Adam deli mi, ne?
Sonsuzluğu çiziyor,
Boşlukta tuvaline!
Anka da düşmüştü,
Kafdağı'nın yoluna!
Nic'oldu?
Seni seyrettiğim pencerede intihar,
içeride astığın benden başkası değildi…
Niçin intikam?
tutuşturulmuş meşalesiyle yürüyen ateş,
İnceden bir yel, kopar; azar-azar yüreğimden, düşer o narin kuytuların sessizliğine…
Gömülürüm; anıların canlılığında, adı “ben” olan vücut kabrime…
Bir çocukluk ninnisi, rüzgârın uğultusuyla sokak başında… Karşılar!
Bir sevda uslandırdım,
Göğsümün sarplarında.
Goncam kışı yaşattı,
Ömrümün baharında.
Hüzün geçti kendinden,
Sabrın son durağında;
Adım var; atmadan düşüneceğim.
Adım var; düşünmeden uğrunda öleceğim.
Adın var; âleme haykıracağım.
Adın var, gönlümde; sır diye gömeceğim...
- senin -
I-
Bütün yıllar kaydı ayaklarım
/altından, bir çukura düştü ay.
Bölük pörçük umutları gece yarısı besleyen
benim; çaldığın kapıda
' Dost kalem Merâl ÖZCAN hanıma atfen '
çizgiden
tuvale düşen
ressamın hüznü,
derildikçe kapsadı
-
Salim Kanat
Tüm YorumlarŞiirleriyle yeni muhatab olduğum sn Durmaz'da, potansiyel bir yetenek gördüğümden takibine ve okumaya karar verdiğimi ifade etmek istedim. Başarılarının müdavemetini dilerim.