"Doğrudur taşımın çatladığı, Rüyamın yarıldığı, uyuyana su kaçtığı doğrudur. Taş ki durandı yalnızca. Ve taşın çatlaması doğrudur. İyi adamda taş çatlar. Kesitinde kristal bir ışık ağlasın, bırak Yer yer Kuzey’e benzemesi yüzünün İnsanın doğrudur."
“Kırıldım, söküldüm, ufalandım; döndüm bitiştim tekrar kendime açsan, kırsan, baksan; bütün yeryüzü, her zerremde. Taş taşıdım, içim kendimden yorgun benim, dilim çok uzun bir yankı. En eskisiyim ben buranın.”
"Ne zamandı bilmiyorum. yaşadıklarından sana kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku. kendi sarmalında döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun."
"Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken Buldum buluşturdum kendime geldim Tek eksik sensin! Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim, Ve işte en geniş cümlem: İçimi açtım sana. İçini açmak için."
“izini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun, ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin.”
insanı, duyguları, aşkı, aşk acısını en iyi anlatan şairlerden biri. en sevdiklerimden biri. hayatımın en doğru zamanında karşıma çıkan şiirleriyle yalnız olmadığımı hissettirendir.
bana şiiri sevdiren ve çapraz ayna gibi düşüncelerin renk renk yüreğime yansıması...her şiiri yalnız değilim duygusunu vermeyi başarmış...ruhu parçalara ayırıp tekrar birleştiren yegane şair...kim bağışlayacak beni başucu kitabım...içinde herşey var(virgül / nokta / ünlem/ üç nokta /.......) yaşama dair ne varsa yada yoksa...
"Doğrudur taşımın çatladığı,
Rüyamın yarıldığı, uyuyana su kaçtığı doğrudur.
Taş ki durandı yalnızca.
Ve taşın çatlaması doğrudur.
İyi adamda taş çatlar.
Kesitinde kristal bir ışık ağlasın, bırak
Yer yer Kuzey’e benzemesi yüzünün
İnsanın doğrudur."
“Kırıldım, söküldüm, ufalandım; döndüm bitiştim tekrar kendime
açsan, kırsan, baksan; bütün yeryüzü, her zerremde.
Taş taşıdım, içim kendimden yorgun benim, dilim çok uzun bir
yankı.
En eskisiyim ben buranın.”
"?Yanmamı bekleme benden?
?Ben ne çok yandım, biliyorsun.?
?Yanamam ben yanamam?
?yanamam küllerim uçuyor.?"
"Ruh kirlendi,
kalbimin kenarında atını durduranlar için
akrep beslemekteyim."
"Eksildim ben, azaldı içimdeki su
Yeşermiyor cümlem."Birhan Keskin.
“Betonun hüznünden doğdum
suyun isyanından
güneşin kırılganlığına dokunup
geliyorum
Sana söz yakışır, ağzını hazırla.”
Birhan Keskin
"Ne zamandı bilmiyorum. yaşadıklarından sana kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku. kendi sarmalında döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun."
"Benim de yaban bir çığlığım vardı,
çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgara."
"Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin!
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için."
Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı
Bundan gözlerimdeki kayalık,
İçimdeki serseri buzullar
“izini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı
vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın
acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun,
ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin
hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle
büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin.”
“hadi benim umarsızım
ben ölmek üzereyim
yorgunluğum da öyle
sabrımın son parçasını da yedim
az önce.
Ve kimim ben, düşe kalka dolaşan
yorgun ruh, dolaşık gönül, som gurur?
Ve kim, beni omzumdan öpüp o siyah
yolculuğa çağırır?
‘Çaresizlik ki kırk kir ile sıvanmıştır hikayemize
Bir balığın yaralı ağzıyla konuşuyor olmamız bundan.’
insanı, duyguları, aşkı, aşk acısını en iyi anlatan şairlerden biri. en sevdiklerimden biri. hayatımın en doğru zamanında karşıma çıkan şiirleriyle yalnız olmadığımı hissettirendir.
Alt yapısı olmayan bir şehir gibiyim..
Ne zaman hüzünlensem,
Gözlerimi su basıyor,
Ve ne zaman seni düşünsem,
Kalbimin trafiği aksıyor....
bana şiiri sevdiren ve çapraz ayna gibi düşüncelerin renk renk yüreğime yansıması...her şiiri yalnız değilim duygusunu vermeyi başarmış...ruhu parçalara ayırıp tekrar birleştiren yegane şair...kim bağışlayacak beni başucu kitabım...içinde herşey var(virgül / nokta / ünlem/ üç nokta /.......) yaşama dair ne varsa yada yoksa...
Değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenmeyi değil tüm kesinlikleri reddetmeyi bana öğrettiğin için teşekkürler Birhan Keskin.