Depremden sonra gelenlerden gidenlerden arkadaşlardan dikkatimi çekti farkında olmadan benim bile " bu gün hava ne kadar soğuk" cümlesi dilimizden dökülmedi.
İçimizde bir yerler eksilmeye zaman geçtikçe de çoğalmaya başladı. Artık gizli saklı ağlamasını da öğrenmeye başladık. Güya ailenin reisiyim. Olmadığımı anladım. Evdekilerin gözakları kızarık göz torbaları nemli. Bense bahanem hazır. Oturun ben kahvemi yaparım ayağıyla mutfaktayım.
Sümüğüm akar. Şıpır şıpır damlalar tekrar geri çekilir vs. Sonra derin nefes al ver durumları ve o çocuklar çıkarıldıkça enkazlardan baba oluşum gerçeği alnıma şamarını indirir. Bu kez de enkazlarda bekleşen tüm anneler babalar dedeler nineler delikanlılar varken ben ne diye gecenin bir yarısı herkes uykudayken giderim en dipteki odaya? Vanaları kapanmış petek ve tek battaniye. Don atlet uyursam mı rahatlasam mı sabah mı olsa yoksa böyle dalsam mı?
kerhane tatlısı bir bakış
yanık bir renk ve telaşlı bir çıtır
gibi mavi duvarlar ve lekeli çarşaflar
ortasında iki çıplak tendik miydik
seninle ağzında cak cak sakız
Ülke de yunan ve ingiliz fransız arap tohumları eksik olmaz.
Dün müşterinin biri kocaman çerçeveli bir Atatürk resmini gösterdi. Baktım çerçeve kir pas toz içinde. Çöpe atmışlar dedi. Çerçeveyı aldım
iyicene sildim adama iade ettim.
Bitmez dedi adam.
Perşembe günleri geldiğim bu şubenin garip alışkanlıkları olan kadın müşterisi yine bana denk geldi.
Ürünü aldı ve yine aynen şu konuşma geçti aramızda...
Bizim makine eski model olduğu için;
Kahvenin önünde yıllardır el arabasında arnavut ciğer satar. Yumuşaklığını sodaya borçluyuz. Aslında bu seyyarların insanın beynini kuşkulandıran tuhaf yanları da vardır. Atıyorum. Mahallenin raporunu da tutuyor olabilir. Kahve ve kahve bahçeleri bu işler için en ideal mekanlarıdır. Emekli istihbaratçı da olabilir.
Bir kaç kez yemişliğim oldu. Ciğeri sodayla yumuşatması yüzünden epeydir yemiyorum. Bu sabah midem kazınınca ekmek zeytin domates almak için şubeden çıktım. Baktım kahvenin önünde bizim mahallenin ciğercisi var değişiklik yapayım dedim.
Piyasada pahalı. Bizimkisi seyyar olduğu için yarıma at bakalım ne kadar dedim? Yetmiş lira dedi. Usta bana pahalı gelir. Kalsın dedim. Demekki tam porsiyonu yüźkırķ lira....
Ekonomiyi en iyi ben bilirim ben dedikten sonra Nebati gibi biriyle de muhattap olduk ülkece. O da gözlerime bakın diye diye tası tarağı topladı gitti. Amerikalı kadın da gitti. Hala 250 bin tl aylık ödeniyor kadına. Sözleşmesı vardı demek ki...Hem merkez başkanı hem futbolcu...
Patlamak üzereyim
Pim dayandı son basamağa
Al sana al sana ve tik tak tik tak
Sonra din don din don
Cesaretin var mı
İşkenceden kurtarsan o pimi
toplum olarak kanmaya ve kazıklanmaya meyilimiz var. Sonuç olarak pahalıdır vardır bir hikmeti ucuzdur vardır bir naleti gibi meşhur sözümüzde olunca;
vergisini işçisinin sigortasını maaşını ödeyen insanlarda keriz olmalılar.
örneğin her gün belediyenin beleş kaldırımına park eden kamyonun kasasında bir ben yokum. solmuş tadı kaçmış tarla domatesinden biberinden üzümünden sulandırılmış sütünden ve elbette ordan burdan toplanmış konrolsüz yumurtasından tutun da daha neler var neler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!