hendeklerden atladılar
koşarak
sağa sola yalpalayıp
gün ışığını
ay’a katarak
yoğurdular
ah.. gözlerimde vagonlar kayıyor
kirli yeşil pencereleriyle
bozkırın içinde yapayalnız
ah.. gözlerimde buharlar tütüyor
sokakta küllenmiş bir yağmur
yırtık sokaklara düştü yüreğim
arayacak kimsem kalmamıştı
yuva tütüyordu her bacadan
yürüdüğüm yöne sis iniyordu
çırılçıplaktı serseri ellerim
yağmur kaldırımlarda ıslanmıştı
kara fanus içinde
saklanıyorum
gölgeler endişeli
yağmur bulanık
duygularımı tüketiyorum
yollar...
ver elini dedimse
elini ver körolası
niye çıkarıp koydun
kalbini ortaya.
ver bana dünyayı dedim
uzat ellerini
yum gözlerini dedi
ellerine aldı ellerimi
işte sana dünya dedi
hiç bir ateş sonsuza kadar yanmaz
sonsuza kadar tütmez hiçbir duman
gündüzü geceye katan gözlerin
yüreğimi kanatan bakmaların yok
duygumu kırıp koydum kınına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!