Ufuk da dolaşan hortum girdabına girdim gene,
Söküp aldı seni yüreğimden, yaralandım gene
Toz duman oldu can bedenim paralandım gene
Tüm bedenimi sardı, sonra da ağladım be gülüm
Savrulan küllerle paramparça, en güzel hayallerim…
Gidiyor musun diye sormadın bana hiç
Gönderen sendin, sendin be Afşarım.
Terk etmeyi hiç istedim ben seni, inan hiç
Sana olan bu aşkı toprağa gömmeyi hele, hiç
Öpüldüğü an dil kurutur,
Islak nemli demi,
aşkı yaratır
aşk dudakları,
Son bir buseye uzanır
Her gün, her gece
başıma vurur da durur
ahh şu arzular; arzular
canım seni arzular..
Gün biter, gece başlar, benle kudurur
Görmeden sevdim senin gül yüzünü
Kader derler buna buluşturdu özünü
Sevgidir işte kör ediyor bak gözünü
Bilen böyle demiş dinle ata sözünü.
Söyledikleri sözler doğruymuş meğer
Parça parça kırıldı kalp camım
Yokluğun benim içimde gamım,
Uğrunda yangınlarda kor çamım
Beni söndürecek su olsan yeter.
Çöllerde kum dağlarda kara taşım
Ne de kolayış değil mi?
Ardından,
Seviyorum demek seni..
Elimin içine alıp hiç okşayamadığım,
Ellerinden mi söz edeyim?
Sağ yanımda özlem,
sol yanımda sevgim,
içimde aşkın
düşlerimin karanlığında
uzun ince bir yoldan
düşe kalka, sana geliyorum..
Bir gül diktim
gönlümün köşesine,
adını sen koydum
her gördüğümde adını söylemek için,
söylerken adını
bir seni kokladım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!