© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
fikrin bütün hoyratsızlığına merhaba....(meriçten..ama kaynağını bilmiyorum)
O' nu okuduğum zaman yazma ihtiyacı hissediyorum...
Düşündürüyor...araştırmak zorunda kalıyorum...
Bizim toplumumuz için farklı..
Tersine tercüme hamlesi fikrine hayranım...
ustad, dagitmayip da toplasaydi eger herhalde onu daha cok severdim...
bende üç numara....
Kıymeti vefatından sonra anlaşılanlardan... ne kadar anlıyorsak.....
Sağlığında bir nice ehl-i hünerin
Bir tutam tuzu yoktur aşına
Öldürüp evvel onu açlıktan
Sonra da bir türbe dikerler başına..
Ferit Kam
sadece 'bu ülke' sini okudum diğerlerini okummaya henüz gücün yetmedi müthiş bir fikir atmosferi var günde 1-2 sayfadan fazla okunmuyor..o bir filozof düşünür...
Sabahın ilk ışıklarıyla uyanmayı unutmuşbir millete; doğudan getirdiği, batıya ulaştırdığı nurları saçan ve kör beyinlerin asla duyamayacağı çığlıklarla çağlara seslenen adam...
'Önce sarhoş oluyorum. Mektubun bir beste. Rüyada dinlenen, çocuklukta dinlenen, başka bir dunyada dinlenen bir beste.. Neler söylüyor? Anlamıyorum. Bir kuş cıvıltısı, bir derenin sesi, bir ninni. Sonra yudum yudum tadıyorum satırları, kelime kelime, hece hece tadıyorum. Avuçlarıma alıyorum kelimeleri, okşuyorum. Kimi bir elmas gibi sert, kanatıyor, kimi kadife gibi yumuşak, göz yaşı gibi ılık. Bütün acılarımı takdis ediyorum.'
Jurnal Cilt 2 / Cemil Meriç
Önce sarhoş oluyorum. Mektubun bir beste. Rüyada dinlenen, çocuklukta dinlenen, başka bir dunyada dinlenen bir beste.. Neler söylüyor? Anlamıyorum. Bir kuş cıvıltısı, bir derenin sesi, bir ninni. Sonra yudum yudum tadıyorum satırları, kelime kelime, hece hece tadıyorum. Avuçlarıma alıyorum kelimeleri, okşuyorum. Kimi bir elmas gibi sert, kanatıyor, kimi kadife gibi yumuşak, göz yaşı gibi ılık. Bütün acılarımı takdis ediyorum.
Jurnal Cilt 2 / Cemil Meriç
yazdiklariyla nesir uslubunun sahikalarindan birisini cikarmistir meydana...gercekten cok samimi ve etkileyici uslubu vardir...ustadin tahlil yetenegi cok parlaktir, zaten butun o edebiyat elestirilerini okuyan bunu hemencecik itiraf eder...
peki fikir menbai olarak nerededir? bilemiyorum ama galiba islamoglunun bir sozuydu cemil meric icin diyordu ki ustad musluman bir mutefekkirdir ama tam anlamiyla Islam mutefekkiri olamamistir.cunku batinin pinarindan almaktadir suyunu...evet ustad bati edebiyatini tahlil ederken batiya bir anlamda kendi eserlerinin ne manaya geldigini de bir hoca uslubuyla ogretir...ama Islam kulturu baglaminda sanki biraz eksikleri vardir...evet sanki vardir!
cemil meric dusunce tarihimizde bir ucubedir tek kelimeyle...siradisidir, inanilmazdir...fikir ve edebiyatin beethoven'idir...korken goren adam demek isigi icinden adam demektir, cemil meric demektir...bir dostum bir zaman bana soyle demisti: cemil meric kulliyatini tekrar okumaya basladim, yahu adam sanki her seyi biliyor! ..
GERİCİ KİM?
Canavarlarla dolu bir ormandayız. Yolumuzu hayaletler kesiyor. Tanımadığımız bir dünya bu. İthal malı mefhumların kaypak ve karanlık dünyası. Gerçek, kelimelerin arkasında kayboluyor.
Ne güzel tarif; “Gerici: Bir toplumun gelişmesini sağlayacak hiçbir yeniliği istemeyen, her yönüyle eskiyi özleyen ve eski düzeni getirmeye çalışan (kimse) ” (Meydan – Larousse) . Tarifin tek kusuru bu ucûbenin hangi çağda, hangi ülkede yaşadığını söylememesi.
Murdar bir hâl’den muhteşem bir maziye kanatlanmak gericilikse, her namuslu insan gericidir.
4. Murad’a, Süleyman devrine dön! Diye haykıran Koçi Bey, Reşit Paşa’ya kadar Osmanlı Devleti’nin bütün ıslahatçıları gerici. Dante, yaşadığı çağdan iğrenir. Balzac eserini iki ezelî hakikatin ışığında yazar: Kilise ve krallık. Dostoyevski maziye âşık. Dante gerici, Balzac gerici, Dostoyevski gerici!
Gerici, ilerici... Düşünce hürriyeti bu mülevves kelimelerin esaretinden kurtulmakla başlar, düşünce hürriyeti ve düşünce namusu.
CEMİL MERİÇ
(Bu Ülke S.73)
Düşünce adamı bir zümrenin emir kulu değildir. Hiçbir merkezden talimat almaz. Bir partiye bağlı olmayabilir. Ama tarihe angajedir. Yani vatandaş olarak vazifeleri vardır: Belli savaşları kabul etmesi, belli tehlikeleri göze alması lazımdır. Bir devrin şuuru olmak zorundadır o. Başlıca vazifesi: Bütün hakikatleri yoklamak, bütün yalanların maskesini yırtmak, kalabalığa doğruyu göstermek.
Bazen yangın kulesindeki nöbetçi olacaktır, bazen engine açılan geminin kılavuzu. Sokakta insanlar boğazlanırken, düşüncenin asaletine sığınarak elini kolunu bağlamak, düşünceye ihanettir.
CEMİL MERİÇ
'Onlar sürü yavrum. Zincirlerinden başka kaybedecek neleri var? Karanlıktan geldiler, karanlığa gidiyorlar. Ummandaki dalgalar gibi sayısız. Tarihi yok bu sürünün. Macerası yok. Yıldızlara tırmanan merdivenden habersiz. Yürüyen, esneyen, tepinen ve öğrendiği şeyleri tekrarlayan uzviyet. Kafanın vecdinden habersiz. Bu sarhoş karnaval alayını yıldızlar, yüzbinlerce yıldız, kayıtsız bakışlarıyla seyrediyor.'
CEMİL MERİÇ
Cemil Meriç, kendini, yazar ve hocayım. Başlıca işim düşünmek ve düşündüklerimi cemiyete sunmaktır, diye tanımlayan özgün bir fikir adamıdır.1916 da Hatay'da doğdu. Ailesi Balkan Savaşı sırasında Yunanistan’dan göçmüştü.
Fransız idaresindeki Hatay’da Fransız eğitim sistemi uygulayan Antakya sultanisinde okudu. Tercüme bürosunda çalıştı, ilkokul öğretmenliği ve nahiye müdürlüğü yaptı. Hatay hükümetini devirmeye çalıştığı suçlamasıyla yargılanıp hapis yattı.1940’da İstanbul Üniversitesine girip Fransız dili ve edebiyatı öğrenimi gördü. Mükemmel düzeyde Fransızca okuyup yazan Meriç, İngilizceyi anlıyor, Arapçayı kendi ifadesiyle söküyordu.Elazığ’da(1942-45) ve İstanbul’da(1952-54) Fransızca öğretmenliği yaptı.1941’den başlayarak İnsan, Yücel, Gün, Ayın Bibliyografyası dergilerinde yazmaya başladı. İÜ’de okutmanlık yaptı.(1946-63) , Sosyoloji bölümünde ders verdi(1963-74) .1955’de gözlerindeki miyopinin artması sonucunda görmez oldu, ama olağanüstü çalışma ve üretme temposu düşmedi.20.Asır, Dönem, Yapraklar, Yeni İnsan, Kubbealtı, Türk Edebiyatı dergilerinde yazıları yayımlandı. Hisar dergisinde Fildişi Kuleden başlığıyla sürekli denemeler yazdı.1974’de emekli oldu ve yılların birikimini ardarda kitaplaştırmaya girişti.1984'de önce beyin kanaması, ardından felç geçirdi,13 Haziran 1987 de vefat etti. İlk telif eseri Balzac üzerine küçük bir incelemeydi. Hint Edebiyatı(1964) daha sonra Bir Dünyanın Eşiğinde başlığıyla iki kez daha basıldı. Saint Simon, İlk Sosyolog İlk Sosyalist,1967’de çıktı.1974’den sonra yayımlanan kitapları şunlardır:
Bu Ülke(1974) , Umrandan Uygarlığa(1974) , Mağaradakiler(1978) , KırkAmbar(1980) , Bir Facianın Hikayesi (1981) , IşıkDoğudan Gelir(1984) , Kültürden İrfana(1985) .
Fransız edebiyatından yaptığı çevirilerin yanı sıra, Uriel Heyd'in Ziya Gökalp, Türk Milliyetçiliğinin Temelleri (1980) , Thornton Wilder'in Köprüden Düşenler (1981) ve Maxime Rodinson'un Batı'yı Büyüleyen İslam(1983) adlı eserlerini de türkçeye kazandırdı.
Cemil Meriç'in 'Bütün Eserleri' toplu halde basılırken, daha önce yayımlanmamış iki kitabı daha yayınlandı:
Jurnal 1 (1992) ve Jurnal 2 (1993)
Cemil Meriç’in kimisinin izini kendisinin de kaybettiği ve kitapçıda kayboldu diye andığı çok sayıda çevirisi de vardır.
(http: //fildisikule.8m.com/cmeric.htm)
cemil hocanın dedigi gibi..
HİMALAYA KARIŞLA ÖLÇÜLMEZ.... (jurnal)