Necati Çavdar Şiirleri - Şair Necati Çavdar

Ey alemlere doğan , Nur
Kalbe, ziya.. Gönle, surur...

Zaman; O’nunla başlar. O’nla durur
O; Ahmed, Mahmud, Mustafa’dır
O, Resülü Sakalayn Muhammed’ir

Zalim elinde; çile çeken, yar
Sana sevdalı; yürekler var

Uzakta olsa da; o diyar
Kalbimin içinde; yeri var

Cemalin güneşe benzemez, canan
Derdin derde benzemez yok, derman
Onmaz bu gönül, olmazsa ferman
İster ver fermanı ister kahreyle canan

Doğdun ufkumda sen öyle ki

Koklarım; gonca gülü
Efendimin teri diye

Koparmadım; hiç bir gülü
Tüm aleme koksun diye

"Dîvânelerin hemdemi dîvâne gerektir"



Ehli Halin ahiri; Divane olmaktır
Meşgalesi seherlerde zar eylemektir

Eyvah ki eyvah
Birlik ve dirliğimizin simgesi
5. Harem-i Şerif de susmuş.!
İslamiyet’in 5. camisi olan, 639'dan beri 1376 yıldır Ezan-ı Muhammedi’nin hiç susmadığı Diyarbakır Ulu Cami’de ilk kez PKK ezan susturdu!
Suçlu kim…?
“İçimizdeki beyinsizler yüzünden” Bizi Helak Etme, Ya Rab..!

Merhamet

Sarayın var..
Lüx araba, yattasındasın
Her şey sana göre..
Fakat merhametin yoksa

Esir Kudüs.. Mescid, Kirletildi
Rezil.. Kalpleri kilitli, elleri kirli
Müslüman, tefrikada birbirini yer
Alem-i İslam uykuda, kim ne der?

Zalime fırsat, bize hazan düştü

.


…..
Kadir günü.
Öğleyin..

Rabim; cümle geçmişlerimize Rahmet eyleye

Derler ki bu gün M. Ali, göçtü
O yaşarken aşkın şerbetini içti
İçti de Hak Yolu’nu seçti
Müminlerin sevdiği gençti