Ne dedi? Allah şaşırtmasın insanı.
Deseydi Allah verir hem şerri hem de hayrı.
Anlardım, hayır ve şerri başkasından bilen var mı?
Lakin şaşırtması, epeyi kurcaladı kafamı.
Bence bir dil sürçmesi olsa gerek bu.
Çok değil, az bir zaman önceydi bir gün.
Anne ve babandan bahsederken ağlamıştın.
Ben büyük sen büyük, torunların vardı o gün.
Yıllar sonra baban için bu ağlayışı, anlamamıştım.
Çok bilge insandın baba, hala alışamadım gidişine.
Bizim dünyamızda yaşamadınız, bilemezsiniz bu dertleri.
Burda her şey bildiğine döner, çeviremezsiniz dümeni.
Duygudan yoksun ruhlar, hissedemez hiçbir şeyi.
Yalnız duyar ruhundaki karanlığı, yoktur gündüzü gecesi.
Burada tabiat bütün güzelliğini sırtlanmış, meçhule gider.
Ana sevgisi, hani övülmüş ya Rabbimiz tarafından.
Kutsal bilmişiz, canımızı bile esirgemeyiz anamızdan.
Lakin ben saklıyorum bu sözleri hep çocuklarımdan.
Utanıyorum, saklayıp söylemedikleri duygularından.
Hissediyorum içlerinden ey baba diye geçirdiklerini.
Bir anlasan içine düştüğün hallerin ne olduğunu.
Mutlu olmak istiyorum lafzına, bir anlam vereceksin.
Kim bilir? belki o zaman anlayacaksın asıl mutluluğu.
Kurtulamayacak, sazdaki telden daha çok inleyeceksin.
Sanma ki bedeli sen değil, yavrular ödeyecek.
Bu soru sık sık karşıma çıkmaya başladı.
Bir başlangıç mı? Yoksa bitişe mi gidiyorum?
Daha başlarken bitirmek, gurur olmasaydı,
Bu yarada iz bırakmazdı, biliyorum.
Nereden başlasam, nasıl söylesem diye düşünmek,
Yine aynı duygu bu,hani anlatamadığım.
Ağlamakla gülmek arasında,susup kaldığım.
Sürünmekle koşmak arasında hep bocaladığım.
Nasıl desem garip bir duygu işte,anlatamadığım.
Bu abide,garip bir nesne gibi duruyor karşımda.
Bu günü sayarsak, bayrama on gün var.
Yok, eğer saymazsak, bayrama tam dokuz gün var.
İşte böyle sayar ve beklerdik çocukluğumuzda bayramları.
Bir neşe, bir sevinç kaplardı ruhları.
Şimdide bayram, çocukluğumuzdaki bayramın kendisi.
Gün saymadım, yoktu içimde bir bayram sevinci.
Biraz daha büyü,hani anlatacağım demiştin.
Niçin anne? Çocuğum ama,şimdi de anlarım bilirsin.
Hatta istiyorum ki,anlatacakların tahayyülüme renk katsın.
Anlam veremediğim şeyler,bari hayalimde canlansın.
Biliyor musun anne? Hala aklımda bir çok niçinler var.
Çözemiyorum bir türlü,merakım gün be gün artar.
Bir esaret zinciri ki, parçalamak mümkün değil.
Boynunda, bileğinde vicdandan yoksun halkalar.
Demir parmaklıklar arkasında bir beden aç ve sefil.
Kapısında muhafızlar, tüfekler ve toplar.
Uzunca sakal ve keçeleşmiş uzun saçlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!