Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Bahçemde açılan, gonca gülümdün,
Umardım sende, benle ölürdün.
Maalesef sen beni, vurup ta gittin.
Attığın kurşunu, saklayacağım.

Maral gibi seker iken, kayadan,

Uçtuğuma bakma sen,
Yerde sürünmekteyim.
Bir mum gibi an bean,
Eriyip bitmekteyim.

Kolum kanadım kırık,

Kâinatta en yüce, bir makam verilmişken,
Neden aşağılarda, gezinip durursun sen.

Görki cümle mahlûkat, aşkınla pervanedir.
Hilkatin yüce sırrı, bütünüyle sendedir.

Hiçbir şeyin ve hiçbir kimsenin yeri boş kalmaz.
Ya da ha iyisi gelip yerini alır veya kötüsü gelip o boşluğu doldurur.

Değerli şeyler semt pazarlarında değil,
Kıymetleri ile mütenasip mağaza vitrinlerinde sergiye çıkar.

Bismillahirrahmanirrahim

8- İnsanlardan öyleleri de vardır ki, inanmadıkları halde,
'Allah'a ve ahiret gününe inandık.' derler.

Allah’a ve ahirete inanmanın sorumluluğundan kurtulmak,

Bismillahirrahmanirrahim

11- Hem onlara: 'Yeryüzünde fesat çıkarmayın.' denildiğinde: 'Biz ancak ıslah edicileriz.' derler.


Onlara ikiyüzlü davranarak insanlar arasında bozgunculuk yapmayın.

Hainler çoğaldılar,
Topluma dağıldılar,
İç içe karıldılar,
Fark etmekte zor artık

Ne bilirler çalışma,

Evet, İnsan nasıl bakarsa öyle görür. Neyi dinlerse onu konuşur. Görüp duydukları doğrultuda düşünür.

Nasıl yaşarsa öyle ölür, nasıl ölür ise öyle haşrolunur,
gördüğü, duyduğu, düşündüğü ve yaptığı şeylerden hesaba çekilir.

Allah'ı düşünenler, peygamberi sevenler, Kur’anı yaşayanlar elbette, Kur'an Havz-ı kevserinde nefis ve enaniyetlerini eritip, İnsan-ı kamil olma imkanına ereceklerdir.

Güneşe sordum seni, aydınlığım O dedi.
Gece de araştırdım, karanlığım da dedi.
Sordum seni aklıma, gelen her bir nesneye,
Körmüsün görmezmisin, O her yerde gör dedi.

Küçük büyük demedim, araştırdım her şeyde,

Perdeleri sıyırıp,
Hakikati görmek var.
Marifet merhemini,
Yaralara sürmek var.

Hakka tercüman olup,