ölmek çare olsa
pamuk ipliğine bağlayacağım çaresizliği
binecek bir gemi bulsam dönüşü olmayan
gideceğim bu diyarı terkedip
bir umuda bağlayıp çaresizliği
git deseler gideceğim
cebimde hep bir avuç hüzün taşırım
kaybedersem benimkileri diye
ben kahrolası hayat yerine
hep geceyi yaşadılar hücrelerinde
karanlığa karışıp dağıldı umutları
günışığına özlem dolu
ölümü beklediler
hergün
sana gülüm diyorum
gül sende güzelleştiğinden
sende hayat bulduğundan
sana hayatım diyorum
hayat seninle anlam bulduğundan
dost bağında bülbül öter
güle onmaz derdin söyler
hal bilmeyen sevdiceğim
dar günümde belim büker
güle sorsam halin nice
zamanın boşlukta asılı kaldığı
uzuuuuuun
uykusuz geceler
umutların hoyrat ellerce savrulduğu
düşüncelerin birbirini kovaladığı
bitmez geceler
Gözlerin düşünce sessizliğime gece vakti
aklım yollara vurur kendiniusulca
yarım yamalak kalırım
üç milyon göz dolar uykularıma
gözlerini sevdim ben ilk önce
Hep bir ağızdan söylenirdi sevda türküleri
Umutları bir acıları bir birdi hüzünleri
Ağlamanın çaresizliği çökünce omuzlara
sen gece gelen ışığım
kaybettiğim yılları bulduğum
yazdığım
yazıldığım
çiçeğim
deli dolu yüreğimle sana vurulmuşum
kara kaşlarına kurban olduğum
ben seni sevdim sen sevmedin mi
kor ateşler düştü yüreğime
sevdan ile ben yandım sen yanmadın mı
tabib olsan hekim olsan ne değişecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!