Vurulunca sıcak olur vücudun
Hiç anlamazsın ne olduğuna
Yavaş yavaş soğur kanayan yer
Ve sonra mideni bulantılar kaplar
Gözlerin kararmaya başlar
Ölüme dakikalar kalıyor artık insan için
Yeri geldi vurulduk
Zindanlara konulduk
Zalime baş eğmedik
Çünkü biz cizreliydik
Ölüm bizim adımız
Yürüyoruz ;
Yürüyoruz tenha caddelerde
Büyük bir öfke
Koca bir hınç sarmış bedenimizi
Ölüme bi'adım kala
Saçları tutuștu gözleri yandı
Canı çok acıdı kül olu verdi
Arş-ı alem duydu bu çığlıkları
Elma kokusuyla dayandı ölüm
Ölüm ölüm ölüm ölürmü insan
Ölüyoruz işte ulan
Ölüyoruz
Öldürüldükçe diriliyoruz
Her yerde ölüyoruz
Her an
Her dakika
Güzel günler göreceğiz
Gün bu gün değil belki
Ama elbet bir gün göreceğiz
Koşacağız kırlarda
Bin bir çiçekler ile süsleyeceğiz dünyamızı
Umut denen sonsuzluğa
Adım adım yürüyorum
Gül bahçesi ten kokunu
Nefes diye çekiyorum
Oho hoy sevdiceğim
Öylece sevmişim ben seni
Habersizce
Senden uzak
Hırpalamışım bedenimi
Sürgüne tabi tutmuşum kalbimi
Hün harca cefa çektirmişim bu gönüle
Dağlar senin meskenin olmuş
Doğrumu ceylanım hey
Doğrumu ceylanım hey
Doğrumu ceylanım hey
Dersim senden rengini almış
Öyle mi cananım hey
Umut denen sonsuzluğa
Adım adım yürüyorum
Öfke sarmış dört bir yana
Ölmeden ben yaşıyorum
Oy sevdiğim göz bebeğim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!