Necati Çavdar Şiirleri - Şair Necati Çavdar

TÜMÜLÜS...!
Sıkıştırmışlar
Darma dağın olup yığınlar
Kendi kabuklarına çekilmişler
Duyardık ama

Üç yüz yıldır doğranan
Kolu kanadı koparılan
Sürgünlerden sürgünlere salınan
Yurtlarımın yangınında yanan
Kardeşlerimin kanında boğulan
Kerkük..Halep...Balkan'da unutulan

Turnalar uçup geçti

Turnalar şimdi geçti
Dağı taşı aşıp geçti

Turnalar suların içti

Turnalar
Hep yücelere geçip gidersiniz
Enginler de ne ararsın Turnalar
Bergüzar götürün gönül telinden
Bilirler mi geceki göz yaşlarından
Aşkına tazelenen Yürek yarası dan

Uğraşmayın, boşa alçaklar!
Sizin gibi köpekleri çok gördük.
Sağımız, solumuzda ısırıklar
Yaladıkça azan kelpleri gördük

Yalakalar; yalandıkça yükseldi.

Sanadır bu iştiyak, sanadır bu firak
Huzuruna gelmeye ne yüz var ne yürek..

Yolcular! .. Yolcular! ..
Üç Tuğlu, yolcular
Kendini feda edip
Uçmağa koşan yolcular! ..
Yol; uzun,..Dava; büyük.. Yük; ağır..
Alem; kör..İnsan; sağır..

Boyu uzun, endamı düzgün
Düğünü güzün, gözleri süzgün
Yürüyüşü alımlı, gidişi çalımlı
Kasımpaşa’da erkek, Ankara’da ürkek

O bizi bilmez biz onu bilmezdik

Varlık içinde yokluğu gördüm
Açlık anında tokluğa doydum
Acele edeni, zorda gördüm
Sabırla, hakikat sırrına erdim

Şerefi şöhreti ünü gördüm

Ben sevgiyi ne bilirim
Sevince birini severim
Sevmenin, sevilmenin
Ne oldugunu bilir miyim
Varsin yok olsun sensizligi
Dinledigim müzikler