Hıçkırıklarım beni boğmazdı o zaman Ağlayabilseydim göğsünde. Hayalini kurmazdı geceleri kan akıtan bu gözler Ağlayabilseydim ya göğsünde, Hissedebilseydim sıcaklığını, Kalp atışlarını Dinleyebilseydim. Ağlayabilseydim göğsünde...
'...teselli kabul etmez bir halde olduğunu anlıyordum...Tutunacak hiç bir şeyi kalmamıştı...Büyük kederlerin o kuvvetli ve ani sirayetiyle,gayriihtiyari,kendimi onun yerine koyuyor,ben de teselliye muhtaç bir hale geliyordum...Gözümün önünde bir insan dağılıyor...İçtimai köklerinden kopunca mevhum ferdi şahsiyetimizin bir anda nasıl kuruyuverdiğini,soluverdiğini görüyorum...Yalnız içtimai değil,aynı zamanda beşeri,mistik ve ilahi bağları da çözülen insanın bu perişanlığı bana ibret,merhamet,nefret ve dehşet veriyor...İçimizde sıraya dizilen sayısız benliklerimiz ipi kopmuş bir tespih gibi nasıl dağılıveriyorlar! Kainatın ahenginde bir muvazene unsuru olmaktan çıktığımız vakit,muhitimizle ve mevcudatın ruhiyle münasebetimizi kaybettiğmiz vakit,bir maddeden ötekine konan ve fasılalarla ısınıp soğuyan vefasız ve serseri muhabbetler içinde sendelediğimiz vakit,birdenbire ayağımız nasıl kayıyor,böyle nasıl yuvarlanıyor ve dinmeyen göz yaşlariyle nasıl ağlıyoruz! '
ben göğsüne yatarken öyle derin nefes alma.....bu ara ihtiyacım var sana,ellerimi sakın bırakma.... - işte _ebilmek eki ile _se_sa istek kipinin bir araya gelmesının zararı; gerçek olamıyor.... .
oldu bi de emzireyim
kreş mi ulan benim göğsüm
SANA O KADAR ÇOK ŞEY SÖYLERDİMKİ ÖMRÜMÜZ KAFİ GELMEZDİ EMİN OL...
Hıçkırıklarım beni boğmazdı o zaman
Ağlayabilseydim göğsünde.
Hayalini kurmazdı geceleri kan akıtan bu gözler
Ağlayabilseydim ya göğsünde,
Hissedebilseydim sıcaklığını,
Kalp atışlarını
Dinleyebilseydim.
Ağlayabilseydim göğsünde...
Soğuk yatağıma girmeyeceğim işte! ! ! !
'...teselli kabul etmez bir halde olduğunu anlıyordum...Tutunacak hiç bir şeyi kalmamıştı...Büyük kederlerin o kuvvetli ve ani sirayetiyle,gayriihtiyari,kendimi onun yerine koyuyor,ben de teselliye muhtaç bir hale geliyordum...Gözümün önünde bir insan dağılıyor...İçtimai köklerinden kopunca mevhum ferdi şahsiyetimizin bir anda nasıl kuruyuverdiğini,soluverdiğini görüyorum...Yalnız içtimai değil,aynı zamanda beşeri,mistik ve ilahi bağları da çözülen insanın bu perişanlığı bana ibret,merhamet,nefret ve dehşet veriyor...İçimizde sıraya dizilen sayısız benliklerimiz ipi kopmuş bir tespih gibi nasıl dağılıveriyorlar! Kainatın ahenginde bir muvazene unsuru olmaktan çıktığımız vakit,muhitimizle ve mevcudatın ruhiyle münasebetimizi kaybettiğmiz vakit,bir maddeden ötekine konan ve fasılalarla ısınıp soğuyan vefasız ve serseri muhabbetler içinde sendelediğimiz vakit,birdenbire ayağımız nasıl kayıyor,böyle nasıl yuvarlanıyor ve dinmeyen göz yaşlariyle nasıl ağlıyoruz! '
Büyük bir şefkat ve güven duygusu veriyor insana..Ne mutlu göğsünde ağlayabilecek insanı bulana...Bu terim içimi acıttı...
ben göğsüne yatarken öyle derin nefes alma.....bu ara ihtiyacım var sana,ellerimi sakın bırakma....
-
işte _ebilmek eki ile _se_sa istek kipinin bir araya gelmesının zararı; gerçek olamıyor....
.