Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

BİLİYORMUSUN

Özlem çok garip, tarifsiz duygu,
Gönülden gönüle yapılan vurgu.
Mahiyeti meçhul, sanal bir kurgu,
Özlemi özledim, biliyormusun?

Derdi aşkın beni benden,
Alub derde salandır yar.
Sinem içre şifa bulmaz,
Dest-i ğemle bir yaram var.

Yıkıp harap eylediğin,

Bir gün daha ederken, solgun camlarda veda,
kulak ver ruhunun, yüreğinden gelen feryada.

Görür gibi ömür akşamının ufkunda son anı,
bir rüyadan ibarettir, uzun zannetme zamanı.

Hayat bir mekteptir.
İnsan talebe,

Dersi marifettir,
Amaç nefese galebe,

Gönül çerağın yakan, güneşe minnet etmez,
Derd-i aşka düşenin, ah-u efganı bitmez.
Aşkın hakka değilse, inan beş para etmez.
Mübalağalı sözler, şairlere malzeme,

Fanilerde arama, gönül ebede muştak,

Yaşadığımız hayat ve yaptığımız işler,
sadece şahsımız ile ilgili ve sınırlı olmadığı gibi;

Gelecek zamanında zeminini hazırladığını unutmadan,
her işimize gerekli hassasiyeti göstermek insanlık ailesine karşı olan en önemli vazifemizdir.

İsim bedenin benzerlerinden,
kelam kişiliğin başkalarından farkını gösteren kimlik belgesidir.

Şeytana aldanıpta, haçlılarla iştutma.
Geleceğe dalarak, geçmişini unutma.
Sakın sefahet denen, o en büyük düşmandan,
Koru dini namusu, arı pazarda satma.

Manaları anlaşılmayan,
mesajları alınmayan, üzerinde düşünülmeyen
ve hayata hakim kılınıp yaşanmayan Kur-an,

Kur-an olmaktan çıkıp
bir nazar boncuğu hükmüne mahkum edilmiş demektir.

Yine hasret var bu gün, yüreğimiz yanıyor.
Bir yıl çok uzun zaman, içimiz kan ağlıyor.
Elveda demek inana, zor geliyor ümmete.
Nurlu gecelerinle, vesileydin rahmete.

Aydınlandı geceler, sahurla teravihle,