Devrim Kırnak Ölüm sessiz sedasız, ağır ağır, nasılda örüyor ağlarını... Bir bir ağaran saçlar, nede çabuk eksiltti bizden.... yarınlardan.... Şimdi bırak, hemen şimdi, dünyanın onca telaşını.... Boşver bee herşeyi, zamandan bir yaprak kopar kendi kendine, kendince bir düş kur, yüreğinden ruhuna bir şiir yaz hiç eksiltmeden olurmu, hadi durma, Kapa gözlerini ama tamı tamamına hiç eksiltmeden olurmu.... Mesela, hiç korkmadan bir aşkın ucundan tut, bırak... bırak ellerine bulaşsın tüm renkleri... Parmak uçlarında papatyalar açsın, uzansın gözlerinde uçsuz bucaksız... Ve çıplak ayak koşup, yüzükoyun atıver kendini otların üzerine nefesin kesilince, sırt üstü dönünce, kollarını açıp , gökyüzünde kucakla güneşi, mavinin bütün tonlarını, topla ruhuna gülümseyişlerle... Ve olabildiğine mavilerinde, gökyüzüne hayran bir deniz, özgürce uçuşan kuş sürüleri olsun... Birde kelebekler konsun çiçeklere Hadi sende sevdiğinin ellerini tut, saçlarından rüzgarlar çarpsın yüzüne, etekleri savrulsun dalga seslerinde.... Kumsallar boyu o şarkıyı söyle ona bırak hiç büyütme düşlerini, Onun sesisine değsin sesin bırak ruhunu,yüreğini koyduğun yere Bilirsin herkes kendi çiçeğini eker, kendi gönül bahçesine, bir bakmışsın biran akşam sefaları boy verir, yediverenler ise sende, ergovanlar hevenk hevenk, mor salkımlar açar, kucaklar seher vaktinde ilkbaharı hasretle... Bırak hiç büyütme düşlerini, hiç bitirmeden, hiç eksiltmeden kendini, hadi durma, sevdiğinin ellerini tut bir düşten bir düşe atla.... Boşver dünyanın telaşını yarınlardan kendine küçükte olsa bir düş sakla ?si=-7qdGO-sqMcEXR60
Devrim Kırnak
Ölüm sessiz sedasız,
ağır ağır, nasılda örüyor ağlarını...
Bir bir ağaran saçlar,
nede çabuk eksiltti
bizden....
yarınlardan....
Şimdi bırak,
hemen şimdi,
dünyanın onca telaşını....
Boşver bee herşeyi,
zamandan bir yaprak kopar kendi kendine,
kendince bir düş kur,
yüreğinden ruhuna bir şiir yaz
hiç eksiltmeden olurmu,
hadi durma,
Kapa gözlerini
ama tamı tamamına hiç eksiltmeden olurmu....
Mesela,
hiç korkmadan bir aşkın ucundan tut,
bırak...
bırak ellerine bulaşsın tüm renkleri...
Parmak uçlarında papatyalar açsın,
uzansın gözlerinde uçsuz bucaksız...
Ve çıplak ayak koşup,
yüzükoyun atıver kendini otların üzerine
nefesin kesilince,
sırt üstü dönünce,
kollarını açıp ,
gökyüzünde kucakla güneşi,
mavinin bütün tonlarını,
topla ruhuna gülümseyişlerle...
Ve olabildiğine mavilerinde,
gökyüzüne hayran bir deniz,
özgürce uçuşan
kuş sürüleri olsun...
Birde kelebekler konsun çiçeklere
Hadi sende sevdiğinin ellerini tut,
saçlarından rüzgarlar çarpsın yüzüne,
etekleri savrulsun dalga seslerinde....
Kumsallar boyu o şarkıyı söyle ona
bırak hiç büyütme düşlerini,
Onun sesisine değsin sesin
bırak ruhunu,yüreğini koyduğun yere
Bilirsin herkes kendi çiçeğini eker,
kendi gönül bahçesine,
bir bakmışsın
biran akşam sefaları boy verir,
yediverenler ise sende,
ergovanlar hevenk hevenk,
mor salkımlar açar,
kucaklar seher vaktinde ilkbaharı hasretle...
Bırak hiç büyütme düşlerini,
hiç bitirmeden,
hiç eksiltmeden kendini,
hadi durma,
sevdiğinin ellerini tut
bir düşten bir düşe atla....
Boşver dünyanın telaşını
yarınlardan kendine
küçükte olsa bir düş sakla ?si=-7qdGO-sqMcEXR60