Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Hayat bir mekteptir.
İnsan talebe,

Dersi marifettir,
Amaç nefese galebe,

Gönül çerağın yakan, güneşe minnet etmez,
Derd-i aşka düşenin, ah-u efganı bitmez.
Aşkın hakka değilse, inan beş para etmez.
Mübalağalı sözler, şairlere malzeme,

Fanilerde arama, gönül ebede muştak,

Yaşadığımız hayat ve yaptığımız işler,
sadece şahsımız ile ilgili ve sınırlı olmadığı gibi;

Gelecek zamanında zeminini hazırladığını unutmadan,
her işimize gerekli hassasiyeti göstermek insanlık ailesine karşı olan en önemli vazifemizdir.

İsim bedenin benzerlerinden,
kelam kişiliğin başkalarından farkını gösteren kimlik belgesidir.

Şeytana aldanıpta, haçlılarla iştutma.
Geleceğe dalarak, geçmişini unutma.
Sakın sefahet denen, o en büyük düşmandan,
Koru dini namusu, arı pazarda satma.

Manaları anlaşılmayan,
mesajları alınmayan, üzerinde düşünülmeyen
ve hayata hakim kılınıp yaşanmayan Kur-an,

Kur-an olmaktan çıkıp
bir nazar boncuğu hükmüne mahkum edilmiş demektir.

Yine hasret var bu gün, yüreğimiz yanıyor.
Bir yıl çok uzun zaman, içimiz kan ağlıyor.
Elveda demek inana, zor geliyor ümmete.
Nurlu gecelerinle, vesileydin rahmete.

Aydınlandı geceler, sahurla teravihle,

Edep, İnsanım diyen varlık için,
Hak karşısında haddini bilmektir.
Haddinin bilmeyenlerin varlığı,
İnsanlık için utanç verici zillettir.

Güzelliğin ve malın, bil ki sana emanet,
Sakın nefse aldanıp, etmeyesin ihanet.
Doğru kullanmaya bak, verilen hislerini,
Ömrünün son durağı, olsun ebedi cennet.

Tembeller laf üretir, ömür tüketir.
Çalışkanlar iş üretip, problem çözer, umut verir.

Hem kendileri hem çevreleri için sevinç, umut ve mutluluk kaynağı olur, güven verir yüzleri güldürürler.

Tembel ve tenperverlerin tenkit ve takdir edilecek eserleri olmaz.