© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Su sıcacıktı, suyun altında yüzdüm yüzdüm yüzdüm..Tüm yüzler, sesler yitip gitmişti vücudum suya uyum sağlamış suyun içinde yaşayan bir varlıktım artık. Oysa bedenim hala suyun yüzündeydi kollarımdan oğlum ve kızım tutmuş bırakmıyorlardı. Dudaklarıma bir damla göz yaşı düştü, su dedim su. Babam göz yaşlarını sağdı kuruyan dudaklarıma kana kana içtim. Tanrım nasıl da susamıştım....
Yazmanın bir yetenek olduğunu kabul ediyoruz elbet, lakin okumayı bilmek de bizce bambaşka bir yetenek.
'Kalplerin dili olsaydı dilin ihanetine uğramadan birbirlerine daha çok şey anlatabilirlerdi.'
N.Bekiroğlu // Cümle kapısı
'İlk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde, ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz.'
Sabahattin Ali
Hata yaptığını kabul etmek hatanın bittiği anlamina gelir.....Hatasız kul olmaz” derler. Hiç kimse bilerek hata yapmaz. Ancak insan yaratılışı itibariyle her an hata yapabilecek bir varlıktır. Onun içindir ki “Beşer, şaşar” sözü atasözü olarak kayda geçmiştir. Hatalar üç çeşittir:
Birinci çeşit hatalar, eften püften ortaya çıkan, herkesin her zaman yapabileceği, daha çok dikkatsizlikten ve unutkanlıktan kaynaklanan hatalardır. Sen hece dersin o gece anlar, sen saat kaç dersin o radyoyu aç anlar. Bazısı çorabının birini giymemiş şekilde iş yerine gider. Bazısı fermuarını açık unutarak dolaşır. Kimisi en yakın arkadaşının adını bile bir an unutur. Kimisi bir şey almak için girdiği odaya, alacağı şeyi unuttuğu için, bir şey almadan çıkar. Bu hatalar güzel bir arabanın boyasının çizilmesi gibi olumsuzluklardır. Fakat böyle dahi olsa insanı üzer.
İkinci çeşit hatalar, çok ciddi hatalardır. Her insanın başından geçmeyen, ancak bazı insanların başından geçebilen hatalardır. Her insanın başından geçse bile bütün ömründe ancak bir veya iki defa geçebilecek hatalardır. Mesela bir insanın ölümü düşünmesi ve intihara kalkışması böyle bir hatadır. Çalıştığı bankayı soyarak kaçan memurun hatası da böyle bir hatadır. Sinirine hâkim olamayıp elinden ciddi bir kaza, bela çıkması da böyle bir hatadır. Bu hatalar güzel bir arabayla kaza yapıp ölümden dönmek gibi olumsuzluklardır. Bir ömür boyu insanı etkiler ve üzer. Fakat bu hatanın tehlikesi ve izleri en çok kişinin kendisini ilgilendirir.
Üçüncü çeşit hatalar, sürekli devam eden hatalardır. Hata yapan kişinin bu hataları doğru zannedip sürekli yapması durumudur. Toplumdaki bir nevi ruh hastası olanlar, hususiyet taşıyanlar, kendine has özel karakteri olanlar veya özel bir tip örneği taşıyanlar bu hataları işleyen kişilerdir. Bu türlü kişiler sadece hataları sürekli işlemekle kalmaz, aynı zamanda yakınlarının ve dostlarının da bu hataları işlemesini isterler. Kendi yanlışlarının çevresi tarafından doğru olarak algılanmasını isterler. Bunu kabul etmeyenleri dostluklarından atarlar ve onlarla ilişkilerini tamamen keserler. Hiç kimsenin kendi yanlışlarını göstermesine izin vermezler ve böyle bir şeye razı olamazlar. Kendi yanlışlarına doğru diyip yağcılık yapan dostlarına, kayıtsız şartsız güvenirler. Eğer bu kişiler idareci iseler hep yağcı ve çıkarcı kişilerle çalışırlar. O türlü kişilerden zevk alırlar. Önce diktatör olurlarsa da sonra da yalnız kalırlar. Bu hatalar, hep tek şeritli yola alışmış insanın karşıdan gelen taşıtlara: “Yanlış istikamette seyrediyorlar” demesi gibi bir şeydir.
Gece vakti karşıdan gelen iki ışıklı taksiyi, yaklaşan iki motosiklet sanan ve arasından geçmek isteyen bir motosiklet binicisinin durumu gibi bir şeydir. Veya: “Ben arabanın solunda oturduğum halde niçin yolun sağından gidecekmişim? ”diyerek hep yolun solundan giden şoför gibi bir şeydir. Veyahut da otobandaki seyir hızını, otopark yerlerini kendi âleminde kendi doğrularına göre ayarlayan sürücü gibidir. Bu türlü sürücülerin hataları bütün toplumu ilgilendirir. Onların yanlışları bir defa değil bütün zamanlarda toplumun tümü için büyük bir tehlikedir. Bunlarla uğraşmak zordur. Bunlar toplumun başının belasıdırlar. Bunların hemen bir psikolojik tedaviye ihtiyaçları vardır. Belki de bir ömür boyu ihtiyaçları vardır
Gurur, insanın kendisiyle ilgili, kibirse başkalarının bizimle ilgili görüşleriyle alakalıdır.'
Jane Austen - Aşk ve Gurur
'ölüleri yaşayanlar gömmeli, fakat burada yaşayan hiç kimse yok; hayatta olanlar uykuda geçiriyorlar ömürlerini.sen onlar için mutluluk yaratamazsın,kendi kederlerinin bile farkında değiller,üzülemiyorlar bile artık,çünkü çoktan tükenmişler.'
andrei platonov-can'dan
Bir mum yakan bir gölge yaratır.
Ursula K. Le Guin- Yerdeniz Büyücüsü
Kendimden taşıp kim bilir nereye düştüm ve hiç kıpırdamadan, boş yere kaldım orada. Daha önce olduğum bir şeyim. Var olduğumu hissettiğim yerde değilim; kendimi ararken, beni araynın kim olduğunu bilemiyorum. her Şeyden sıkılarak gevşiyorum.Ruhumdan kovulmuşum sanki.
Fernando Pessoa - Huzursuzluğun Kitabı (s.241)
Hiçbir zaman Fortuna'ya güvenmedim, bana huzur verdiği zamanlarda bile. Bana bahşettiği her şeyi - parayı, mevkiyi, gücü- öyle bir yere koydum ki geri almak istediği zaman beni rahatsız etmeden alabilsin. Bütün bu sahip olduğum şeylere belli bir mesafede durdum ki istediği zaman onları bulundukları yerden rahatça alsın, benden söküp koparmasın.
Alain de BOTTON - Felsefenin Tesellisi (s. 124)
Sorarlarsa, 'Ne iş yaptın bu dünyada? ' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. Kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. Ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...'
Kinyas ve Kayra, Hakan Günday
Kalıbına yakışanı arayan, kalbine yakışanı zor bulur.
Akıp giden zaman içinde bir kafesteyim,
Her türlü amelde çok ahesteyim,
Kabrim beni bekliyorken dünyalık hevesteyim, Uyandır artık Ya Rab! belki son nefesteyim.!
Hz. Mevlana
Ufuktaki gemilerde, her adamın arzuları vardır. Bazıları için umutlar dalgalarla yanaşır. Diğerleri için ise, rüyalar sonsuza kadar ufukta yol alır, gözden hiç kaybolmadan seyredilir...ve onları gözleyenler hiç sıkılıp gözlerini başka tarafa çevirinceye, zaman onları alaylı bir şekilde silinceye kadar, asla kıyıya yanaşmazlar. İnsan hayatı budur işte...
Zora Neale Hurston Tanrıya Bakıyorlardı
Hiç bir aşk kusursuz değildir.
Bir yerde birileri bunu yazmıştır.
Belki de yaşıyordur.
Aşk' sözcüğü zaten sözlükte sarmaşık demekmiş. Bir sarmaşık çınarları, servileri nasıl sarıp sarmalarsa aşk da öyle sarıp sarmalarmış çınar gibi yiğitleri, servi boylu dilberleri ve her sarmaşık sardığı ağacı kuruturmuş sonunda, dıştan yemyeşil ve güzel gösterirmiş ama içten içe kurutur, çürütür, çökertirmiş.
İskender Pala..Babilde Ölüm İstanbulda Aşk...
Bu süper kahramanlara bir şey oldu azizim. Son zamanlarda hepsi bunalımda, dikkatinizi çekiyor mu? '
Ben Küçük Kara Balık'taydım., Amira ise kolunu teknenin arkasına, çenesini de ellerinin üzerine koymuş, pervanenin köpüklediği suya dalmıştı. Maryam tek başına devam etti:
'Süperman bile bunalımda anasını satayım. Batman başlattı bu depresyon modasını. Sonra Örümcek Adam'a bile hafakanlar bastı. Dünya kötüye gidiyor azizim! Süper kahramanlar bile terapi divanında. Kafalar bulanık.'
Ece Temelkuran - Düğümlere Üfleyen Kadınlar
'Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu? ”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz? ”
“Gider gibi yaparız.'
Şeker Portakalı
Her şeyin sırrı “Sabırdır”
Acıya sabredersin adı ”Metanet” olur
Açlığa sabredersin adı ”Oruç” olur
İnsanlara sabredersin adı “Hoşgörü” olur
Dileğe sabredersin adı “Dua “olur
Duygulara sabredersn adı”Gözyaşı”olur
Özleme sabredersin adı “Hasret olur
Sevgiye sabredersin adı “Aşk” olur
Hz. Mevlâna
Araftayım, iki bilinmezlik arası bir diyardayım.
Yusuf'un terkedildiği kuyuda Züleyha'nın utancındayım.
Ben İsrafil'in üflediği yankıdayım.
Ne cennette, ne cehennemde…
Ar ve Af deveranında, yanlız Allah sevdasındayım..!
Hz. Mevlâna
Ya al götür kalanımı,
Ya da gel,
Tamamla eksik kalan yanımı.
Hz. Mevlâna Celâleddin-i Rumî
'İnsan bir düşü sevebilir mi? ' diye sordu. 'Evet' dedim hiç düşünmeden, 'Bence zaten en çok onu sevebilir, bir düşü...'
'Birini sevmen için elle tutulur bir neden bulamıyorsan onu sahiden seviyorsun demektir...'
Kürşat Başar / Başucumda Müzik
Seni tanımadan önce kur yapmaya bayılıyordum. Çünkü kur yapmak insana hayat verir. Sadece kalbin güçlü bir şekilde çarpmakla kalmaz, kanın da daha hızlı akar, soluğun sıklaşır. Düşüncelerin de daha yoğundur ve tuhaf ve olağanüstü mutluluk duyarsın. Kur dönemini seviyordum çünkü kısa süreceğini, sonra alışkanlıkların, sıkılmaların başlayacağını, uzaklaşacağını biliyordum. Oysa seninle ilk günlerin coşkusu asla dinmedi.
Ferzan Özpetek-Sen Benim Hayatımsın
Derin bir nefes aldım ve kendimi suyun kollarına bıraktım, ceplerime doldurduğum ağırlık beni diplere doğru çekiyordu hiç kimse yoktu hepsi suyun üstünde kalmıştı son kez ellerimi birleştirdim, tut elimi dedim, tuttum.
Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum?
herkes bağırırken şiirler okumak mı,
susmak mı sözün bittiği yerde, kusmak mı sindirebildiklerinizi?
apansız uykum kaçıyor kaç gece, bu da mı aleyhime kanıt?
sondan saymaya başladım adları-böyle hoşuma gidiyor
beğenmeseler de seviyorum ellerimi,
hep olmayacak düşler görüyorum, yenileceğim kavgalara giriyorum durmadan.
İtiraf ediyorum…
Silin adımı listenizden, yokum; aslında bir oyun olan kavgalarınızda ve aslı bir kavga olan oyunlarınızda. Kirli sevinçlerinize ortak etmeyin beni. Gözyaşlarınızı da paylaşmıyorum. Yalan övgülerinize ihtiyacım yok.
Gıyabımda kesinleşmiş hükümler verin.
Bir sürgün nereye sürülebilir? Gölgeler kelepçeye vurulur mu?
Çekilin, yürümediğiniz yolları(mı) kirletmeyin.!
Dostoyevski – Suç ve Ceza
Gül isteyen kendini ateşe teslim edecek
Mor Mürekkep
Her gün vuruyom kuru kuru kubara.. -arsız bela
Kimseye küsmüyorum artık
Darılmıyorum
Gücenmiyorum
Gönül koymuyorum
Ne küsecek kadar değer veriyorum, ne darılacak kadar Hayatımda yer.
Ne gücenecek kadar güveniyorum, ne de Gönül koyacak kadar seviyorum
Cihad Kök // Tuzu uzatırmısın Hayat
Yaşamaya çalışmak, en büyük yorgunluktu...
Nar Ağacı
Fıtratında göç yazmadığı halde göçe kalkışan gafil bir kuşsun, o kadar.
Mimoza Sürgünü