ahmet altan sizce ne demek, ahmet altan size neyi çağrıştırıyor?
ahmet altan terimi Cem Nizamoglu tarafından tarihinde eklendi
ahmet altan terimi Cem Nizamoglu tarafından tarihinde eklendi
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bazı kaypakların yaptığı gibi sürekli güçlünün yanında değil; daima doğrunun, haklının ve mağdurun yanında olan gerçek anlamda yazar.. Dünyada FETÖcü olarak itham edilebilecek en son kişilerdendir ayrıca..
bir kadın memesine memleketini satan müptezel
e doğru şu durumda bir taraf oluyor değil mi yani tarafsızların tarafı, yanar dönerlikle
hadi ya tarafsızların tarafı öyle mi, bir gecede ağız değiştiren,
dün hükümet yanlısı olup bu gün nasıl karşıtı olunur kendisinden öğrenebileceğimiz fetönün uşağı fetöcülerden nemalanan bir adam olduğunu da biliyor muydun.
Favori yazarlarımdan. Kadın ruhunu, çoğu kadından daha iyi tanıyan ve anlatan büyük bir yazar. Büyüleyici anlatımını her gün bıkmadan okurum.
tarafsizlarin TARAF'I olan adam. goruslerini begendigim en iyi gazete yazarlarindan.
Korsan tezgahlarda orjinal kitapları satılan yazar.....
Kadın ruhu..
..Bir insan bir insana neden bağlanır?
Niye bağlandığımızı kendimiz bilirmiyiz?
Akıllı nedenler buluruz duygularımıza, ama asıl neden aklın sızmadığı kuytuluklarda gizlidir.
O gizli kutuluklarda ki zayıflıklar niye çeker bizi?
kaypak zemin...
hayatımı 'içimizde bir yer' ile değiştirendir.
Daima; muktedir güçlerin etkisinde kalmadan, tamamen vicdanının sesini dinleyerek yazan ender kalemlerdendir..
bana okumayı sevdiren ilk insan.EN UZUN GECE.ve bi olaydan baska bi olaya gecerken aradaki bağ kurma kabiliyetimi olusturan kişi YALNIZLIGIN ÖZEL TARİHİ
Tek kelimeyle hayranıyım.
uzun zamandır hasret kaldıgımız bir şeyleri bize hatırlatan bir yazar...
cesareti... kral çıplak diyebilmeyi...
doğru bildigi yolda tek başına da kalsa (ki tek değil) yürümeyi...
cesur yürekli bir ozanımız
denizi olmayan bi ülkede denizi anlattı bize ve o kadar güzel anlattıki denizi girmek istedik izin vermediler bekledik bekledik sabrettik sabır.... ama bitti artık sabrımız kalmadı deniz istiyoruz artk girecez o denize....
son dönemde yazdıklarına, fikirlerine hayran kaldığım yazar...
Her ne kadar uç görüşleri olsada benim yazarım diyebileceğim kadar dilini beğendiğim bir yazar.Uslubu,tasvirleri,akıcılığı ve ufacık incecik çizgileri bile ustaca yazıp okuyucuyu kendine bağlayan bir yazar Ahmet ALTAN
Çok farklı bakış açılarımız olsa da hayranıyım :)
ve kırar göğsüne bastırırken..
Bildiklerini cesurca yazan saygı duyulacak bir kalem..
yazar dediğin böyle olur
ahmet altan konuşan, yazan bir kütüphane. babasının oğlu. demokrat. cesur. ve kadın!
Düşünebilen insan.. Kaliteli adamdan korkmayacaksın, görüşü her ne olursa olsun.. ahmet Altan kaliteli bir inandır.
ilk olarak 'Sudaki İz' adlı kitabını okuduğum daha sonra sırayla bütün kitaplarını satın aldığım değerli bir yazardır kendisi...
cesur yürek... Kendini toplumun üzerinde gören 'general takımı'na karşı duruşuyla tarih onu hep anacaktır. Bu ülkenin Ahmet Altan gibilere çok ama çok ihtiyacı var. 'Posta' gibi kıytırık bir gazetenin 700.000 sattığı bir ülkede 'Taraf' gibi bir gatenin 30 ile 50.000 arası satması ne kadar da acı, sanırım bu bile tek başına Türkiye'nin gelişmişlik düzeni gösterir. Hürmetler Ahmet hocam
ALDATMAK. Bence herşey bukadar açık ve net olmamalıydı yazılar.Birde pisikolojisi yerine olmayan bence bir ruh hastası kadını anlatytordu.Misafirliğe gider o evin özel bir eşyasını alır eve gelirken çöpe atar.Kadın dediğin eşinden sevgi görmesede aldatmamalı.Evliliğini bir başkasıyla kirletmemeli ve kendini.Ayrıca anne...
KARANLIKTA SABAH KUŞLARI – Ahmet Altan - 4. Baskı Kasım 1997 – Can Yayınları – 142 Sayfa
Bir orospuyu azize yapar aşk ve bir azizeyi orospu.
İnsanlar nedense en çok kendi derinliklerinde gizli olandan korkarlar.
Aşk, sevdiğine olduğu kadar kendi derinliklerine de bağlar insanı, bir başkasına aşık olduğun sürece kendine de aşık olursun...
Bir orospuyken bir azize, bir azizeyken bir orospu olursu ve ancak aşıkken anlarsın arada bir fark olmadığını.
Hayatınız kıymetli, hayatınızdan daha kıymetli bir şeyiniz yok çünkü.
Ve inanın, hayat içi boşaldıkça ağırlaşıyor. Taşınması zor bir yük olur.
O boşluğu saklamak için siz de başlarsınız yalanlara, ne kadar boşalırsa hayatınız o kadar çok yalan söyler, cakalanırsınız ve boş bir hayatı taşımanın aslında nasıl da büyük bir akıllılık olduğunu anlatmaya koyulursunuz.
Gerçekleri sıradan cümleler söyler bize. Hayatımızı onlar belirler. Bir de büyük cümlelerde bize yalanlar söyler.
Özlemek, o yakıcı istek, bilinen her şeyi ve önem sırasını değiştiriveriyor.
Ölüm her yandan üstüne saldırıp seni kuşattığında, tam da o zaman, hayatı düşüneceksin.
Her şeyi kaybetsen de hayallerini kaybetmeyeceksin.
Hatırlamak için harcadığımızdan çok daha fazla çabayı unutmak için harcıyoruz herhalde.
“Gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız göze alamadığınız yakınlıklar da acıtır.” Haydar Ergülen.
Unutuyoruz, her unutuşta biraz daha eksilerek. En hatırlanacak olanları unutmak derin sürgün yaraları açıyor içimizde.
Acıdan kaçıyorsan mutlu olamazsın, mutlu olacaksan acı çekeceksin.
Hepimiz gizli gizli, hayatımız boyunca çeşitli mutluluk kavşaklarından geçtiğimizi biliyoruz, genellikle o kavşaklarda ters yana döndüğümüzde.
Ağır bir şekilde yaşıyoruz biz hayatımızı. Mutluluk kavşaklarında hafif manevralar yapmıyor, ağır hamlelerle mutsuzluğa ve pişmanlığa doğru yürüyoruz.
Hepimizin hayatından bazı hayaller yürüyüp geçti, hayatımızda alabilirlerdi, onlara izin vermedik, söylenmesi gerekenleri söylemedik onlara “kal” demedik, “gel” demedik, “geliyorum” demedik.
Kadınları kendine aşık ettikten sonra öldüren Mavi Sakal, ölüme giden yolun bir katilin cazibesiyle döşeyerek efsaneleşti; Londra’nın sis basmış puslu gecelerinde orospuları bıçaklayarak öldüren Karındeşen Jack, peşinde bıraktığı kanlı izleri takip edenleri bir meçhule taşıyarak, alaycı insafsızlığıyla tarihe geçti.
Pusularla, ihanetlerle, saldırılarla, geri çekilmelerle, mütarekelerle, kaçışlarla, esaretlerle dolu bir savaşı yalnız başımıza yaşıyoruz, kim galip gelirse gelsin bir tarafımız hep yeniliyor.
Yenilmeden galip gelemiyoruz.
Her zafer bir yenilginin izini bırakıyor derinimizde.
Zaferlerimiz kadar da yenilgilerimiz oluyor.
Kendi kendimizle savaşarak yürüyoruz.
Ve savaş, biz bittiğimizde bitiyor ancak.
Nietzsche bir dahiydi, Salome Andree Lou Salome bir zeki.
Zeka, dehayı sevmedi.
Dahi, zeki olana tutuldu.
Aradaki yaş farkına rağmen, daha çocuk olan, daha güçsüz olan, daha şaşkın olan ve delirmeye daha yakın olan dahiydi.
Nietzsche, sevilmediği için öldü.
Edgar Alan Poe, sevdiğini kaybettiği için.
Sefalet içinde süren hayatlarına daha fazla dayanamayan karısı vereme yakalanıp gün be gün eriyerek ayrıldı bu dünyadan.
Bir daha dönmemek için gittiğinde yaşı Nietzsche’ninkinden daha fazla değildi.
uzunca bir süre 'ahmet alttan' sanarak kıyasıya güldüğüm kişi