Bir kuş çiz yavrum yüzüme gözyaşınla Bir kuş tel tel kirpiklerim kanat olsun Bir kuş çırpınan kalbi dudağımda Bir kuş yavrum sıcaklığın beni bulsun. Bahar gelmiş balam benim Bahar gelmiş dayanmış Dalda yaprak bebeciğim Suda köpük uyanmış Kuzulara özenmiş kızım benim Körpe sesler dinlenmiş Ay ışığında yanmış yavrucuğum Onun için beyazmış.........
Sevda otağına misafir oldum Senin aşın “hüzün” olsun dediler Dedim: Sonu yılgınlık Yola düşmek çılgınlık Kâr etmiyor olgunluk Dediler hep bir ağızdan: Yürek denen bu taşı Yumuşatır gözyaşı
Bir gözyaşı, gül mevsiminde güle karşı akarsa aşk olur adı; sevgiyi damıtır en derin yerinden. Suçlardan sonra tenha gecelerde akarsa tevbedir tadı; gönülleri arıtır en kara kirinden. Madem ki gözyaşı bir kutlu demdir, elbette bir erdemdir.
Gözyaşı, insani duygu yoğunluğunun getirdiği kaçınılmaz akış. Gözyaşının oluğu yere rahmet iner, ağlamak insanı özelliktir. Ağlamak merhametin göstergesidir.. Bazı hayvanların dahi, bazı duygusal anlarda, örneğin yavrulaının ölümüne şahit olduklaru anda, ağladıkları görülmüştür. Bunlar rahmetin, merhametin simgesidir.
Gözyaşı, (Göz: beyinle direkt bağlantılı olan organlardan) Akıl kalp beyin üçgeninden süzülenler, ve dahi ruhun anlatmak istedikleri, (Yaş) olur, (Aş) olur mutluluğa, (Aşı) olur acıya.... Beyinle direkt bağlantılı organlar göz, kulak ve burundun ancak bunların içinde sadece göz görür, anlar. Ses ve koku olmadan diğerleri ona muhtaçtır.
Ruhun arınmasıdır akıtılan her gözyaşı..
Kırgınlık,üzgünlük ve sinir halinin dışa vurumudur.Sakinleştiricidir.Bilimsel bi açıklaması olsa gerek..
Bir kuş çiz yavrum yüzüme gözyaşınla
Bir kuş tel tel kirpiklerim kanat olsun
Bir kuş çırpınan kalbi dudağımda
Bir kuş yavrum sıcaklığın beni bulsun.
Bahar gelmiş balam benim
Bahar gelmiş dayanmış
Dalda yaprak bebeciğim
Suda köpük uyanmış
Kuzulara özenmiş kızım benim
Körpe sesler dinlenmiş
Ay ışığında yanmış yavrucuğum
Onun için beyazmış.........
duyguların soyut halden somut hale yolculuğu
benim en çok döktüğüm şeydir gözyaşı...ama zamanla insan ona da alışıyor onu bile sever oluyor
gözyaşım günahlarımın ve hatalarımın örtüsüdür.. Rabbim e döktüğüm gözyaşlarım var birde... onlar bana özeldir...
yüreğimin derinliklerideki engin girdabın olmazlarından sızandır..
İçindeki yangının alevleri..
“Siz söyleyin ey dumanlı dağlar! Gönlüm neye gizli gizli ağlar”
Çok mu şey istedik acaba hayattan? Hiçmi haketmedik sıcak bir sarılmayı hep yalnış kişiler için mi akmalıydı GÖZYAŞLARI...
Dünyanın en güzel incisi, sevenin sevdiğine döktüğü gözyaşıdır..! ! ! ! !
Utanılacak bir şey değildir ağlamak; yürekten süzülüp geliyorsa sevdiği için göz yaşı eğer...
Bir Gözyaşı Biliyorum... Sensizliğe Saatlerce Kan Ağlayan. Bir Gözyaşı Biliyorum Sebebi..SEN.. Sahibi.. BEN..
gözyaşının bile bir görevi vardır, ardından gelecek gülümseme için temizlik yapmak.. yüzümüzden tebessüm eksik olmasın.
Sevda otağına misafir oldum
Senin aşın “hüzün” olsun dediler
Dedim: Sonu yılgınlık
Yola düşmek çılgınlık
Kâr etmiyor olgunluk
Dediler hep bir ağızdan:
Yürek denen bu taşı
Yumuşatır gözyaşı
(alıntı)
Gözyaşının biLe görevi varmış... Ardından geLecek GüLümseme için TemizLik yaparmış.. Hz. Mevlana..
Bir gözyaşı, gül mevsiminde güle karşı akarsa aşk olur adı; sevgiyi damıtır en derin yerinden. Suçlardan sonra tenha gecelerde akarsa tevbedir tadı; gönülleri arıtır en kara kirinden. Madem ki gözyaşı bir kutlu demdir, elbette bir erdemdir.
Yürekteki duyguların dile gelmesi, insanın kalbindeki yağmur, Rahmettir gözyaşı..
Gözyaşı, merhametin, kalpteki sevgi ve şefkâtin eseridir..
Belki vefâlıdır, dinler kalbimi..
Göz yaşımı siler, mesud olurum...
tuzlu su birikmiş gözlerimde..adına gözyaşı mı diyorlar ne
son günlerdeki azığım
yeni umutlara yelken açmak...
koyu bir yalnızlıktır, bir tek kendiniz şahitsiniz eğer içinize doğru yol alıyorsa gözyaşlarınız...
Ey hayâlün halveti nakd-ı revânum mahzeni
Gözyaşı olur revân her dem hayâl itsem seni
Gözyaşı duygudur, acıdır, sessiz yakarıştır çoğu zaman.
Ama unutulmamalıdır ki: 'Timsahlar da gözyaşı döker! '
Gözyaşının oluğu yere rahmet iner,
Bulut ağlayınca, toprakta güller biter.
Gözyaşı, insani duygu yoğunluğunun getirdiği kaçınılmaz akış.
Gözyaşının oluğu yere rahmet iner,
ağlamak insanı özelliktir.
Ağlamak merhametin göstergesidir..
Bazı hayvanların dahi, bazı duygusal anlarda, örneğin yavrulaının ölümüne şahit olduklaru anda, ağladıkları görülmüştür.
Bunlar rahmetin, merhametin simgesidir.
Gözyaşı, (Göz: beyinle direkt bağlantılı olan organlardan) Akıl kalp beyin üçgeninden süzülenler, ve dahi ruhun anlatmak istedikleri, (Yaş) olur, (Aş) olur mutluluğa, (Aşı) olur acıya....
Beyinle direkt bağlantılı organlar göz, kulak ve burundun ancak bunların içinde sadece göz görür, anlar. Ses ve koku olmadan diğerleri ona muhtaçtır.
Sözlerin bittiği....
Duyguların taştığı....
İnsani hal....