güven sorumluluk demek..her insanın aaradığı lakin verecek güçte olmadığı bi deryaaaa..korku.kaçış...inanç..beklenti....güven hislerinin kaybedilme korkusudur..
güven düşütüğün batakta tutunduğun dal, dar da kaldığında sığındığın liman, yıkıldığında dayandığında onurlu bir çınar, ihanette koştuğun yaralarını sardığın dermeandır, kaybettiğinde güvendiğin dağlara karlar yağınca aslında, hata fazlasıyla kendini içini açmanda dır, olduğunca saklamadan dökülmen sığınmandır, karşılığı bu olmamalıdır belki ama yaşanacak her şey yaşanır her şey olmak zorundadır hayatta, güven ağır bir yük gibidiri başkalarına verirken sunraken dikkat edilecek hassas bir terazi kefesidir, başkalarının güvenini kazanmakta ise alırken pahalıya alınan değerli kıymetli bir mücevher olarak görülmeli değeri hiç kaybettirilmemelidir
insanlardaki herşeyi garanti alma arzusu ve tehlikeden uzak olma utopyası ile ilgili bir his. insanın kendi his ve eylemlerine güvenmesi bile oldukça zorken başkasına tamamıyla güvenmesi imkansızdır ve ısrarla bunu beklemesi gaflettendir...insan güvense bile bir başkasına bu anlık bir illüzyondan başka bir şey değildir. ve sonu kaçınılmaz olarak hayalkırıklığıdır...
Bir Zamanlar Üç Arkadaş Varmış. AŞK,DOSTLUK ve GÜVEN… Üçü bir arada oldumu harikaymış her şey. Gün gelmiş Aşkın işi çıkmış. Ama Arkadaşlarından ayrılmadan önce söz verdirmiş onlara: “ Beni özlediğinizde gelin demiş.Nerede gözleri arzuyla dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben oradayım”demiş ve ayrılmış onlardan. Bir zaman sonra Peki demiş Dostluk,Güvene; ”Madem öyle bende yoluma düşeyim.Görev çağırır.Ama merak etme,nerede birbirlerine hasretle sarılıp birlikte ağlayan iki insanı görürsen işte beni orada bulursun”
Güven ağzını açmış veda etmek için ama dostluk ayrılmış arkadaşının yanından onun son sözünü dinlemeden.Ve gitmiş uzaklara.
16. yüzyılda Osmanlı Devleti'nin gelişme yolu üzerinde direnmiş ve Türk orduları ile savaşa tutuşmuş olmasından dolayı Katolik Avrupa tarafından kendisine ^^Hıristiyanlığın şövalyesi^^ unvanı verilen Boğdan Beyi Büyük Stefan'ın ölüm döşeğin de, evlatlarına gayet ibretli bir şekilde:
^^Belki de yakında himayeye muhtaç olacaksınız, Asla Rus'a yanaşmayın, Haindir, sizi yok eder. Fakat kendinizi Türklere emanet edin. Adil ve merhametlidirler^^ diyerek nasihat ettiğini…
GÜVEN... hayatımda okudugum en güzel roman..............................bu memleketin gerçek tarihini ögrenmek isteyen herkesin okuması gereken bir roman,bir nevi tarihi belge.......................
İnsanlara güven duygusunu kaybetmiş, karşısındaki insan ne kadar dürüst olursa olsun hep şüphe ile yaklaşan, alemi sahtekar kendisini dürüst (!) sanan insanlardan nefret ediyorum! ! !
güvenmek kime neye nasıl helede bu zamanda ve bu sartlarda... aman olan bıten herseye ragjmen guvenmek guvenmek guvenme....guven dolu bır toplumda guvenerek ve guvenılerek yasayabılmek dılegıyle.
Hayatımızdakilerin korku, zorunluluk ve suçluluk duyduğu için değil, yalnızca istediği ve önemsediği için bizimle birlikte kaldığına inandığımız zaman kendimizi güvende hissederiz...
insanı yıkan duygu güvenmek insan heop guvendikelri yuzunden uzulur babamın bana altın tavsiyelerinden biride 'insan anasını karnından yanlız dogar yanlız buyur yanlız ölür 'demişti bence dogru asla birine guven meyecen bu adam baban da olcak onada guvenme
GÜVENdiğim her gemi yüreğimin açıklarında bana acı çektirerek battı,bu sebeptendir ki denizlerimde boğulduğum vakit uzanmayan ellerle olur benliğimin ölümü.....İŞTE BENCE BÖYLE BİRŞEYDİR güven
guvenle alakası olmayan insan dışı yaratık
hayat budur işte
güven sorumluluk demek..her insanın aaradığı lakin verecek güçte olmadığı bi deryaaaa..korku.kaçış...inanç..beklenti....güven hislerinin kaybedilme korkusudur..
güven düşütüğün batakta tutunduğun dal, dar da kaldığında sığındığın liman, yıkıldığında dayandığında onurlu bir çınar, ihanette koştuğun yaralarını sardığın dermeandır, kaybettiğinde güvendiğin dağlara karlar yağınca aslında, hata fazlasıyla kendini içini açmanda dır, olduğunca saklamadan dökülmen sığınmandır, karşılığı bu olmamalıdır belki ama yaşanacak her şey yaşanır her şey olmak zorundadır hayatta, güven ağır bir yük gibidiri başkalarına verirken sunraken dikkat edilecek hassas bir terazi kefesidir, başkalarının güvenini kazanmakta ise alırken pahalıya alınan değerli kıymetli bir mücevher olarak görülmeli değeri hiç kaybettirilmemelidir
ayyaş bi koca gibidir..aylar sonra eve girmesine izin verirsin,ağzını burnunu kırıp gider..
bknz:ben böyle değildim yaşarken oldum
sevgiyle alakası olmayan..
'çünkü beni sevsen de
güvenmezsin bana bilirim.' -t.uyar-
birtek kaybedicek hiçbir şeyi olmayan insanlara asla güvenmem...
insanlardaki herşeyi garanti alma arzusu ve tehlikeden uzak olma utopyası ile ilgili bir his. insanın kendi his ve eylemlerine güvenmesi bile oldukça zorken başkasına tamamıyla güvenmesi imkansızdır ve ısrarla bunu beklemesi gaflettendir...insan güvense bile bir başkasına bu anlık bir illüzyondan başka bir şey değildir. ve sonu kaçınılmaz olarak hayalkırıklığıdır...
'çocukluk' arkadaşım ;)
güven karşıma çıkan ve geri giden bir gerçektir.sana sevgim bitsede güvenim asla bitmezz sevgilimm...
Herşey onunla başlar.
Bir Zamanlar Üç Arkadaş Varmış.
AŞK,DOSTLUK ve GÜVEN…
Üçü bir arada oldumu harikaymış her şey.
Gün gelmiş Aşkın işi çıkmış. Ama Arkadaşlarından ayrılmadan önce söz verdirmiş onlara:
“ Beni özlediğinizde gelin demiş.Nerede gözleri arzuyla dolu birbirlerine bakan bir çift görürseniz ben oradayım”demiş ve ayrılmış onlardan.
Bir zaman sonra
Peki demiş Dostluk,Güvene; ”Madem öyle bende yoluma düşeyim.Görev çağırır.Ama merak etme,nerede birbirlerine hasretle sarılıp birlikte ağlayan iki insanı görürsen işte beni orada bulursun”
Güven ağzını açmış veda etmek için ama dostluk ayrılmış arkadaşının yanından onun son sözünü dinlemeden.Ve gitmiş uzaklara.
Güven sessizce içinden geçirmiş elinde olmadan:
”Beni kaybederseniz,bir daha ASLA bulamazsınız….”
Bir kişiye güvenmek demek, kişinin herhangi bir olaya vereceği tepkisini bilmek demektir.
güven vefasızdır, kaybedildiğinde ne yazıkki bi daha geri gelmez.
güven kazanılması çok zor olan ama çok kolay kaybedilen bir duygudur..birinin güvenini kazanmak sabır ve zaman ister..
16. yüzyılda Osmanlı Devleti'nin gelişme yolu üzerinde direnmiş ve Türk orduları ile savaşa tutuşmuş olmasından dolayı Katolik Avrupa tarafından kendisine ^^Hıristiyanlığın şövalyesi^^ unvanı verilen Boğdan Beyi Büyük Stefan'ın ölüm döşeğin de, evlatlarına gayet ibretli bir şekilde:
^^Belki de yakında himayeye muhtaç olacaksınız, Asla Rus'a yanaşmayın, Haindir, sizi yok eder. Fakat kendinizi Türklere emanet edin. Adil ve merhametlidirler^^ diyerek nasihat ettiğini…
Biliyor muydunuz?
Hayatımızın olmazlarından...
GÜVEN... hayatımda okudugum en güzel roman..............................bu memleketin gerçek tarihini ögrenmek isteyen herkesin okuması gereken bir roman,bir nevi tarihi belge.......................
Aşkım güven ödülüme en yakın adayım..
İnsanlara güven duygusunu kaybetmiş, karşısındaki insan ne kadar dürüst olursa olsun hep şüphe ile yaklaşan, alemi sahtekar kendisini dürüst (!) sanan insanlardan nefret ediyorum! ! !
güvenmek kime neye nasıl helede bu zamanda ve bu sartlarda... aman olan bıten herseye ragjmen guvenmek guvenmek guvenme....guven dolu bır toplumda guvenerek ve guvenılerek yasayabılmek dılegıyle.
verebildiğimz kadarını hissettiğimz bir olgu bence.....
Hayatımızdakilerin korku, zorunluluk ve suçluluk duyduğu için değil, yalnızca istediği ve önemsediği için bizimle birlikte kaldığına inandığımız zaman kendimizi güvende hissederiz...
kime verilir
en büyük sırlar,
kime duyulur
güven
o yalan,
bu yalan,
şu yalan,
tüm gözler de öyle.
--
-eto-
bknz.
kaybedilmemesigerekengiller
insanı yıkan duygu güvenmek insan heop guvendikelri yuzunden uzulur babamın bana altın tavsiyelerinden biride 'insan anasını karnından yanlız dogar yanlız buyur yanlız ölür 'demişti bence dogru asla birine guven meyecen bu adam baban da olcak onada guvenme
bir yabancıyla asla...! ! !
sarsıldığım anda içimdeki o sarsılmaz noktayı yakalamaya çalışıyorum...
GÜVENdiğim her gemi yüreğimin açıklarında bana acı çektirerek battı,bu sebeptendir ki denizlerimde boğulduğum vakit uzanmayan ellerle olur benliğimin ölümü.....İŞTE BENCE BÖYLE BİRŞEYDİR güven
Güven kazanımı zor, kaybı ise çok kolay olan bir duygudur. Güven yaşamdaki her yapının temelidir…güven bana her zaman babamı anımsatır.