Evrâd u Ezkâr sizce ne demek, Evrâd u Ezkâr size neyi çağrıştırıyor?
Evrâd u Ezkâr terimi Mähi Nûr tarafından tarihinde eklendi
Evrâd u Ezkâr terimi Mähi Nûr tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Belirli zamanlarda,belirli sayıdaki tesbihat, selavat ve duaları okuma alışkanlığı.Manevi terakki için olmazsa olmaz eylemlerden.Hak yolcusunun manevi azığı...Birde bayrağında 'İlahii ante Maksudii ve Rızaake Matlubii'olursa nurun alannuur olur! Okuduğu Evradın ve söylemeye alışkanlık haline getirdiği tesbihatın (ezkaarın) Kur'an ve Sünnete dayalı olmasına dikkat etmeli çünkü tarif edilen yol güvenilir ise aranan hedefe ulaşmak kolay ve mansur olur.
Aksatmadan her gün tekrar edilen zikirler...
İstiğfar, sadece tevbe ve istiğfar kalıpları içindeki şekliyle değil, Rabb'e her türlü teveccüh şekliyle de olabilir. İnsan, günlük hayatta bazen bir sürü mâsiyet içinde bocalar durur. Bazen Hak yolunda tam olamayabilir, bazen de niyetinin hâlisliğini her zaman koruyamadığından keyif ve arzularına göre yaşayabilir. Dolayısıyla böyle birinin bu kirli atmosferde duyguları ve havası kirlenebilir. Şimdi bu şekilde kirlenen ve bu kirlerle sarsılan, çizgisini kaybeden bir insanın Cenâb-ı Hakk'a istiğfarla çok teveccüh etmesi lâzımdır ki, böyle bir kirlenme ile meyelan-ı şer gelişmesin. Çünkü Kader Risalesi'nde bu mesele anlatılırken Hz. Üstad, 'Dua ve tevekkül meyelan-ı hayra büyük bir kuvvet verdiği gibi, istiğfar ve tevbe dahi meyelan-ı şerri keser, tecavüzatını kırar.' demektedir. İnsanın hem hayra hem de şerre karşı bir yönüyle istidat ve temayülü vardır. İnsan, kalbinin sesini dinleyip hayra teveccüh etmeli ve evrâd ü ezkârla sürekli kalbinin derinliklerine doğru yelken açmalıdır.
Evrâd ü ezkârla meşgul olma, insanın günlük yaşantısının ayrılmaz bir parçası olmalıdır. İnsan, kendisini zorlamalı ve gününün iki-üç saatini evrâd ü ezkârla donatmalı ve zenginleştirmelidir. Bunu yaparken de 'Allahım! Ben daha fazlasını yapardım ama yaptığım bunca iş arasında daha fazlasını da yapamıyorum. Beni mazur gör...' demelidir. Yani meselâ günde yüz 'Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh', yüz defa 'Sübhânallâhi vebihamdihi sübhanallahilazim', yüz defa 'Estağfirullah' diyen bir insan şöyle düşünmelidir: 'Rabbim! Bunca insanın baktığı bir yerde, bu vapurun içinde küreklerden önemlisini çekmeye bir yönüyle mahkûm bir yönüyle de memur ettiğiniz bir noktada bulunan bir insan için okuduğum bu evrâd çok azdır ama, ben Senin engin inayetine sığınıyor ve 'Adede halgık ve rıdâ nefsik ve zinete arşik ve midâde kelimâtik...' dualarında ifade edilen 'Mahlukatın sayısınca, rıza ufku seviyesinde, Arş'ının ağırlığınca ve kelimâtının mürekkebi kadar...' sonsuzluk ifade eden rakamları zikrederek, o rakamlar sayısınca söylemiş kabul edilmemi bekliyorum. Sen benim bu az amelimi çok kabul eyle.'
Evrâd, sözlükte 'gelmek, çeşmeye varmak, suya gelen topluluk, akan su ve dere' gibi mânâları olan vird kelimesinin çoğuludur. Kelime zamanla, gece ibadete ayrılan vakit, Kur? ân'dan her bir cüz, her gün rutin olarak okunması görev hâline getirilen dua veya zikir gibi anlamlar için de kullanılır.