Nedim Çekin Şiirleri - Şair Nedim Çekin

Düşürdüler beni beni pusuya
Kalleşçe dört bir yanımı sardılar
Sevgi değil kurşunlar yağdırdılar

Leylim leylim
Yağdırdılar

Beni sen yaratmadın
Canım alasın
Senden büyük yaradan var
İyi bilesin

Kast ettin sen ğayatıma

Karanlıklar çöküyor artık
Gitmeli buradan
Uzaklaşmalı bu acayip şehir den
Biraz sonra kıyamet kopacak belli ki
Gökyüzü yine kızıla boyanacak
Kan gövdeye ulaşacak dilo

Biat etmem parasına puluna
Sultanına paşasına kralına
Giderim var her bir Allah kuluna
Taviz vermem Rabbim'den başkasına

Eriyorum, gözlerine dalarken
Bitiyorum, resimlerine bakarken
Gönlüm sana öylesiye taparken
Kiminlesin, kimlerlesin sevdiğim

Senden gayrı kimseyi hiç sevmedim

Kim olduğumu sorduruyormuşsun herkese
Tek kişilik hücrede soğuk duvarlara sırtını yaslayan kemal pirin
Gencecik yaşına rağmen idam sehpasına götürülmek için yaşı büyütülen erdal erenin
Evinin önünde ekmek alıp vurulan berkinin
Sokakta linç edilerek katledilen Ali ismailin

Ne olursun hadi çık gel
Göz yaşlarım oluyor sel
Benliğimi kaybetmişim
Senin yüzünden

Kimse bilmez bu derdimi

Çileleri yükledim ey sırtıma
Sırat köprüsünü aştım da geldim
Cehennemim oldu çıktı karşıma
Senden başka kimsem olmadı benim

Keti êşa sixûra da
Agîr û pêt deng selada
Çêva der kewi birako
Wê zûlmi û nav belada

Kîn ê kîn ê kîn ê kîn ê

Sırma saçlarını okşar gibiyim
Senin ten kokunu koklar gibiyim
Yaşanmamış hayatı yaşar gibiyim
Gözlerine dalıp hep ağlıyorum
Resimlere bakıp çok özlüyorum