meşakkat isteyen, yükte hafif pahada ağır, dünyaya bakışını, yaşama sebebini, amaçlarını değiştiren; maaşını yorgunluk, vakitsizlik ve ederi ölçülemeyen sevgi olarak alan zenaatkarlık..
SADECE İNSANLARA DEĞİL DOĞURGAN BÜTÜN CANLILARA ALLAHIN VERDİĞİ BİR ARMAĞANDIR ANNELİK.HAYATINI MİNİK BİR CANLIYA ADAMAKTIR,ONU KENDİ HAYATINDAN ÖNDE TUTMAKTIR.KARŞILIKSIZ VERMEKTİR,UYKUSUZ KALMAK AMA BUNDAN ŞİKAYET ETMEMEKTİR. KİŞİLİKLİ,KALİTELİ,EĞİTİMLİ,DÜŞÜNEBİLEN,SORGULAYABİLEN,KENDİNE YETEBİLEN BİREYLER KATMAKTIR HAYATA... PAYLAŞMAKTIR... SADECE DOĞURMAKTA DEĞİL BAKMAK BÜYÜTMEKTİR. BIR TEK KENDI EVLADINI DEGIL BUTUN COCUKLARI SEVMEKTIR. ANNELERİ ANLAMAK,HAK VERMEKTİR. HERKESİN SAHİP OLMADIĞI VASIFLAR TASIMAKTIR.. TÜM GERÇEK ANNELERE SAYGILARIMLA.
mesela köpeğim Demon, kendi doğurduğu yavruları (içgüdüsü ile beslediği koruduğu halde) şuanda her hangi başka bir köpekten ayıramıyor.. Veterinere sordum; - köpekler böyledir.. belli bir süre sonunda yavrularını diğer köpeklerden ayıramazlar.. Hatta çiftleşirler bile dedi... İnsan tanımları içinde; - insan düşünen hayvandır - insan bilmem ne hayvandır tarzındaki açıklamaları nedense hiç sevmem Bazı insanları tanımlarken illede bir hayvandan yola çıkmak gerekiyordur belki de ama yine de genel bir insan tanımı içinde hayvana benzetmeler bana pek hoş gelmez...
Çünkü bazı şeyler gerçekten sadece insana özgüdür.. Ve hayvanlıktan değil tamamen insanlıktan kaynaklanır... Annelikde böyle bişey... İnsandaki annelik sevgisi ile havyanların annelik içgüdüsü arasında hiçbir benzerlik yok bence...
hayattaki en büyük idealim..ama evlilik gibi kocaman saçma ve zor bi engel var önümde..babalığı gerçekten hakeden insan sayısı okadar azkii...anneliğin bana çok yakışacağına inanıyorum..
Doğduğu gün daha önce hiç yaşamadığınızı hissetmektir annelik. Aynaya bakıp benden bu kadar güzel bir melek nasıl doğdu diyebilmektir annelik. Ne güzel bir yavrumuz var diye eşinizin üzerine titremektir annelik. Topuğundan kan alınırken kendi topuğuna da iğne batırmaktır annelik. O her ağladığında kendi gözyaşlarını içine akıtmaktır annelik. Yavrusunun tırnaklarını keserken üşür mü diye tırnak makasını ısıtmaktır annelik. Uyuduğunda yanına alıp, yavrum uyanmasın diye yattığın gibi kalkmaktır annelik. Emerken ısırdığında ona kızdığını sanmasın diye ciğerinize çöken acıyı yutmaktır annelik. Onun parmağına kıymık batsa sizin elinizin kanamasıdır annelik. Kesilen tırnakları yüzünü çizmesin diye parmaklarına bebe yağı sürmektir annelik. Yavrusunun kaç damla sütle doyduğunu sayabilmektir annelik. Gece uyurken yavrusunun kirpiğinin kıpırdadığını hissedebilmektir annelik. Yavrusu henüz uyanmadan, şimdi uyanır diye yanına koşmaktır annelik. Yavrusunu doyurmadan yemek yiyememek, su içememektir annelik. Kokusu sinmiş diye bütün gün elin burnunda dolaşmaktır annelik. Hic uyumadığınız bir gece bile ağladığı an 'geliyorum meleğim' diye yanına koşabilmektir annelik. Gördüğünüz her bebeği kendi evladınız gibi sevebilmektir annelik. Hayata komplekslerinden arınmış olarak gülümseyebilmektir annelik. Koşulsuz ve karşılıksız tek sevginin evlat sevgisi olduğunu fark etmektir annelik. Her ne şartta olursa olsun, onun için inadına yaşamaya çalışmaktır annelik. Ve her gece tanrıya yavrumdan beş dakika fazla ömrüm olmasın diye yalvarmaktır.
https://pin.it/VBSkTNP
meşakkat isteyen, yükte hafif pahada ağır, dünyaya bakışını, yaşama sebebini, amaçlarını değiştiren; maaşını yorgunluk, vakitsizlik ve ederi ölçülemeyen sevgi olarak alan zenaatkarlık..
Bazen sadece bu duygu için yaratıldığımı düşünüyorum.
Annelik dünyanın insana bahşettiği en değerli hazinelerden biridir...
SADECE İNSANLARA DEĞİL DOĞURGAN BÜTÜN CANLILARA ALLAHIN VERDİĞİ BİR ARMAĞANDIR ANNELİK.HAYATINI MİNİK BİR CANLIYA ADAMAKTIR,ONU KENDİ HAYATINDAN ÖNDE TUTMAKTIR.KARŞILIKSIZ VERMEKTİR,UYKUSUZ KALMAK AMA BUNDAN ŞİKAYET ETMEMEKTİR. KİŞİLİKLİ,KALİTELİ,EĞİTİMLİ,DÜŞÜNEBİLEN,SORGULAYABİLEN,KENDİNE YETEBİLEN BİREYLER KATMAKTIR HAYATA... PAYLAŞMAKTIR... SADECE DOĞURMAKTA DEĞİL BAKMAK BÜYÜTMEKTİR. BIR TEK KENDI EVLADINI DEGIL BUTUN COCUKLARI SEVMEKTIR. ANNELERİ ANLAMAK,HAK VERMEKTİR. HERKESİN SAHİP OLMADIĞI VASIFLAR TASIMAKTIR.. TÜM GERÇEK ANNELERE SAYGILARIMLA.
sahiplenmeyi...
''ben senın gıbı bı anne olmayacağım '' lafını....
Dünyanın en zor işi
hayvanlarda içgüdüdür. insanlarda sevgidir
mesela köpeğim Demon, kendi doğurduğu yavruları (içgüdüsü ile beslediği koruduğu halde) şuanda her hangi başka bir köpekten ayıramıyor.. Veterinere sordum;
- köpekler böyledir.. belli bir süre sonunda yavrularını diğer köpeklerden ayıramazlar.. Hatta çiftleşirler bile dedi...
İnsan tanımları içinde;
- insan düşünen hayvandır - insan bilmem ne hayvandır tarzındaki açıklamaları nedense hiç sevmem
Bazı insanları tanımlarken illede bir hayvandan yola çıkmak gerekiyordur belki de ama yine de genel bir insan tanımı içinde hayvana benzetmeler bana pek hoş gelmez...
Çünkü bazı şeyler gerçekten sadece insana özgüdür.. Ve hayvanlıktan değil tamamen insanlıktan kaynaklanır...
Annelikde böyle bişey...
İnsandaki annelik sevgisi ile havyanların annelik içgüdüsü arasında hiçbir benzerlik yok bence...
annemin hep anne olunca anlarsın dediği şey..bekliyoruz bakalım anlamayı
-zamanı gelince-..
hayattaki en büyük idealim..ama evlilik gibi kocaman saçma ve zor bi engel var önümde..babalığı gerçekten hakeden insan sayısı okadar azkii...anneliğin bana çok yakışacağına inanıyorum..
tatmak istiyorummmmmmmmmmmmmmmm
Doğduğu gün daha önce hiç yaşamadığınızı hissetmektir annelik. Aynaya bakıp benden bu kadar güzel bir melek nasıl doğdu diyebilmektir annelik. Ne güzel bir yavrumuz var diye eşinizin üzerine titremektir annelik. Topuğundan kan alınırken kendi topuğuna da iğne batırmaktır annelik. O her ağladığında kendi gözyaşlarını içine akıtmaktır annelik. Yavrusunun tırnaklarını keserken üşür mü diye tırnak makasını ısıtmaktır annelik. Uyuduğunda yanına alıp, yavrum uyanmasın diye yattığın gibi kalkmaktır annelik. Emerken ısırdığında ona kızdığını sanmasın diye ciğerinize çöken acıyı yutmaktır annelik. Onun parmağına kıymık batsa sizin elinizin kanamasıdır annelik. Kesilen tırnakları yüzünü çizmesin diye parmaklarına bebe yağı sürmektir annelik. Yavrusunun kaç damla sütle doyduğunu sayabilmektir annelik. Gece uyurken yavrusunun kirpiğinin kıpırdadığını hissedebilmektir annelik. Yavrusu henüz uyanmadan, şimdi uyanır diye yanına koşmaktır annelik. Yavrusunu doyurmadan yemek yiyememek, su içememektir annelik. Kokusu sinmiş diye bütün gün elin burnunda dolaşmaktır annelik. Hic uyumadığınız bir gece bile ağladığı an 'geliyorum meleğim' diye yanına koşabilmektir annelik. Gördüğünüz her bebeği kendi evladınız gibi sevebilmektir annelik. Hayata komplekslerinden arınmış olarak gülümseyebilmektir annelik. Koşulsuz ve karşılıksız tek sevginin evlat sevgisi olduğunu fark etmektir annelik. Her ne şartta olursa olsun, onun için inadına yaşamaya çalışmaktır annelik. Ve her gece tanrıya yavrumdan beş dakika fazla ömrüm olmasın diye yalvarmaktır.
Annelik zor iş...
Beceremeyeceğimi bilseydim yapmazdım.
TATLI ve ACI.........tüm duygulari bir arada yasabiliyorsun..Annelik,sabir ve kocaman bir yürek ister.
sanırım dünyanın en güzel duygusu....
Annem hep 'anne olunca anlarsın' der...
Anne gibisi var mı ya? Yalan dünyada tek sığınağımız ana kucağı.
bu akşam bi tv. de gösterilen bebeğin anne karnındaki serüveninden sonra açılmış olduğunu düşündüğüm terim :)
vahşi bir duygu :)