Aklım kesmiyor
Bu dünyayı
Aksine bu dünya beni
Kesiyor tüm enlemlerde
Tüm boylamlarda
Kötülüğü kazıyabilsem de
Seni istiyorum
Hemde çok fazla
İçimden çıkarmış
Susturulmuş bir çocuk gibiyim sensiz
Sensiz kimsesiz
Sensiz çaresiz
Sıkıntı sema içinde
Yol aramak bile istemiyorum
Kıvılcım değmesin yüreğime
Derinden yanmaya başlarım
En tehlikeli yanardağ
İçinde öfkenin patladığı yürekte gizlidir
İçlerim acıyordu
Birazı da dışarı taşıyordu
Buz gibiydi hava üşüyordum
Ellerimle göğsümü sımsıkı kapamıştım
Ne kaldıysa benden koruyacak
İşte, çocukça bir refleks
İyi bir şeyler olmuyor
Kan akışkan uykularımdan uyandırılıyorum sürekli
Sürekli bir düş kırıklığı festivali
Ben olmadan
Hüzünler mutlu olmuyor
Karamsar bir yağmur kapkara
Katmer gevrek olmuş bu gece
Gönlümün değirmenyeri
Yüzüm ıslak
Yüreğim soğuk hecelerimde
Seni özledim
Biliyorum bir grilik dolaşıyor ortalarda
Garibim
Diğer günlerden farklıyım
Üşüyorum
Üşüyorum
Ağlamalarım kirpiklerimin ucunda
Gidesim tuttu da
Yumruk gibi oturdu bu gece
Hiçbir hece
Beni kendime getirecek kelimeye
Kelimeler cümleye ulaşamıyordu
Eksiklik ciğerime işlemişken
Neyi tamamlayabilecektim
Bir şeyleri sığdıracaksın bu geceye
Başka bir gece değil yalnız bu gece
Gökyüzünde son dolunay
Son gemi kalkıyor
Umutların son demine
Bir şeylerin acısı çıkıyor sanki
Geceydi sıkıntı sarmıştı
Dört bir yanı
Canım kırılmış
Gökyüzü ağlamanın arifesinde
Bir şeyler yanlış biliyorum
Parçalarım etrafa dağılmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!