikta gectigi gibi duysam, aklima, daha dogrusu dilimin ucuna Guz Gulleri sarkisi gelir...
Inanki aglamadim
Huzunluyum sadece
Gozlerimdeki yaslar cig gibi
Yagar boyle her gece
Guz gulleri gibiyim
Hic bahar yasamadim
Ya sevmeyi bilmedim yillarca
Ya sevince gec kaldim
Simdi delicesine
Sevmek istesem bile
Sonbahar sisi cokmus ustume
Sevincim buruk yine
Guz gulleri gibiyim
Hic bahar yasamadim
Ya sevmeyi bilmedim yillarca
Ya sevince gec kaldim...
ey topraklara bulanmış misafir!
Eteğinde ne gizlemektesin
kuru ve ölü yapraklardan başka?
Dünyaya verecek neyin var
koyu
sessiz günbatımların, şairin gönlüne yıktığın hüzünden başka?
...
Güz, ey mihnet yüklü terâne seni!
Güz, solgun tebessümler sahibi seni!
İlkbaharın aksine olan tavırlarıyla tanınan,sonbaharın eş anlamlısı olan kelime.
Hulki Aktunç'un beşinci öykü kitabı 'Güz Her Şeyi Bilir'i anımsatıyor.
Söylemi bile hüznü çağrıştırıyor..
yollardayım
ayaklarımın altında dökülmüş güz yaprakları
gidiyorum yönüm belli değil
ellerim cebimde
cebimde sırlarım
içimde güzün hüznü
gidiyorum
ve mevsimlerden güz....
sıcak bir soğukluk ve terkedilmişlik duygusuyla sarmalanmış yalnızlık kokusu
nedense hep bir güz yaprağı..