Demir kapılar arkasında
Zincire vurulmuş gibi hissediyorum kendimi.
Ruhum sıkılıyor.
Sanki biri diyor, kapat gözlerini.
Bir ağırlık,
Ve bir de, korku çöküyor yüreğime
Sanki bir daha, uyanmayacakmışım gibi.
Ağırlaşıyorum.
Sorsam..
Kendi kendine evham yapıyorsun diyorlar.
Yapma diyorlar.
Anlamıyorlar derdimi.
Oysa ben, günlerdir aynı rüyayı görüyorum geceleri,
Ve ben, aynı rüyanın etkisindeyim.
Beğenmiyorum halimi.
Bu bir işaret’ midir, bana gösterilen
Yoksa..
Bir haber’ midir, gaipten gelen.
Zaman, zaman dalıp, dalıp gidiyorum
Uzaklara bakarken.
Ve bazen iki damla gözyaşı süzülüyor yüzlerimden
Hayaller içindeki gözlerim, ağlarken.
Neden oluyor,bu bilmem.
10 Temmuz 2014-07-10
Antalya
Kayıt Tarihi : 10.7.2014 11:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!