Necdet Durmaz Şiirleri - Şair Necdet Durmaz

0

TAKİPÇİ

Necdet Durmaz

Bir çarşaf gibi
Asılıp, kurutulur mu su?
Ölümden farksız diye,
Bu kördüğüm düşlerden
Çözülüp, sorgulanır mı uyku?

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Oyuncakcıdaydım;
Uzandı bir el,
Seçildiğimi sandım;
Çarpılarak kırıldım...
Ustam! Ustam!
Yeniden yaratsana beni! ...

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Kırılan bunca çanak, çömlek ve cam bardak-
tan; düşen şölven mi karanlığıma?

Ey sevgili;
Aslında; orda ve burada,
Can içinde öznesin.

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Çatladı karanlık,
Süzüldü sonsuzun sesi, ışık.
Derinler yekpare zindan duvarları!
Sanki ben gömülmüşüm…

İçeride bir meczup haykırıyor:

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Zil çaldı;
Bütün zamanların boşluğunu,
Bir somun aldı.
Kızgınlığından ışınlar fırlatan güneş,
Serin gölgenin ardında kaldı.
O, şah koruyucusu; matlar veziri

Devamını Oku
Necdet Durmaz

O taş şekil,
Ayaz, buz
Ve cam kesit;
Şeytanın oymağında,
Ne varsa aranan
Anılarsız!

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Gölgem asılı ipte,
Alamadım sehpadan;
Cellatıma doyupta...
- aslını -

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Haklısın ömrüm, kızamıyorum sana.
Bir taşı seviyorum, ahmakça hâlâ…

Hani köşe başında,
Göz çıkarır cinsinden ayrı
Düştüğünde inci, zümrüt, yakut

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Aşkı sorarlar; -nedir ki- diye!
Kendisidir derim, kendisinden hediye…
- dilediğine -

Devamını Oku
Necdet Durmaz

Leylâ bir özge can mı?
O, hüsnü an da durulmuş,
Aranan can;
Sevdayı yaratan mı?
Ve nedir, nedir ki Leylâ?
Kefen biçilmez,

Devamını Oku