Çok aradım,bulacağım diye senelerce.
Bulamadım,duruyorum gördüğünüz gibi işte.
Kaldımı ki dünyada bakmadığım yer diye.
Artık bakınmayacağım,bulmak için çevreme.
“Aha şurda” dediler,”hemen sağında,
Sen misin yalnızlığımı paylaşan yaratık?
Soluk yüzlü duvarlardaki, görünmeyen varlık.
Senin mi bu yüzümde hissettiğim nefes?
Senin mi gece uykumu parçalayan ses?
İstemem, görünmesin yüzüme çehren.
Ne yapacak o kadın demiştim hani bir zamanlar,
Merak saikası ile sormuştum, hangi felsefesi ile
Değiştirebilecek mi acaba, benim hayat felsefemi.
Etkisi ne olacak demiştim, hangi etkili hali ile.
Ve anladım yaşamak macerasındaki durumum,
Böyle nereye arabacı? Aheste sürüyorsun atları.
Atlar bulamıyor mu dizlerinde, hızlı gidecek dermanı?
Yoksa sen mi usandın gitmekten? Bu yollar hep aynı.
Şimdi yalnızsın diye mi böyle, bıraktın elinden kırbacı
Sen yalnızlığı sevmezsin, beni de al gidelim
Neden bıraktın kendini o sert rüzgârlara?
Yön versen, hayatının dümenini eline alsan da,
Çevirsen mutluluk dolu kuytu bir koya,
Rastlayamazsın bana, ben hiç rüzgâra kapılmadım ki.
Ölme hiç, vardır elbet hayatın güzel bir yönü.
Gördüm ve anladım biraz kargaşa içindesin.
Yanlış zaman ve yanlış insan, ayırt edememişsin.
Tutulsa diyorum elinden, inanıyorum göreceksin.
İşte o zaman neyi aradığını dahi bileceksin.
Olur bazen kim bilir, neyi aradığını bilmemek.
Ne bende ben var,nede bende ben.
Ben,benim dışımda,habersiz yaşıyorum alemden.
Beni kendine doğru çekerken o meçhul kuvvet.
Diyemiyorum bile,neden ayırıyorsun alemden?
Ne hükmünde bir kelime,ne bir satır yazı,
Nihayete erişidir bu belki.
Öyle ya! Bir son vermek gerekir hani.
Eğer fayda vermiyorsa mücadele etmek,
Belki de en son çare, boyun eğmek.
Lakin yenilgi bu, nasıl kabul etsin insan,
Hele düşüncelerini açık olarak anlatamıyorsan.
Bazen bir ananın ağıdı gibidir,
Topraktaki oğluna.
Bazen bülbülün feryadı gibidir,
Bir gül için hazanda.
Bazen bir geminin çağrısı gibidir,
Batarken sulara.
Alma demiştim sana koca bedduası, sen ne yaptın?
Domuz gibi inadınla, yıllarca asice davrandın.
Biz seni internette okeyde sanarken, sevgili aradın.
Çocuklarını bile görmeyecek kadar, gözünü kararttın.
Bir bedeli olacak dedim hep değil mi? Tabiî ki dedin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!