Üzerinde 'ACEMİ' yazılı bir tabelayla dolaşılması galiba.Bakın acemiyim, yaşamak konusunda henüz bilgim becerim yok, çevremde dolaşmayın size zarar verebilirim anlamına gelen bir uyarı levhasıdır bu taşınan.
Yaşamayı daha önce denemek imkânı olmadığına göre...eğitimi...kursu falan da olmadığına göre...eh ders(h) anesi de olmadığına göre...hangimiz acemice yaşamıyoruz ki yav? ..
Hayat acemice yasanmaktadir zaten.... Her an yeni ve her an yeni seyler olusmakta. Bir gun geliyor ve ogrenebildiklerinizden dolayi kendinizi cok bilgili sandiginiz bir anda karsiniza hic bilmediginiz bir duygu veya bir olus cikabiliyor.Sasirip kaliyor ne yapacaginizi bilemiyorsunuz.
Cok bildiginizi sandiginiz seyleri, bazen oyle bir an geliyor ki yeniden ve yeniden ve yeniden ayni aci veya sevincle deneyimliyorsunuz. Kendinize donup ben bunu daha once yasamamis miydim diyorsunuz?
Hayat size her an cok yeni seyler ogretmekle mesgul iken, acemice yasamamak imkansiz geliyor bana..
Geçmişte yaptığın hataları fark etmen. Hayat senin ilkindi ve işte bilirsin ilkler hep deneyimlerin bileşkesi olarak adlandırılır ;) İlk defa yapılan herşey acemicedir fakat acaba ilk ve son defa yapılan birşey de acemice mi yapılmış olunur? Mesela yaşamak gibi:p
Dostoyevskinin delikanlı adlı romanında bir genç kızın onurunu yansıtan son kelimeleri.Aslında bir yalnış anlama onu intahara götürdü ama tek haklı sebebi varsa o da acemice yaşamaktan bıkmış olmasıydı.
hangimiz profesyonelce yaşadığımızı iddia edebiliriz ki? ? ? eğer ki reenkarnasyon varsa belki bundan sonra profesyonelleşiriz tabii insan olarak gelirsek :))
Varmı bir kullanma klavuzu bu hayatın... Yada ikinci bir şansımız var mı? Yapılan hataların kolay kolay geri dönüşü... Söylenenleri hiç duymamış olmak yaşananları hiçe saymak... Acemiyiz işte.. Düşe kalka öğrenecez artık napalım :)) kader...
sorgusuz eylemlerle süslenmiş
taklitçi yaşam..
Üzerinde 'ACEMİ' yazılı bir tabelayla dolaşılması galiba.Bakın acemiyim, yaşamak konusunda henüz bilgim becerim yok, çevremde dolaşmayın size zarar verebilirim anlamına gelen bir uyarı levhasıdır bu taşınan.
acemi yada ustaca yaşamak.hiç fark etmezz herşey boş. ölmek lazım....
öylesine yaşamak olsa gerek
hayatın dersine iyi çalışmamak demek olsa gerek...ustalar yanına alsın ögretsin...
acemıce yaşamak hiç bır işi iyi yapmamak demektir
Yaşamayı daha önce denemek imkânı olmadığına göre...eğitimi...kursu falan da olmadığına göre...eh ders(h) anesi de olmadığına göre...hangimiz acemice yaşamıyoruz ki yav? ..
hayatın ne provası ne de tekrarı var.. az hatayla usta olmanın yollarını arayacak ve kurtulacaksın..
Hayat acemice yasanmaktadir zaten.... Her an yeni ve her an yeni seyler olusmakta. Bir gun geliyor ve ogrenebildiklerinizden dolayi kendinizi cok bilgili sandiginiz bir anda karsiniza hic bilmediginiz bir duygu veya bir olus cikabiliyor.Sasirip kaliyor ne yapacaginizi bilemiyorsunuz.
Cok bildiginizi sandiginiz seyleri, bazen oyle bir an geliyor ki yeniden ve yeniden ve yeniden ayni aci veya sevincle deneyimliyorsunuz. Kendinize donup ben bunu daha once yasamamis miydim diyorsunuz?
Hayat size her an cok yeni seyler ogretmekle mesgul iken, acemice yasamamak imkansiz geliyor bana..
Acemi şansı eşlik edermi ki... :)) ....?
hayatta nasıl yasadıgının bıle farknda olamamak kısaca hayata boş bakmak ta dıyebılırız
hayatta ne yapacağını tam anlamıyla kavrayamadan hayatının ona değil onun hayata uyduğu bir yaşam tarzı diyebiliriz.
Geçmişte yaptığın hataları fark etmen.
Hayat senin ilkindi ve işte bilirsin ilkler hep deneyimlerin bileşkesi olarak adlandırılır ;) İlk defa yapılan herşey acemicedir fakat acaba ilk ve son defa yapılan birşey de acemice mi yapılmış olunur? Mesela yaşamak gibi:p
aşık olmak demek
hayatın tadı bence acemıce yasamak zaten.bosver ısın ozumu ögrenme,idrak etme,akısına bırak...bak goreceksın o gun ustadan daha ustasın.
anlayana.....
bence her yeni gün acemiliğe uyanıyoruz....çünkü hergeçen gün diğerinden farklı şeler oluyor ve yeni şelerde de acemiliğimizi gösteriyoruz :)
Yaşanılamayan gerçekler.
Acemice yaşadım.Ama hiç bişey için geç kalınmış değil..Öğreniriz yavaş yavaş :)
Dostoyevskinin delikanlı adlı romanında bir genç kızın onurunu yansıtan son kelimeleri.Aslında bir yalnış anlama onu intahara götürdü ama tek haklı sebebi varsa o da acemice yaşamaktan bıkmış olmasıydı.
profesyonelce yaşamak ne kadar mantıklı ise acemice yaşamak da o kadar saçma.
çünkü öğrenirken ölüyoruz...
hangimiz profesyonelce yaşadığımızı iddia edebiliriz ki? ? ? eğer ki reenkarnasyon varsa belki bundan sonra profesyonelleşiriz tabii insan olarak gelirsek :))
Acemi macemi..yaşıyo ya siz ona bakın...usta olup da yaşayamayanlar var...
Ustaca hayatı yaşauan okadar az kii yazık tüm insanlığa diye düşünmeden edemediğim söz..
Hayatın kendisi doğaçlamadır. Fazla kültür farklılıkları olan yerlere gitmek zorunda değilsen kolay alışır profesyonelce yaşarsın.
Varmı bir kullanma klavuzu bu hayatın... Yada ikinci bir şansımız var mı? Yapılan hataların kolay kolay geri dönüşü... Söylenenleri hiç duymamış olmak yaşananları hiçe saymak... Acemiyiz işte.. Düşe kalka öğrenecez artık napalım :)) kader...