Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Tuna Kafkas 30.09.2023 - 02:54

ah sen de;
üzümler kadar beyaz ellerin için derken,
üzgünümleri ve tatlanmış üzümlerin
tatlı bağ bozumu telaşesini,
külahıma anlat pablo neruda,
anlat anlat hacet deflerini;
ki metal kırpıntısı ve
kalıptan/tornadan çıkmış,
tek tipleşen kalpler taşlaşa ve
pıhtılaşa dursun kan k/ayıplarımız…,

ha diriliş mi, bana ulaşan sesidir çapanın,
reyhanîden destur almış bir gurbetçinin;
ağır başlı nefesidir…,

zamanelerin zıpçıktı kuşaklı
yürek kapılarını kapayan dijital çığ,
siber koru,
karın örttüğü büyük apdest değil mi…,
bu nasıl krizantemdir kardeşim;
incinmişliğimi daha nereye kadar,
kan kusarken kızılcık şurubu içmişliğe verebilirim,

gel bakalım sen de ahmet telli;
çocuksun sen öyle mi, peki
her ayrılıkta bozulan imlanın alfabesi kaç harf,
ve üç ayrı \h sessizlerine malik mi…,
ah tabi elvedalar, hoş/çakal sevgilimler,
ve her türlü tövbenin yüz karası…,
sözünden dönenin önde gidenlerine râm,
kahpelerin devranı,

kibarlıkların bitlenmiş arap saçını
ve ayıkla pirincin taşını şimdi hadi...,
yüz hatlarımızda bekleyen tebessümler,
gözlerimi mesken tutmuş…,
vakitsiz ecel gibi buruşmuş,
yalandan güz ve alaycı yüzler,
mevsimsiz göçler,

Tuna Kafkas 30.09.2023 - 02:53

ah sen de;
üzümler kadar beyaz ellerin için derken,
üzgünümleri ve tatlanmış üzümlerin
tatlı bağ bozumu telaşesini,
külahıma anlat pablo neruda,
anlat anlat hacet deflerini;
ki metal kırpıntısı ve
kalıptan/tornadan çıkmış,
tek tipleşen kalpler taşlaşa ve
pıhtılaşa dursun kan k/ayıplarımız…,

ha diriliş mi, bana ulaşan sesidir çapanın,
reyhanîden destur almış bir gurbetçinin;
ağır başlı nefesidir…,

zamanelerin zıpçıktı kuşaklı
yürek kapılarını kapayan dijital çığ,
siber koru,
karın örttüğü büyük apdest değil mi…,
bu nasıl krizantemdir kardeşim;
incinmişliğimi daha nereye kadar,
kan kusarken kızılcık şurubu içmişliğe verebilirim,

gel bakalım sen de ahmet telli;
çocuksun sen öyle mi, peki
her ayrılıkta bozulan imlanın alfabesi kaç harf,
ve üç ayrı \h sessizlerine malik mi…,
ah tabi elvedalar, hoş/çakal sevgilimler,
ve her türlü tövbenin yüz karası…,
sözünden dönenin önde gidenlerine râm,
kahpelerin devranı,

kibarlıkların bitlenmiş arap saçını
ve ayıkla pirincin taşını şimdi hadi...,
yüz hatlarımızda bekleyen tebessümler,
gözlerimi mesken tutmuş…,
vakitsiz ecel gibi buruşmuş,
yalandan güz ve alaycı yüzler,
mevsimsiz göçler,

küfürü hüner sayanların emmisi,
beri gel sen de,
tek sevdiğin babanla beraber can yücel,
sevdiğim kadar sevilirim öyle mi,
salağın en salağı,
buysa hayat, bu hayatın yedi sülalesi,
istanbulun ta yedi tepesi,

ki dibi tutmuş bir kere
akdeniz kokusunun dahi…,
çukulatadan beklene dursun seretonin,
harman yerindeki yanık tenin
yerini tutacak tarımsal/kırsal kalkınma,
öyle mi…,
tabi tabi bekleyelim,
sirkecideki han hamallarının sırtındaki,
küfe ip izlerinin helali olan,
ayran aşı kadar,
içimize aş olacak ha…,
emekçilerin emekleri;

ara ki bulasın artık,
yılan dilli kısaltmalarda o yaşama sevincini,
kulağına fısıldasam
ve bak alınma ama istanbul,
nefesin anason ve uluorta
döl bereketi kokuyor,
egenin kucağına akıyor bakteri kominleri,
gözlerimin tirilyesi,
zeytinin karası,
kokuşmuş ölüüüüüüüü sardalya,
ve ha sendeki ben,
ha bendeki sen din kardeşim,
al sendeki beni,
vur bendeki sana,
karma karışık artık bizim mahalle,
kördüğüm,
ortaya tepside şöyle karışık yaptırıyoruz malum…,

ve çok kutuplu/kalp kaçağı,
elektrik akımından cereyan alan ocaklarda,
çingene sarmaşığı ve sırnaşık
pişkin yüzsüzlükler…,
yanık kozada erdemler
ve mecalsiz kelebek olmaya,
tırtıldan iyi niyetler…,

kabahatler olmuş birer piç ki sorma desen,
kim bana diyor, diyor güzel kardeşim…,
ve kimse haliyle nüfusuna almıyor;
sittin senedir bitmeyen bakla takla devranı,
yere bat e mi…,

örülmüş ağına düştük cümleten zehirli örümceğin,
ki panzehir ne mi,
ah ayol o da sorulur mu,
aşk olsun; aşk elbet,

kimimiz var ki kendimizden başka diyerek…,
öfkelerimiz en çok kendimize olmalı,
bunu bilseydik hiç değilse keşke,

ah neredesin,
korkuyla ümit arasında durmaya muktedir,
muvazene/denge,
neredesin irade ve
karar kılmışlık
ve kıyam mukavemeti,
öz disiplin,
ah;

Tuna Kafkas 05.07.2023 - 13:37

Çağla Yıldız 13.07.2008 - 23:54

severim bu türküyü kader güzel okurr :)

Cmk 24.07.2007 - 19:07

Allı turnam bizim ele varırsan
Şeker söyle kaymak söyle bal söyle

Eğer bizi sual eden olursa
Boynu bükük benzi soluk yar söyle

Gülüm gülüm kırıldı kolum
Tutmuyor elim turnalar ey
Ah gülüm gülüm yar gülüm
Kız gülüm gülüm turnalar ey

Allı turnam ne gezersin havada
Arabam kırıldı kaldım burada

Ne onmamış kulu muşum dünyanın
Akşam olsun allı turnam dön geri

Soner Ardıç 22.08.2006 - 17:23

masumiyet ve duygusallığın simgesi

Hasan Sabbah 21.07.2006 - 13:28

allı turnam ne gezersin havada
arabam kırıldı kaldım burada..

........................................turna yaratıklar arasında en sadakatlisi kim sadakatli bir eşi canı gönülden istemez ki

Yıldız Demirel 04.05.2006 - 18:02

Çok hoooşş.. :)) Nereden buldun bunu Nesrincimmm.. :))
Bi sadettin Kaynak Turna şarkısı da benden... :))

Yeşil gözlerini ufkuma ger ki;
Bahar geldi diye türkü söyliyem.
Sarı saçlarını yüzüme ser ki;
Koklayıp öperek yaz geldi diyem.
Turnalar uçun, yayladan geçin,
Yarimi seçin, turnalar hey!

Ekinler sarardı biçtik güz geldi,
Hakka şükür bu yıl bire yüz geldi,
Nideyim ki yokluğun pek öksüz geldi;
Sen yeterdin ekinleri neyliyem.
Turnalar uçun, yayladan geçin,
Yarimi seçin, turnalar hey!

Nesrin Gelincik 04.05.2006 - 17:49

TURNA KUŞU

Turna kuşu,
Gökyüzünde
Evren’in,
İnsan ise
Yeryüzünde
Turna'nın dansını
Yapageldi

Evren semah döndü,
Turna semah döndü,
İnsan semah döndü.

Birgün
Bakıp gökyüzüne
Yıldız dolu Evren’i
ve
Bir başka gün
Semâyı
Boz bir duman gibi kaplayan
Kül renkli turnaları
Farketti insan.

Denirki,
Ateş en koyu dumanını
İlk yanışı
Ve
Sönüşünde verir
Peki
Yanan mı yoksa
Sönen ateşten mi
Çıkıyordu bu duman

Evren’i,
Gök Tanrı,
Gök Tanrı’yı
Turna
Belledi
Ve
İzlemeye koyuldu onu
İnsan

Mavi gökyüzünde
Ahenkli kanat vuruşu,
Düzenli V uçusuyla giden
Turna katarına bakıp,
V’nin bir kolunu Evren,
Öbürünü
Turna, diye düşündü,
Üçüncü kol olup
Katılmak istedi
V uçuşuna


Büyüdü
Gönlünde
Turna sevdası
Kilimine
Oyasına
Beşiğine,
Nakışlayıp,
Türküsünde uçurdu onu.

En güzel varlık olarak
Gördü,
Allı turna,
Telli turna dedi,
En alımlı
Genç kızları
Ona benzetti,

Mutluluk
Bolluk,
Barış ve bereket
Getirsin diye
Gelinlerin başına telini taktı.

Hayran kaldı sesine,
En kutsal deyişlerinde
Hazreti Şah’a avaz yaptı
En derin aşk türkülerinde
Uçurdu onu
Sevdalandı
Aşık oldu Turna’ya

Turna
Gâh gökyüzüne çıktı
Gâh indi yeryüzüne.
O insanı
İnsan onu seyreyledi.
Gökten haber getirip
Haber götürdü,
Mevsimler
Onunla geldi
Onunla gitti
Ve
Göçtü turna gibi
Diyardan diyara

Birgün
Egince başını toprağa
Bir buğday tanesini gördü
İnsan.
Örtüp üstünü toprakla
Buğdayın
Seyrine daldı onun.

Gün dogdu, güneş çıktı
Uyandı toprak
Filizlendi buğday tanesi
Gece oldu,
Ay doğdu
Buğday
Boş ve dik duran bir başak oldu
Gündüz, güneş Gece, ay
Kırk gün Kırk gece
Doldurdular boş başağı durmadan
Kırk gün sonra
Başak doldu
Ve eğdi dik başını
Kâmil oldu.

Tamam,
Zamanıdır,
Dedi İnsan

Ve gönlü
Turnaya,
Evrene
Gökteki V'ye varmak
İstedi artık

Turnaların gökyüzünde
Dans ettikleri birgün
Toplandı,
Biraraya geldi
İnsanlar
Nimri’de
Ve
Ağbaba’ya çıktılar

Ulu bir dağın tepesinde,
Ağbaba’da
Gök Tanrı’ya yaklaştılar
Koca Dede
Ve
Çevredeki
Yedi dağın zirvesindekilere
Selam gönderildi.
Tek tek öpüldü,
Üçer kez
Ağbaba’nın ulu meşe ağaçları
Biri Evren
Biri Turna
Biri İnsan için

Kutsal ateş
Bereketli toprak
Aziz su
Ve
Esen yel hakkı aşkına
Ağacın dibindeki
Kırmızı topraktan
Bir parça götürüldü ağızlara
Ve
Oturuldu ulu meşe ağacının dibine
Ağbaba’da

Kutsal meşe ağacının gölgesinde
Cem kuruldu,
Ocak’ta ateş yakıldı.
Aldı sazı içlerinden en ulu’su
Ve dokundu
Teker teker tellerine
Üç telli sazın.
Usuldan usul
Bir deme tutturdu
Turnalar için

Doğruldu oturduğu yerden
Teline ilk dokunulan can,
Göçe kalkan işareti
İçgüdüyle veren
İlk kanadı çırpan
İlk turna kuşu gibi

Uçuş başladı
Diğer canlar kalktılar
Dönüş başladı
Gene içlerinden biri
Hesireyip gitti ocağa doğru
Soktu ellerini ateşe
Bir avuç kor alıp
Katıldı diğerlerine
Ve
Turna için
Cümle semah başladı

Dönerken
Ağbaba’nın zirvesinde
Ayaklarının altından
Uzaklaştı toprak insanın

Gökyüzünde dönen turna
Durdurdu kendi dansını
İndi ulu meşe ağacının
Dalına kondu.
Seyreyledi bir süre
Serden geçişi,
Tutamayıp kendini,
Karışınca dönenlere
Ağbaba'nın tepesinde
Gökle yerin
İnsanla Turnanın
İlk semahı başladı

Dönen can ve canandı
Dönen Turna ile İnsandı.

Derken
İnsanın bir elini
Yakaladı Turna,
Diğer elini Evren'e uzattı insan
Çekip yükseltti Evren,
Ağbaba’dan
Gökyüzüne
İnsanı ve Turnayı

Çıktılar
Göğün yedinci katına
Tutunca V’nin iki ucunu
İnsan,
V Uçuşu
Üç kol olup,
Buluştu,
Müthiş boşlukta
Evren, Turna ve İnsan.

Üçlü
Bir oldu
Pir oldu
Uçtu
Binlerce yıl

Evren Turna'ya
Turna İnsana
Gerdi kanatlarını,
Göz kulak olundu
Gök kubbe altındaki
Canlı, cansıza
Ve
Seyreyledi yukarıdan
Yeryüzünde olup biteni
Üçlü

Işık kavga veriyordu
Karabasanla,
Yeniyor ve yeniliyordu
Ama
Çözemiyordu
Kendini
Ve
Kördügümü yerdeki insan,

Gene birgün
Kavagaların hiç görülmemişine
Tanık oluyordu üçlü.

Deliorman,
Karaburun
Ve
Aydın'in türk köylüleri,
Sakız'lı rumlar
Manisa'nin yahudi esnafı
Yani Bedrettin'in Anadolu yiğitleri,
Kardeşlik,
Eşitlik
Deyip
Dikilmişlerdi
Sultan Mehmet'in karşısına

Cenk olundu.
İki kez kaybetsede
Sultan,
Üçüncü cenkte
Çelebi Murat'a Yenildi İnsan,

Erken açılan
On sekiz bin karanfil
Koparılıp sökülürken
Kökünden
Halk,
Karaburun'da
Börklüce Mustafa'ya
'İriş Dede Sultan',
Aydın'da
Torlak Kemal'e'İriş', diyordu
Çelebi Murat
Yeni bir dünya isteyen
On sekizbin yiğidin
Başına kıyıyordu.

Ve
Serez'in esnaf çarşısında
Ulu bir çınar devriliyordu
Rumeli Erenlerinin piri,
Simavna Kadısı Oğlu
Şeyh Bedreddin
Dar ağacına
Yürüyordu.

Uçuş yeter dedi
İnsan
İzin isteyip,
Ayrıldı üçlünün bir parçasından
Evren ve Turna geldi insanın arkasından
İndiler hep beraber
Ağbaba'ya
İrişmek için
Karaburun'a
Aydın'a
Ve
Serez'e

İnsan,
Börklüce'yi
Karaburun'da
Evren,
Torlak'ı Aydın'da
Turna
Bedreddin'i
Deliorman'da
Dede Sultan
Erenlerine teslim eyledi

Ve
Sonra
Dönüldü
Bir gece vakti
Bedreddin'in Varidat'ı ile
Ağbaba'ya

Ay dehşetli iriydi o gece,
Ve
Peşine takıp getirince
Yıldızları
Ağbaba'nın
Gök kubbesine
Gün gibi aydınlandı yeryüzü
Ve
Nimri
Uyanıp uykusundan
Çıkıp karşıladı
Evren, Turna ve Insan'ı
Ağbaba'da

Oturuldu
Bir kez daha
Ulu meşe ağacının dibine
Bir Turna okudu
Bir Evren
Bir insan
Bedrettin'in Varidat'ını

Ulu meşe ağacının altında
Bittiğinde okunması kitabın,
Ağbaba'ya yedi turna kuşu kondu
Yedi turna
Alıp Varidatı'nı
Bedreddin'in
Çevredeki,
Yedi dağın tepesine
Götürdü.

Orada'da okundu Varidat
Sonra
Her dağa 21 turna kuşu daha kondu
Ve
Alıp
Uçurdular
Yedi düvele
Bu tepelerden
Bedreddin'i

Evren ve Turna,
V uçusuna geçtiler
Yeniden,
İnsan ise koptu üçlüden

Ve
Kaldı Ağbaba'da
Varidat ile,

Az zaman,
Uz zaman
Derken
Unutmayı denedi
Turna'yı ve Evren'i
İnsan
Zorladı kendini
Ve
Kaybetti bir parça belleğini

Evren ile Turna ise
Bırakmayıp Insanı
Hep döndüler
Başı üstünde Ağbaba'nın

Unutsa da
Evren'i ve Turna'yı
İnsan
Türküsünden silemedi
Semahından geçemedi
Ve
O yalnız dönüş
Devam etti Ağbaba’da,
Edeceğe de benzer
Tâ ki, insan
Yeryüzünde
Kördüğümü çözene,
Belleğini
Yeniden bulana,
Dönüp dönüp yakalayana dek
Evren'i
Turnayı
Ve
Kendini
Yani üçlüyü
Çıkmak için tekrar
Yedinci katına gök kubbenin
Nimri’den
Ağbaba’dan

Kenan Öztürk
Paris, 16 mayıs 2005