Gençliğimin, en güzel zamanını yaşarken
Çaresiz derde düştüm, ağlayanım yok neden
Önce çevremden dostlar kayboldu sonra eller
Yalnızım şimdi dostlar ağlayanım yok neden.
Düşünürüm geçmişi neden bilmem ben hala
Gözlerim takılır durur, lanet ettiğim yıla
Soldum sarardım birden ömrümün baharında
Çaresiz derde düştüm ağlayanım yok neden
Yaşamadım hayatı, hüzünlüyüm hüzünlü
Düşünmek istemem ben, hatırlasam’ da dünü
Kendim avuttum durdum, yıllarca şu gönlümü,
Ben hala gençliğimi, özler gibiyim neden.
Gözlerimin önünden, geçmiş yıllar geçerken
Yaş damlar gözlerimden, üzülürüm ben birden
Baharımda dert buldum yapamam düşünmeden
Aramaz oldu dostlar, sebebsiz yere neden.
Kul Yüksel’in hayatı, zehir oldu kendine
Ne yapsın şimdi Yüksel, geldim diyor ben göze
Dostlar bile kayb olmuş, düşünür neden diye
Aklına gelir dostlar, sorar kendine neden
05 Eylül 2015-09-05
Antalya
Kayıt Tarihi : 5.9.2015 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!